Hotel FIT - szansa dla niepełnosprawnych

Za długą drewnianą ladą recepcji hotelu FIT otwierają się wahadłowe drzwi i uderzają w plecy Jana Lutza, który balansuje na tacy stosy filiżanek i talerzyków. Jego ruchy są wyuczone: sortuje naczynia przy automacie do kawy. Pytania o to, jak podoba mu się ta praca, z początku nawet nie słyszy, tak jest skoncentrowany na tym, co robi. Jego zadaniem jest doglądanie, żeby wszystko wyglądało czysto i zapraszająco. Na ponowione pytanie 30-letni Jan odpowiada: "Praca jest urozmaicona i wszędzie mogę pomóc. Najpierw praca bardzo mnie stresowała, ale teraz już jestem spokojniejszy".

FIT znaczy sprawny

Także 29-letniej Myriam Frorath podoba się praca pomocy kuchennej. - "Ludzie są mili, praca jest przyjemna i lubię kontakt z gośćmi" - mówi. Jan Lutz i Myriam Frorath pracują z entuzjazmem i są niezawodni. Lecz pomimo tego ludziom takim jak oni, niepełnosprawnym umysłowo, trudno jest znaleźć pracę. Hotel FIT przyjął ich z otwartymi ramionami. FIT - to skrót od Freizeit (czas wolny), Integration (integracja) i Tagung (konferencja) - ale "fit“ oznacza po prostu "sprawność".

Spośród 16 osób pracującego tu personelu siedem jest upośledzonych umysłowo. "Naszym celem jest, aby każdy znalazł zajęcie, które do niego pasuje" - zaznacza szef hotelu Martin Buenk.

Bez szans na rynku pracy

Na tym polega właśnie koncepcja hotelu w Much i 14 siostrzanych placówek działających w Niemczech. Tworzą one sieć "Embrace", którą stopniowo uruchamiano od 2008 roku. Ich celem jest nie tylko włączenie w rynek pracy osób, którym bardzo ciężko jest znaleźć zatrudnienie, lecz także wyzwolenie pewnych impulsów u hotelowych gości. "Dążymy do tego, by pomysł praktycznej integracji tą drogą trafił do społeczeństwa" - mówi Martin Buenk.

Krok po kroku

Organizacja hotelu FIT nie różni się niczym od innych hoteli. "Nie jesteśmy żadnym ośrodkiem pomocy społecznej, tylko normalną firmą, która prowadzi działalność gospodarczą". Nieco inny jest tylko tryb pracy personelu i jego praktyczna organizacja. "Wszystkie prace, jakie są do wykonania, dzielimy na mniejsze, uproszczone jednostki“ - wyjaśnia szef hotelu. Każdy otrzymuje dokładny opis czynności, listy, barwne oznakowania i zdjęcia. „Na przykład na kanapie w hallu poduszki ułożone są w określony sposób. Żeby pokojówka mogła je wytrzepać i znów ułożyć wedle schematu, przy wózku ma kolorowe zdjęcie, jak kanapa ma wyglądać w idealnym stanie. To pomaga jej w orientacji" - wyjaśnia szefowa recepcji Doris Ambrosius.

Nie boją się pytać

Hotelowi goście zgodni są co do tego, że panuje tu miła atmosfera. - "Nasi goście cenią sobie dobry serwis, otwartość i przyjemną atmosferę, jaka u nas panuje" - mówi Myriam Frorath. Także pracownicy cenią sobie także ten dobry klimat: „Czuję się jak w rodzinie" - dodaje Myriam. Jan Lutz cieszy się ze wsparcia, jakie tu otrzymał: - "Przedtem było zawsze tak, że na drodze leżało tak wiele przeszkód, nawet, kiedy starałem się z całych sił. Teraz pierwszy raz mam uczucie, że nie muszę się bać, kiedy chcę o coś zapytać".

Małgorzata Matzke

red. odp. Henryk Buschau