Ден на сеќавање на жртвите од холокаустот

Претседателот на германскиот парламент Норберт Ламерт ги повика Германците храбро да му се спротивстават на десниот екстремизам. Зборувајќи на собирот во парламентот во знак на сеќавање на жртвите на националсоцијализмот, Ламерт нагласи дека секој треба да може да живее слободно и без страв.

„Изминатите недели и месеци во кои беше откриена серијата убиства ни покажа дека ваквата цел се’ уште не сме ја постигнале“, изјави Ламерт, мислејќи на серијата убиства со десноекстремистичка позадина, извршени од група терористи од Цвикау. Тој укажа и на новата студија, според која 20 проценти од граѓаните се латентни антисемитисти. Тоа се точно 20 проценти повеќе отколку што треба, рече претседателот на Бундестагот.

Норберт Ламерт најдлабоко му се заблагодари на преживеаниот од холокаустот и денешен главен говорник во Бундестагот, литературниот критичар Марсел Рајх-Раницки, поради тоа што Германија не ја сведува само на нејзината нехумана страна. Раницки во времето на националсоцијализмот израснал во еврејско семејство и е еден од преживеаните на Варшавското гето. Тој денеска во трогателниот говор зборуваше за своите лични доживувања во тоа време. „Не зборувам пред Бундестагот како историчар, туку како сведок, или поточно како преживеан од Варшавското гето“, рече Раницки.

Трогателен говор

Тој во 1938 година бил депортиран од Берлин во Полска. Подоцна се нашол во Варшавското гето, кое било дело на нацистите. „Таму живееја моите родители, брат ми и јас. Таму ја запознав сопругата“, рече тој. Неговите родители и братот биле убиени од страна на нацистите. Рајх-Раницки и сопругата успеале да избегаат од гетото. Тој, инаку, работел како преведувач за Советот на Евреите. Во јули 1942 година бил повикан да води протокол кај командантот на Ес-Ес единиците Херман Хефле. Тогаш дознал за „преселбата“, како што ја нарекувале нацистите, на варшавските Евреи на исток.

„Депоратцијата на Евреите од Варшава во логорот Треблинка, што почна напладне, на 22 јули 1942 година, траеше до средината на септември. Она што беше нарекувано ’преселба на Евреите’ беше всушност преселба од Варшава со една цел - смрт“, раскажуваше Рајх-Раницки со треперлив глас. Тој, како и другите вработени во Советот на Евреите, заедно со нивните брачни партнери и децата биле поштедени од депортација. Затоа веднаш и’ се јавил на својата девојка Теофила, со која се венчал уште истиот ден.

Во Варшавското гето, инаку, биле сместени околу 500.000 Евреи. Од нив преживеале малкумина. Денес, Марсел Рајх-Раницки со уште едно лице се единствените живи сведоци на Варшавското гето. За време на Втората светска војна, по наредба на нацистичкиот режим, беа убиени околу шест милиони Евреи. На 27 јануари 1945 година, од страна на Црвената армија беше ослободен логорот Аушвиц. Затоа на 27 јануари светот го одбележува Меѓународниот ден на сеќавање на жртвите од холокаустот.

Автор: Елизабета М. Фиданоска / дпа/ дпад/ ртр

Редактор: Симе Недевски