Iran Auseinandersetzungen

"İran nereye gidiyor?

30 yıl baskının ardından daha iyi bir gelecek ümit eden ve hak eden yeni genç toplum için kuşkusuz en önemli soru bu. Tabii ki bu soru, şiddet, savaş ve neredeyse çözümsüz olan sorunların etkisinde olan bölge için de önemli.

İran’ın nükleer programıyla ilgili kışkırtıcı ve boyun eğmez tutumu nedeniyle uluslararası toplum için de İran’ın nereye gittiği sorusu önemli.

İran nereye gidiyor?

Bu yerinde bir soru, ancak yanıtları pek iç açıcı değil. Haziran ayında düzenlenen cumhurbaşkanlığı seçiminden bu yana rejim ile muhalefet arasında üstünlüğü sağlama mücadelesi ve Tahran sokaklarındaki gösteriler sürüyor. Mücadele giderek sertleşiyor, protesto gösterileri radikalleşiyor ve çatışmalar acımasızlaşıyor.

Bu acımasızlık nerede sona erecek? Protestolar hangi amaca hizmet ediyor?

Haklı olarak gidişatı beğenmeyen halk ile iktidar sahiplerinin verdiği tek yanıt ‘daha fazla şiddet.’ Bunun etkisiz bir yanıt olduğu ortada.

Diktatörler kısa süreli hafızaya sahip. Onlar ya tarihten hiçbir ders almıyorlar ya da öğrendiklerini çabuk unutuyorlar. Bu da neden sürekli olarak aynı hataları yaptıklarını açıklıyor.

Altı ay önce durum çok açıktı: O sıralarda cumhurbaşkanlığı seçimi, seçimlere hile karıştığı iddiası ve Mahmud Ahmedinejad’ın yeniden tartışmalı bir şekilde seçilmesi söz konusuydu.

Hükümetin göstericilere karşı tutumunda yanlış reçete uygulaması, İran’da meşruiyet krizine, protestoların radikalleşmesine ve İran’da çıkışı olmayan bir duruma yol açtı.

İran’da toplum ile devlet arasındaki mücadele sürüyor. Aşure Günü'nde yaşananlar da mutsuz bir halkın ilelebet yönetilemeyeceğini gösteriyor.

İktidarın bu sorununu çözmek için de daha fazla şiddet değil, aksine daha fazla anlayış göstermesi gerekiyor. Ancak apaçık ortaya çıkan şu ki; ‘anlayış' dini lider Ayetullah Hamaney'in çevresinde ender rastlanan bir özellik."

© Deutsche Welle Türkçe

Cemsid Farugi / DW, Çeviri: Deniz Eğilmez

Editör: Baha Güngör