۲ آوریل ۱۶۴۷: پروانه‌شناس بی‌پروا
۱۳۹۵ فروردین ۱۴, شنبه
تاریخ‌نگاران با دریغ از این واقعیت یاد می‌کنند که او نه خاطرات و نه زندگینامه‌ای از خود به جا گذاشته است تا ما امروز بهتر بدانیم چگونه زنی بیش از سه قرن پیش بی‌باک و مصمم در سن ۵۲ سالگی به آفریقا سفر می‌کند تا تصویری از گیاهان و حیوانات آنجا به دست دهد.
می‌گویند که ماریا سیبیلا مریان (Maria Sibylla Merian) در کودکی به هنگام دزدی چند گل لاله از باغ همسایه گرفتار می‌شود و در اثبات بی‌گناهی خود تصویرهایی را نشان می‌دهد که از گل‌های لاله و گل‌های دیگر کشیده است. صاحب گل‌ها به جای خشم و ناراحتی، خویشاوندان او را تشویق می‌کند که دخترک را بی‌درنگ به آموزش نقاشی بگمارند.
ماریا ۲۸ ساله بود که انتشاراتی همسرش "گلنامه" او را به بازار داد و فروش خوبی کرد. دو سال بعد جلد دوم "گلنامه" را درآورد و یک سال پس از آن کتاب "تبدیل معجزه‌آسای کرم ابریشم و تغذیه از گل‌ها" (Der Raupen Wunderbare Verwandlung und sonderbare Blumennahrung) را نگاشت و در آن به معرفی چندین حشره و پرنده و خوراک‌های هرکدام از آنها پرداخت. ماریا سیبیلا مریان به این ترتیب از پیش‌آهنگان علم حشره‌شناسی به شمار آمد، زیرا تا آن زمان کرم‌ها و حشرات دیگر را ظهور شیطان و مجازات خدا می‌دانستند.
ماریا سیبیلا مریان اما زندگی حشرات را به صورت علمی و واقعی توصیف می‌کرد، به طوری که هم اکنون بیش از نیمی از پژوهش‌های او هنوز در رشته حشره‌شناسی کاربرد دارند. او نخستین کسی است که پروانه‌ها را در همه مراحل رشد و تبدیل‌شان توصیف کرده است. او دو سال در آمریکای جنوبی به پژوهش پیرامون گیاهان و حیوانات منطقه پرداخت و مشاهدات خود را در کتاب مفصلی گرد آورد و مدتی را هم در آفریقا به تحقیق سپری کرد.
ماریا سیبیلا مریان در ۷۰ سالگی در آمستردام در هلند درگذشت.