Paniczny strach
8 lipca 2011Niemieccy naukowcy odkryli jeden z genów, który odpowiada za stany lękowe. Profesor Katharina Domschke z kliniki uniwersyteckiej w Monastyrze (Münster) zwraca uwagę na to, że odgrywa on pewną rolę w stanach lękowych. Sprawa jest jednak dopiero w powijakach; naukowcy uważają, że o tym, czy staniemy się tchórzem czy bohaterem, decyduje kooperacja od 30 do 100 genów, ale pierwszy krok już za nami. Monastyr uchodzi za lidera w badaniu genetyki schorzeń nerwowych, współpracuje w tej dziedzinie (w zakresie badań nad stanami lękowymi) z uniwersytetami w Hamburgu i w Würzburgu. Gen, na który uczeni patrzą bez lęku, odpowiada za receptor neuropeptydu S (NPS).
Mysz gwiżdże na kota
Neuropeptydy to peptydy o funkcji mediatora, wywierające wpływ na symbiozę wielu hormonów, w tym serotoniny i adrenaliny. Jeśli „wyłączymy” ten receptor u myszy, to bardziej boi się kota. I odwrotnie – zwiększenie receptora czyni z myszy watażkę. Ta informacja ma znaczenie w diagnostyce. Dzięki genetyce farmakologia zyskuje nowe możliwości opracowania bardziej skutecznych specyfików zwalczających stany lękowe czy depresję. A to może wyjść pacjentom tych społecznych chorób tylko na zdrowie. Oczywiście, każdy ma prawo mieć pietra – to cecha zdrowia: człowiek może albo stanąć do walki, albo dać nogę. Chory człowiek natomiast jest jak sparaliżowany. Efekt: fobie, panikowanie lub unikanie ludzi.
Genetyczne źródła strachu
Domschke przypomina, że już od pół wieku wiadomo, że lęki występują częściej w pewnych rodzinach. Okazuje się, że rodzice, rodzeństwo czy potomstwo człowieka, cierpiącego na stany lękowe, są trzy – do sześciokrotnie częściej narażeni na podobne schorzenia od reszty społeczeństwa. Nowość polega na tym, że teraz można dokładniej obserwować fakt występowania konkretnych mutacji stanów lękowych. W Monastyrze zidentyfikowano cztery do pięciu genów, wskazujących na istnienie zagrożenia - mówi profesor psychiatrii. Teraz trzeba będzie odpowiedzieć na pytanie, jak wykorzystać w praktyce zdobytą wiedzę na temat tych genów.
ag / Andrzej Paprzyca
red. odp.: Monika Skarżyńska