۴ سپتامبر ۱۸۷۶: پدر آلمانی نابینایان ایرانی
۱۳۹۵ شهریور ۱۴, یکشنبه
ارنست یاکوب کریستوفل (Ernst Jakob Christoffel) پس از گذراندن دبستان و سه سال دوره متوسطه به آموزشگاه ویژه پرورش آموزگاران دبستانی رفت.
۱۸ ساله بود که از کشتار سال ۱۸۹۴ ارمنیان در قلمرو عثمانی آگاه شد و از همان هنگام، احساس وظیفه نگهداری و پرورش مسیحیان در شرق در او جان گرفت.
او پس از فارغ‌التحصیلی از مدرسه مذهبی کشیشان در شهر بازل سوئیس در سال ۱۹۰۴ به همراه خواهرش هدویگ از سوی "کمیته کمک به ارامنه" مستقر در سوئیس به شهر سیواس در آناتولی رفت و نخستین پرورشگاه تبلیغ آیین مسیحیت در کشورهای خاور نزدیک را در آن‌جا بنیان نهاد.
۴ سال بعد در شهر ملطیه در بخش کردنشین قلمرو نخستین آموزشگاه نابینایان در شرق را تاسیس کرد. این آموزشگاه و پرورشگاه ویژه ارامنه مسیحی بود ولی کریستوفل اهداف بزرگتری را در سر می‌پروراند که هیچ‌کدام از نهادهای تبلیغ آیین مسیح با آن‌ها همراه نبودند. او می‌خواست آموزشگاه‌هایی برای کل نابینایان در شرق بنیان نهد.
با آغاز جنگ جهانی اول از عثمانی به آلمان بازگشت و تا پایان جنگ به عنوان کشیش ارتش در جبهه‌ها مشغول کار بود. او در هفت سالی که در خاک عثمانی مشغول خدمت و تبلیغ آیین مسیحیت بود، زبان ترکی و ارمنی آموخت، الفبای نابینایان را برای ارامنه ابداع کرد و جزوه‌های درسی بسیاری در رشته‌های گوناگون برای شاگردان آموزشگاهش نوشت.
با کشتار ارامنه و طرد مسیحیان از خاک عثمانی در سال ۱۹۱۵ او نیز مجبور به ترک آن کشور شد. پس از پنج سال اقامت، کار و تبلیغ دین در آلمان تاب نیاورد و راهی تبریز شد، چون ایران را روادارتر از عثمانی تشخیص داده بود.
او در سال ۱۹۲۵ (۱۳۰۴) نخستین آموزشگاه نابینایان را در تبریز گشود. در همان‌جا با تلاش خستگی‌ناپذیری خط و زبان فارسی و ترکی آذری آموخت و الفبای بریل را برای فارسی‌زبانان ابداع کرد. پس از سه سال آموزشگاه را به همکاران جوان‌ترش سپرد و در اصفهان سازمان نابینایان تازه‌ای بنیان نهاد که تا زمان انقلاب سال ۱۳۵۷ در ایران برپا بود.
در سال ۱۹۴۳ که نیروهای متفقین در ایران حرف اول را می‌زدند، کریستوفل به اتهام همکاری غیرمستقیم با رژیم آلمان نازی چهار سال در اردوگاه‌های اسرای جنگی به سر برد.
پس از اثبات بی‌پایگی این اتهامات، نخست در شهر نومبرشت در غرب آلمان پرورشگاهی برای قربانیان نابینای جنگ جهانی دوم تاسیس کرد ولی باز در سال ۱۹۵۱یعنی در ۷۵ سالگی به آموزشگاه خود در اصفهان بازگشت و تا پایان عمر به تلاش خود در آموزش و پرورش نابینایان ایران ادامه داد.
ارنست یاکوب کریستوفل در ۷۹ سالگی در اصفهان درگذشت.