Powstanie w Getcie Warszawskim w filmach

"Pianista" Romana Polańskiego oparty jest na autobiorgraficznej książce Władysława Szpilmana. Szpilman opisuje w niej okrutną rzeczywistość niemieckiej okupacji Warszawy, w tym powstanie w getcie.

"Pianista" nakręcony został w studiach filmowych w Berlinie-Babelsbergu. Roman Polański przywiązywał wielką wagę do scenografii opartej na historycznych źródłach. Sam reżyser jako dziecko również doświadczył piekła getta - tyle, że w Krakowie.

Dokumentalny film Laurenta Bouzereaus'a opowiada o życiu Romana Polańskiego. W bardzo osobistych rozmowach Polański opowiada o swoich przeżyciach i śmierci swojej matki, zamordowanej przez Niemców w obozie zagłady Auschwitz.

Janusz Korczak był lekarzem, pisarzem i dyrektorem żydowskiego sierocińca w warszawskim getcie. Gdy Niemcy likwidowali getto, wraz z 200 podopiecznymi Korczak wywieziony został na śmierć do Treblinki. W swoim filmie "Korczak" (1990) Andrzej Wajda uwiecznił tę scenę.

Film oparty jest na powieści Jurka Beckera. Film Franka Beyera nakręcony został w konwencji tragikomedii. Główną rolę gra słynny czechosłowacki aktor Vlastimil Brodsky. Akcja filmu rozgrywa się w 1944 w getcie na terenie okupowanej Polski.

Ten film to ekranizacja powieści Uri Orleva. Niemiecki reżyser Pepe Danquart opowiada w nim o ucieczce 9-letniego żydowskiego chłopca z warszawskiego getta do Puszczy Kampinoskiej, w której zdany jest wyłącznie na siebie.

Ten niemiecki film oparty jest na autobiografii polsko-niemiecko-żydowskiego krytyka literackiego Marcela Reicha-Ranickiego. Oboje przetrwali dzięki polskiej rodzinie. Rolę Marcela gra Matthias Schweighöfer, a rolę Teofili Katharina Schüttler. Film wyreżyserował Dror Zahavi.

Teofila Reich-Ranicka przez całe życie znajdowała się w cieniu męża. Swoje wspomnienia zachowywała dla siebie. Dopiero wiele lat później ujawniła swoje rysunki z getta, które udało jej się przemycić na "aryjską" stronę.

Austriacki kompozytor żydowskiego pochodzenia Arnold Schönberg wyemigrował do USA w 1933 roku. W 1947 roku napisał kantatę "Ocalały z Warszawy", która jest jednym z najważniejszych utworów muzycznych poświęconych powstaniu w getcie. Jej tekst oparty jest na wspomnieniach ocalałych. Utwór kończy się żydowską modlitwą "Szema Izrael", "Słuchaj Izraelu".

Dziennikarka i pisarka Hanna Krall również przeżyła piekło getta warszawskiego. Swoje przeżycia opisała w 1979 roku w powieści "Zdążyć przed Panem Bogiem". Książka zawiera elementy reportażu i bazuje na rozmowach z jednym z nielicznych ocalałych powstańców, Markiem Edelmanem, który po wojnie pracował jako chirurg w Łodzi.