İtalya’da çöple birlikte siyaset de koktu

İtalya'nın güneyi çöpten geçilmiyor. Liman kenti Napoli başta olmak ülkenin güneyi çöp ve kötü kokuya doymuş durumda. Ülke genelinde üretilen çöpün sadece yüzde sekizi arıtılıp geri dönüştürülebiliyor. Başbakan Prodi hükümetiyse çöpler yüzünden ayaklanan halkı sakinleştirmek ve soruna nihai bir çözüm bulmak için kolları sıvadı. Prodi, Napoli ve çevredeki diğer bölgelerin çöp sorunuyla ilgilenmesi için özel bir komiser tayin etti. Bu komiser sadece Napoli'de bir yılda üretilen 100 bin ton çöpün işlenmesi için yeni çöp işleme ünitelerinin ve zamanla kapatılmış çöp depolarının yeniden faaliyete geçmesi için çalışacak. Ancak yıllardır çöp sorunuyla karşı karşıya olan halk bu haberi de tatmin edici bulmadı. Zira halk çöp satışı ve yeniden işlenmesinde milyonlarca euro kazanç sağlayan mafya ve diğer organize suç şebekelerinin bu karından kolay kolay vaz geçmeyeceği görüşünde.

Mafya teşkilatlanması

Uzmanlara göre de, yerel yönetimlerin yanlış politikaları ve bölgedeki mafya teşkilatı Camorra, sorunun bu boyutlara ulaşmasında önemli rol oynuyor. Zira Camorra çöp işini büyük bir gelir kaynağına dönüştürmüş durumda. Gözlemciler, seçim zamanında politikacılara kendilerine has yöntemlerle oy toplayan mafyanın, bunun karşılığını çöplerin toplanması işinin engellemesiyle aldığını belirtiyor.

Muhalif İtalyan yönetmen Aurelio Pes, İtalya'da siyaset ve mafya ilişkisinin boyutlarının tahmin edilemeyecek büyüklükte olduğunu belirtiyor ancak halkı da sürekli benzer politikaları güden siyasileri iktidara taşımakla suçluyor: „Biz seçmenler oyumuzu sürekli aynı kişilere verdik, iktidar yaptık. Şimdi de onlar herşeye el koymuş durumdalar. Herşeye tek başlarına hükmediyorlar, en önemli pozisyonlara kendi yandaşlarını getiriyorlar. Hastanelerdeki başhekimlerden, üniversitedeki bilim adamlarına, okul yöneticilerinden hakimlere kadar kadro oluşturdular.“

İktidarın “adam kayırmacılığı”

Uzmanlara göre, İtalya'da artan kadrolaşma ve iktidara yakın olanların özellikle idareci pozisyonlara getiriliyor olması yerel yönetimlerde ve işletmelerdeki idari kadronun giderek daha az kalifiye hale gelmesine ve verilen hizmetin de bu doğrultuda olumsuz etkilenmesine neden oluyor.

Uzmanlar işte bu yüzden İtalya'nın, sanayi ülkelerini kapsayan uluslararası istatistiklerde hep son sıralarda yer aldığını belirtiyor. İtalya, en yavaş demiryolu ağına, en bakımsız hastanelere, işletmelere en fazla vergi uygulayan ve en kötü yargı sistemine sahip ülkelerin başında geliyor. Eski Başsavcı Palermo Caselli: “Dava sürelerinin bu kadar uzun olması utanç verici. Adalet sistemi, ödeneklerin azlığı dolayısıyla kötü organize edilmiş durumda. Ayrıca mevcut bir çok düzenleme de davaların uzamasına neden oluyor. Tüm bunlar bir çok davanın zaman aşımına uğramasına yol açıyor. Bu sayede adalet yerini bulmuyor.”