یازده سپتامبر چه تغییری در زندگی شما ایجاد کرد؟

این بزرگترین تراژدی است که من در تمام زندگی‌ام تجربه کرده‌ام. یازده سپتامبر را می‌توان با جنگ‌هائی مقایسه کرد که نسل‌های پیشین از سرگذرانده‌اند (رابینسون رودریگز)

در زمان واقعه من در محل بودم. نه در مرکز تجارت جهانی، بلکه چند بلوک ساختمانی دورتر در بورس نیویورک. من به عنوان کارمند در آنجا کار می‌کردم. بورس، به استحکام یک سنگر ضدهوائی ساخته شده است، اما هنگامی که برج‌های دوقلو فروریختند، کف آن به لرزه درآمد. (ویلیام فلان، آمریکا)

من این روز را بلافاصله اعلان جنگی علیه فرهنگ و تمدن غرب یافتم. من دیگر نمی‌توانستم توصیه به بسیاری از کشورهای اروپائی را برای مدارا درک کنم. همچنین برخورد صلح‌جویانه آن‌ها را. (تونی ایمه)

واکنش‌ها در جهان اسلام

یازده سپتامبر برای من مثل یک روز معمولی آغاز شد. من در محله‌ای به سر کار رفتم که سنی‌ها، شیعیان، لبنانی‌ها و فلسطینی‌ها در آن زندگی می‌کردند. ناگهان یک همکار کارخانه فریاد کنان به سوی من دوید:«الله اکبر. ما در خاک خودشان به آن‌ها ضربه زدیم!» من جواب دادم:«همه شما دیوانه شده‌اید. فکر می‌کنید عاملان انقلابیون اسلامی هستند؟ اما اگر اسلام واقعی را بشناسید می‌بینید که چنین کارهائی ربطی به اسلام ندارند.» اسلام مذهب صلح است. هیچ مسلمانی حق ندارد دست به چنین کاری بزند یا از آن پشتیبانی کند. این، فارغ از آن‌که عاملان چه انگیزه‌ای داشته باشند، یک جنایت است. (مصطفی مزری)

در کشورهای عربی به‌طور کلی میان برخورد رسمی دولت‌ها و افکار عمومی در خیابان، از زمین تا آسمان تفاوت است. بسیاری از انسان‌ها، از این نقطه حرکت می‌کنند که این واقعه تروریستی نتیجه دخالت آمریکا در مسائل جهان بوده است. (نادیا البشیر، عراق)

من، به عنوان یک مسلمان معتقد بسیار متاثر بودم. اسلام به ما می‌آموزد که به دیگران کمک کنیم و حتی کسانی را که به ما زیان رسانده‌اند ببخشیم. در این روز برای من روشن شد انسان‌هائی وجود دارند که با چنین کارهائی خودشان را پشت اسلام پنهان می‌کنند. (حامد الحمادنه)

یازده سپتامبر بدترین روز زندگی هر عرب مسلمان واقعی است. این روز، وجهه اسلام و مسلمانان را به شدت خراب کرد. از آن زمان آن‌ها تروریست‌هائی شناخته می‌شوند که انسان‌های بی‌گناه را می‌کشند. در حالی که اسلام به ما می‌آموزد دیگران را دوست بداریم و حتی ببخشیم. (عبدالقادر شیخ)

چطور چنین چیزی ممکن بود؟

یک روز بعد از عملیات، هنگامی که هیجان‌ها فروکش کرد، فکر من درگیر حیرتی غیرقابل تصور بود و هنوز هم هست. چگونه کمتر از بیست خلبان خارجی آموزش ندیده می‌توانستند چنین هواپیماهای به شدت پیچیده و تندپروازی را هدایت کنند؟ هنوز هم مسائل مبهم زیادی وجود دارد. (دیوید اسکات هولته)

همه می‌گویند القاعده ترتیب آمریکا را داد. اما باور این موضوع واقعا دشوار است. قبل از هرچیز، این آدم‌ها چگونه توانستند چنین عملیاتی را با موفقیت انجام بدهند؟ (نواری نغموشی، فرانسه)

چه چیزی برای شما تغییر کرده است؟

این موضوع احتمالا بر زندگی من تاثیر ویژه‌ای گذاشته است. به خاطر این که نام خانوادگی شوهر من رعد است. او، هربار که به سفر می‌رود، به‌خاطر همین نام به شدت کنترل امنیتی می‌شود. این باعث شد که من برای فرزندانم، پس از تولد، نام خارجی انتخاب کنم تا مانع از آن شوم که مثل پدرشان مجبور به تحمل برخوردهای غیرعادلانه و تحقیرآمیز باشند. (دیانا مورکوز، لبنان)

