۱۳ ژوئیه ۱۶۰۸: امپراتور صلح هرچند ناخواسته

فردیناند سوم (Ferdinand III) فرزند فردیناند دوم امپراتور سرزمین‌های آلمانی‌زبان و ماریا آنا (Maria Anna) شاهزاده باواریایی بود.

۱۰ ساله بود که جنگ‌های سی‌ساله میان کاتولیک‌ها و پروتستان‌ها آغاز شد که بیش از چهار میلیون قربانی به جای نهاد.

۱۲ ساله بود که پس از مرگ دو برادرش به عنوان ولیعهد امپراتوری رم و آلمان برگزیده و از آن پس برای این مقام تربیت شد.

از آن‌جا که امپراتور مقامی نزدیک به قدیسان داشت، از زندگی خصوصی او آگاهی زیادی در دست نیست ولی نوشته‌اند که جز مهارت در شکار و سوارکاری و فنون نظامی، بر هفت زبان تسلط داشت و به دانش شیمی یا به اصطلاح آن روز کیمیاگری هم می‌پرداخت و حتی جوهر ویژه‌ای برای نوشتن نامه‌های خصوصی‌اش ساخته بود. افزون بر این فردیناند سوم آثار موسیقی هم از خود به جا گذاشته است.

او که پیش‌تر چند بار به عنوان پادشاه مجارستان، کرواسی و بوهمیا تاج‌گذاری کرده بود پس از مرگ پدرش در ۲۹ سالگی به مقام امپراتوری رسید.

گرچه فردیناند یک کاتولیک باورمند بود و از پروتستان‌ها نفرت داشت، اما جنگ و ویرانی شدیدی که بر اروپا به ویژه بر آلمان سایه افکنده بود او را بر آن داشت که در ۳۵ سالگی نخستین کنفرانس بین‌المللی صلح اروپایی در عصر جدید را در شهرهای مونستر و اوسنابروک در غرب آلمان برپا کند.

برای نخستین بار در این کنفرانس رهبران کشورها به عنوان قدرت‌های برابر به مذاکره نشستند و پنج سال بعد یعنی در سال ۱۶۴۸ که فردیناند چهل ساله بود، پیمان‌نامه صلحی میان امپراتوری آلمان و رم، فرانسه و سوئد امضا شد و پادشاهان دیگر سرزمین‌های اروپایی که در این کنفرانس شرکت داشتند هم به پیروی از این عهدنامه ملزم شدند.

"عهدنامه صلح وستفالیا" بیش از ۱۰۰ سال دوام داشت و پایه حقوقی پیمان‌های صلح بعدی را تشکیل می‌داد.

فردیناند سوم در ۴۹ سالگی در وین پایتخت اتریش درگذشت.