۷ سپتامبر ۱۹۷۸: تصویرگر تبعیدیان

اِفا هِرمان (Eva Herrmann) در مونیخ زاده شد. پدرش یک نقاش زبردست و ثروتمند آمریکایی بود و هنر و دارایی‌اش را برای فرزندش به ارث گذاشت. مادرش یهودی‌تباری لائیک بود و در اردوگاه مرگ آشویتس به دست نازی‌ها کشته شد.

۹ ساله بود که پدر و مادرش از هم جدا شدند و فرزند را در تلاطمی انداختند که همه عمرش به طول انجامید.

۲۰ ساله بود که برای تحصیلات دانشگاهی در آکادمی هنرهای زیبا به برلین رفت اما آموزگار اصلیش پدرش بود.

۲۷ ساله بود که در نیویورک و شهرهای دیگر آمریکا برای روزنامه‌ها و مجله‌ها از نویسندگان و دیگر شخصیت‌های سرشناس، کاریکاتور می‌کشید و در این شاخه در مدت کوتاهی شهرت بسیار پیدا کرد.

خودش می‌گفت: ­«هرکسی را که می‌بینم، تصویرش را با همه جوانب و حواس مثل قرص فرو می‌دهم. می‌توانم او را ببینم، ببویم، بچشم و احساس کنم ولی با کلام نمی‌توانم بیانش کنم». اِفا هرمان نخستین زنی است که در آمریکا برای روزنامه‌ها و مجله‌ها کاریکاتور می‌کشید.

با روی کار آمدن نازی‌ها منزل اِفا هرمان نخست در جنوب فرانسه و سپس در آمریکا پناهگاه بسیاری از نویسندگان و فرهنگ‌سازان تبعیدی و فراری آلمان شد. جالب‌تر این‌که تصویر کسانی که پناه می‌داد از آلبرت اینشتاین و برتولت برشت گرفته تا توماس مان و لئون فویشتوانگر (Feuchtwanger) را می‌کشید و اینگونه آیندگان را با آن‌ها آشناتر می‌کرد. گو این‌که به نوشته بسیاری از این شخصیت‌ها خود او چنان جذاب و زیبا بود که می‌توانست مدل بهترین نگاره‌ها باشد.

اِفا هرمان رفته رفته در آمریکا به محفل‌های طالع‌بینی و ستاره‌خوانی کشیده شد و تا پایان عمر بیشتر به احضار روح و نویسندگی در زمینه شبه‌روانشناسی پرداخت و به نوشته مانفرد فلوگه (Manfred Flügge) که به تازگی زندگینامه او را تدوین کرده "این‌گونه به باور خود، از سرگردانی رهایی یافت".

اِفا هِرمان در ۷۷ سالگی در ایالات متحده آمریکا درگذشت.