به عنوان کسی که در نیویورک به دنیا آمده، به‌یاد می‌آورم که برج‌های دوقلو چطور در سال ۱۹۶۶ بنا شدند. نابودی آن‌ها در من این احساس را زنده می‌کند که شهر چیزی کم دارد. (سال ساکس، ایالات متحده آمریکا)

بعد از یازده سپتامبر من و شوهرم یک پرچم یادبود تهیه کردیم. این پرچم سمبل احترام به کسانی است که جان خود را از دست دادند. ما از این‌طریق توانستیم برای پروژه‌های مختلفی که هدفشان کمک به قربانیان یازده سپتامبر بود، صدقه زیادی جمع کنیم. این روز را هرگز نباید فراموش کنیم. (جووانه گالوین، آمریکا)

خیلی‌ها فکر می‌کردند مادرید می‌تواند هدف بعدی باشد. دو سال و نیم بعد، در جریان انفجار مادرید چنین شد. من آنجا بودم و به عنوان روانکاو قربانیان شوک مغزی را درمان می‌کردم. حرف من این است: تهدید جهانی است. همه کشورها و موسسات باید با یکدیگر همکاری کنند. اگر این کار را نکنیم، آن‌ها روش‌هایشان را توسعه خواهند داد. چنین چیزهائی دیگر هرگز نباید اتفاق بیافتد. (النا لورنته، اسپانیا)

ابرقدرت آمریکا در بوته نقد

دنیای من به جهانی پر از بدبینی و ترس تبدیل شده است. میهن محبوب من به کشوری پلیسی تبدیل شده که در آن حقوق بشر باید پشت سر امنیت قرار بگیرد. پدران ما گفته‌اند:«کسانی که آزادی‌شان را به نفع امنیت تسلیم می‌کنند، اغلب متوجه می‌شوند که دیگر نه امنیت دارند و نه آزادی. (اوون پرکینز، آمریکا)

ما اینهمه پول خرج امور دفاعی خودمان می‌کنیم و آنوقت به ۲۰ نفر مرد با تیغ موکت‌بری امکان می‌دهیم نه تنها دوتا از بزرگترین ساختمان‌های کشورمان را نابود کنند، بلکه حتی پنتاگون را بمباران کنند. من حالا تصویر تیره‌ای از دولت خودمان دارم. دولتی که قادر به حفظ شهروندان خودش نیست. (آنتونی گواداگنو، آمریکا)

من دستخوش شوک شدم، اما می‌دانستم چنین روزی خواهد رسید. من یک آمریکائی هستم که سال‌های زیادی در آلمان زندگی کرده است. من تاریخ را می‌شناسم و می‌دانم که ایالات متحده نفرت زیادی در جهان علیه خودش برانگیخته است. شاید به‌خاطر سال‌هائی که خودش از تروریسم پشتیبانی می‌کرد. آرژانتین، گوانتانامو یا ویتنام را به خاطر می‌آورید؟ (کن شوفلر، آمریکا)

جهان، ده سال بعد

در همه این سال‌های سپری شده، نزدیک به ده سال، اتفاق‌های زیادی روی‌داده‌اند: جنگ علیه افغانستان، جنگ با عراق، نبرد با تروریسم و دیالوگ میان هوشمندان در نشست‌ها و سمینارها، که نتیجه می‌گیرند دیالوگ میان فرهنگ‌ها و تمدن‌ها ضروری است. انقلاب عربی و برکناری رژیم‌های دیکتاتوری در منطقه را هم باید به این‌ها اضافه کرد. (محمد عبدالرحیم، مصر)

این یک روز وحشتناک و خطرناک بود. تروریسم کی متوقف می‌شود؟ آی آدم‌ها بیائید پیش خدا دعا کنیم جهان را همانطور کند که پیش‌تر بود. خشونت، اکنون همه‌جا هست. هم در اروپا و هم در آفریقا. سازمان ملل متحد باید کمک کند که بار دیگر صلح و عدالت در آفریقا و اروپا زنده شود. (لوئیز متانگی)

جهانی عادلانه‌تر به نفع همه جهان است. (دیامیل کبه)

بیرگیت گرتس

JT, FW