خرید و فروش زنان به عنوان یک مُدل تجارتی در آسیا

یک دختر ۱۶ ساله از شهر کاچین در شمال میانمار یکی از قربانیان تجارت زنان است. او در مورد آنچه بر سرش آمده به سازمان دیدبان حقوق بشر گفته است: "آن خانواده من را به یک اتاق بردند. هر باری که مرد چینی برای من غذا می آورد، به من تجاوز می کرد." این دختر نوجوان را زن برادرش به عنوان "عروس" به یک مرد چینی فروخته بود.

زن ۳۶ ساله دیگری با یک فرزند دو ساله اش از کاچین نیز قربانی تجارت انسان است. او گفت: «پس از سه روز من را به محوطه ای بردند که اطراف آن را حصار گرفته بودند. این حصار آنقدر بلند بود که از عقبش نمی شد دید که در داخل محوطه چه رخ می دهد. آنان مرا از فرزندم جدا کرده و نزد مردانی بردند. وقتی گفتم من هیچ یک از این مردها را نمی خواهم، دلال آن مردان، مرا لت و کوب کرد.»

در یک گزارش ۱۱۲ صفحه یی دیدبان حقوق بشر از سرنوشت ۳۶ زنی حکایت می شود که هر یک آنان قربانی همین گونه رویدادها بوده اند. اما در کل آمار واقعی زنان قربانی تجارت انسان روشن نیست. به گزارش دیدبان حقوق بشر به ویژه زنان شهر کاچین توسط دلالان به چینی ها به فروش می رسند. تعدادی به عنوان عروس، تعدادی برای روسپی گری و شماری هم به عنوان ماشین "زاییش" برای تولد فرزند به چینی ها به فروش می رسند.

هیدر بار، کارشناس حقوق زنان از سازمان دیدبان حقوق بشر گفت: «با وجود وضعیت وخیم زنان و سوء استفاده های وحشتناک از آنان توسط قاچاقچیان، مقامات هر دو کشور چین و میانمار به این وضعیت توجهی نکرده و آن را نادیده می گیرند.»

اکثریت زنانی که به چینی ها فروخته می شوند، کسانی اند که در اردوگاه های کاچین زندگی می کنند. در این اردوگاه ها بیش از ۱۰۰ هزار تن تحت وخیم ترین شرایط بشری زندگی می کنند.

نیازمندی شدید چین به زنان

پس از لغو قانون داشتن تک فرزندی در سال ۲۰۱۵ در چین، افراد متمول طبقه متوسط این کشور با خلاء ناشی از کمبود زنان مواجه گردیدند. این سطح جامعه در چین نیاز به ۴۰ میلیون زن دارند. بنابراین مردانی که به سن ازدواج می رسند، سعی می کنند از طریق امکانات همسریابی، از خارج برای خود همسر پیدا کنند.

یکی از مشکلات دیگر براساس گزارش رسانه خبری چین "شیهنوا"، ارتقای سطح دارایی های مردم در این کشور می باشد، آنچه که مصارف ازدواج با یک زن چینی را به بلندترین حد ممکن رسانده است و به این ترتیب شرایط دشواری را سبب شده است.

داشتن یک خانه، موتر و پرداخت به اصطلاح طویانه حدود ۹۰ هزار یورو پول نقد به خانواده دختر از جمله شرایطی اند که یک مرد چینی در صورت ازدواج با آن مواجه می باشد.

در برابر، به گزارش دیدبان حقوق بشر، خریداری یک زن از کاچین حدوداً میان ۲۷۰۰ تا ۱۱۵۰۰ یورو هزینه بر می دارد.

خرید و فروش زنان در کشورهای دیگر آسیایی

خرید و فروش زنان به منظور ازدواج در کشورهای دیگر آسیایی نیز به یکی از بازارهای پررونق تجارتی مبدل شده است.

در هندوستان کمبود جمعیت زنان به شدت رو به افزایش است؛ زیرا با وجود منع قانونی سقط جنین دختر، روزانه ها ده ها هزار جنین دختر سقط می شوند.

بنابراین، به ویژه دختران آسام، غرب بنگال و بیهار همه روزه اختطاف می گردند و در ایالت های شمالی این کشور به شمول هاریانا به منظور ازدواج به مردان به فروش می رسند.

پولیس هندوستان تنها در سال ۲۰۱۶ بیش از ۳۴۰۰۰ مورد اختطاف دختران این مناطق را درج کرده است که نیمی از این دختران زیر هژده سال سن داشته اند.

در کاموجیا، ویتنام و لاووس خرید و فروش و تجارت زنان بیشتر مثل شهر کاچین به درخواست مردان و خریداران چینی صورت می گیرد.

فقر و گسترش این پدیده در مناطق مذکور یکی از دلایل برجسته و مهمی می باشد که زنان را قربانی برده داری مدرن یا امروزی نموده است. 

در کشور با اکثریت مسلمان پاکستان نیز زنان از این مشکل در امان نمی باشند؛ زیرا شرکت های چینی با سرمایه گذاری هایی به ارزش ۶۲ میلیارد دالر بخشی از راه جدید ابریشم را از این کشور عبور می دهند. در این پروژه شاهراه ها، خطوط آهن و بندرگاه هایی توسط کارگران مجرد چینی اعمار می گردند.

کلیسای کاتولیک با دقت به این مشکل، از افزایش ازدواج ها میان زنان پاکستانی و مردان چینی ابراز نگرانی می کند.

پیتر عنایت برنارد، مسئول کلیسای کاتولیک در شهر لاهور پاکستان، در گفتگو با "آسیا نیوز" هشدار داد که این دختران بعداَ مجبور ساخته می شوند تا روسپی گری کنند.

 nf/af (KNA)