۱۲ سپتامبر ۱۸۲۹: نقاش نگاره‌های گویا

آنزلم فویرباخ (Anselm Feuerbach) یک سال بیشتر نداشت که مادرش را از دست داد اما نامادریش همیشه به مهربانی با او رفتار می‌کرد و تنها کتابش "وصیت" که زندگینامه هنریش بود را پس از درگذشت او به چاپ و انتشار رساند.

پدرش استاد دانشگاه بود و به فرزند بسیار سخت می‌گرفت و اصرار داشت که او در نقاشی حرف اول را در آلمان بزند.

آنزلم فویرباخ هم خود را نابغه می‌دانست و همیشه شکوه می‌کرد که هیچ‌کس قدر کارهای او را آن‌گونه که باید و شاید نمی‌داند. می‌گفت: «باورم کنید! ۵۰ سال دیگر تابلوهای من به زبان درمی‌آیند و آشکار می‌کنند که من چه بوده و چه می‌خواسته‌ام».

۱۴ ساله بود که آموزش طراحی را آغاز کرد و به خواست پدرش دبیرستان را رها کرد و برای تکمیل آموزش نقاشی پیش استاد بنام ویلهلم فون شادو (Wilhelm von Schadow) رفت و نخستین تابلوی ماندگارش "سیلِن نینواز" را کشید.

۲۲ ساله بود که به پاریس رفت و زیر دست استاد بنام توماس کوتور Thomas Couture)) تابلوی معروف خود "حافظ در میخانه" را آفرید.

۲۶ ساله بود که به ایتالیا از جمله به ونیز و رم رفت و پس از آموزش بیشتر نزد استادان آن سرزمین و پژوهش در آثار میکل‌آنژ و رافائل، رفته رفته سبک خود را پیدا کرد.

درونمایه آثار او تاریخی است با این فرق که رنگ‌آمیزی‌های او تیره‌تر و اندوه‌نماتر از نگاره‌های تاریخی هستند.
حتا معشوقه ایتالیاییش، نانا که ۲۸ بار موضوع تابلوهای او بوده را مانند یک شخصیت تاریخی غمگین کشیده است.

پیشگویی فویرباخ به نوعی درست درآمد. از صدمین سالروز تولدش به بعد او را در اروپا گرامی داشته و از برجسته‌ترین نقاشان نیمه دوم سده ۱۹ به شمار آورده‌اند.

آنزلم فویرباخ در ۵۰ سالگی در ونیز درگذشت.