Kataklizmy, które pochłonęły setki tysięcy ofiar

Haiyan, który szalał nad Filipinami w listopadzie 2013 roku, uznano za jeden z najsilniejszych tajfunów od rozpoczęcia pomiarów. Prędkość wiatru dochodziła do 380 km/h. Zginęło ponad 6200 osób. Filipiny wyciągnęły z tego wnioski: Na zagrożonych terenach wybudowali stabilne domy. Możliwe ma być też przeprowadzenie w porę ewakuacji mieszkańców.

W katastrofie jądrowej w Japonii w marcu 2011 zginęło ponad 15 tys. osób. Tsunami poprzedziło potężne trzęsienie ziemi. Kataklizm nie ominął też położonej na wybrzeżu elektrowni jądrowej Fukushima. Ogromne tereny zostały skażone radioaktywnie. Japonia nie wystąpiła z programu jądrowego, lecz zaostrzyła przepisy bezpieczeństwa. Trzy reaktory znajdują się w gęsto zaludnionej strefie sejsmicznej.

29.07.2010 roku woda w rzece Swat w Pakistanie wezbrała do tego stopnia, że zniszczyła lub wręcz porwała ze sobą wiele domów. W dodatku północna część Pakistanu leży w strefie sejsmicznej. Nie ma tam ani systemów ochrony przeciwpowodziowej, ani wczesnego ostrzegania. Ponieważ państwo nie przyznaje na ten cel środków, systemy ostrzegające przed trzęsieniami ziemi instalują organizacje pomocowe.

W lutym 2010 wybrzeże Chile nawiedziło potężne trzęsienie ziemi a potem tsunami. Władze zaalarmowały z pomocą systemu wczesnego ostrzegania mieszkańców wszystkich miast przybrzeżnych aż po Peru. Pomimo zastosowania środków zapobiegawczych zginęło 800 osób. Chile jest szczególnie zagrożone, ponieważ leży na "Pacyficznym pierścieniu ognia", gdzie ma miejsce 90 proc. wszystkich trzęsień ziemi.

Trzęsienie ziemi o sile 7,0 stopni w skali Richtera nawiedziło wyspę karaibską Haiti w styczniu 2010 roku. Zginęło wtedy ponad 220 tys. osób, ponad milion Haitańczyków straciło dach nad głową. Władze Haiti nie są w stanie w porę informować wszystkich mieszkańców o zbliżających się niebezpieczeństwach. Wskutek wycinania lasów i erozji gleby, wyspie po dziś dzień grozi osuwanie się ziemi.

Podczas trzęsienia ziemi w chińskiej prowincji Seczuan 12.05.2008 ginie 80 tys. osób. Epicentrum znajduje się wiele kilometrów pod ziemią, w pobliżu wielkiego miasta. W następnych latach dochodzi do kolejnych trzęsień ziemi. Eksperci uważają, że przyczyną katastrof jest ogromne ciśnienie powstałe pod wpływem szybkiego spiętrzania wody pobliskiego jeziora zaporowego Zipingpu.

Cyklon "Nargis" szaleje pewnej majowej nocy w 2008 roku nad południowym wybrzeżem Birmy. Delta rzeki Irawadi - tak duża jak Austria - została zniszczona przez wysokie fale. Mieszkańcy opowiadali później, że prawie nie mieli możliwości schronienia się. 140 tys. osób zginęło. Junta wojskowa przez wiele tygodni blokowała dostawy międzynarodowej pomocy humanitarnej.

Trzęsienie ziemi w pobliżu miasta Muzaffarabad (Pakistan) spustoszyło w październiku 2005 roku tereny o pow. ponad 30 tys. km2 i dotknęło również Indie. W gęsto zaludnionych okolicach zginęło 84 tys. osób. Dwa wtórne trzęsienia ziemi i obfite opady utrudniają zaopatrzenie ocalałych. Po katastrofie międzynarodowe organizacje pomocowe zbudowały system wczesnego ostrzegania.

Trzęsienie ziemi na Oceanie Indyjskim o sile 9,1 stopni wywołało 26.12.2004 roku potężne fale powodziowe. Uderzyły one w wybrzeża Indonezji, Sri Lanki, Indii i Tajlandii. Amerykańscy naukowcy rozpoznali rozmiar katastrofy 8 minut po trzęsieniu ziemi. Kilka godzin później zginęło 230 tys. osób. W 2005 roku rozpoczęto prace nad systemem wczesnego ostrzegania.

Europa przeżyła w 2003 roku wyjątkowe lato: w sierpniu temperatura dochodziła do 47,5 stopni Celsjusza. Rekordowe upały wywołały jedną z największych katastrof naturalnych na naszym kontynencie: ponad 70 tys. osób zmarło, spłonęło wiele lasów, wyschły koryta rzek i susza zniszczyła plony. Eksperci ostrzegają przed nasileniem się anomalii pogodowych.