۳ آوریل ۱۸۱۶: دستور زبان رقص

از زندگی خصوصی و تحصیل او آگاهی زیادی در دست نیست. همین‌قدر می‌دانیم که رقص را در شرق آلمان در شهرهای درسدن و لایپزیگ آموخته و در شمال آلمان از جمله هامبورگ و هانوفر کار می‌کرده است.

۱۶ ساله بوده که به اودسا در اوکراین امروزی رفته و تا ۷۰ سالگی به عنوان آموزگار دبیرستان در آن‌جا مشغول به کار بوده است. هم‌زمان اما هنر رقص را، هم به صورت عملی و هم به شکل تئوریک پی گرفته و بارها به اروپا سفر کرده است تا از تجربه‌های آموزگاران این رشته مانند پاول تاگلیونی (Paul Taglioni) در برلین بیاموزد.

فریدریش آلبرت تسورن (Friedrich Albert Zorn) در سال ۱۸۸۵ پس از ۵۰ سال آموزش هنر رقص، کتاب ماندگار و بی‌مانند خود "دستور زبان هنر رقص" (Die Grammatik der Tanzkunst) را به "آکادمی هنر رقص" در برلین معرفی کرد. این کتاب از آن پس به عنوان کتاب درسی آن نهاد تعیین شد.

تسورن در کتاب خود هم‌تراز با نت‌های موسیقی، گونه‌ای الفبا برای نوشتاری کردن حرکت‌های موزون پیشنهاد کرد. او به این ترتیب رقص‌های بومی و مجلسی بسیاری را مانند والس، کوادریل و ... که در زمان او معمول بودند، طوری مکتوب کرد که ما امروز می‌توانیم آنها را بی‌کم و کاست اجرا کنیم.

در این کتاب افزون بر الفبای نوشتاری کردن رقص، نکته‌ها و موضوع‌های تئوریک هم مطرح شده است که خواننده را در کنار رقص با قطعه‌های موسیقی زمان نویسنده هم آشنا می‌کند و به او می‌آموزد که چه نوع قطعه‌هایی به عنوان موسیقی رقص مناسب‌اند.

تسورن می‌نویسد: «آهنگ‌ساز معمولا جا به جا ریتم را بر حسب سلیقه خود تند و آهسته می‌کند ولی برای رقص‌های ساده ریتم‌های یکنواخت بهتر جواب می‌دهند.»

فریدریش آلبرت تسورن در ۷۹ سالگی در اودسا درگذشت.