1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

کاشت پستان می‌تواند موجب سرطان شود

KG۱۳۹۴ فروردین ۶, پنجشنبه

پژوهشگران می‌گویند که میان کاشت پستان و نوعی سرطان ارتباط وجود دارد. شمار مبتلایان به این نوع سرطان زیاد نیست اما برخی محققان روشنگری در این‌ مورد را ضروری می‌دانند.

https://p.dw.com/p/1ExZb
عکس: Fotolia/Forgiss

مارلیز دینگل زنی آلمانی است که در سن ۴۲ سالگی پس از مشورت با پزشک معالجش مجبور به برداشتن یک پستان خود شد. دکتر به او گفته بود که اگر چه نمونه‌برداری صورت گرفته هنوز نشان نمی‌دهد که او مبتلا به سرطان شده، اما سلول‌های تغییر یافته‌ای مشاهده شده‌اند که می‌توانند به زودی به توموری بدخیم تبدیل شوند.

مارلیز به سرعت تصمیم خود را گرفت. یک پستان او را برداشتند. او در مصاحبه با دویچه وله می‌گوید: «مسئله‌ای که برایم سخت‌‌تر بود این بود که در مورد ایمپلنت (کاشتن) پستان مردد بودم. سال ۱۹۹۲ بود و این بحث هم به راه افتاده بود ‌که سیلیکون که در کاشت پستان استفاده می‌شود می‌تواند خطرناک باشد. من خیلی نامطمئن بودم.»

اما مارلیز پس از مشورت با پزشک معالجش تصمیم به کاشت سیلیکون می‌گیرد. او می‌گوید که کاشت سیلیکون تحمل دوره گذار پس از برداشت پستان را برایش آسان‌تر کرد، چون وقتی در آینه خود را تماشا می‌کرد می‌دید که هنوز دو پستان دارد.

ارتباط سرطان با کاشت پستان

امروزه نیز تصمیم‌گیری درباره عمل کاشت پستان برای کسی راحت نیست، چون کاشت سیلیکون می‌تواند موجب سرطان شود.

وزیر بهداشت فرانسه، ماریزول تورن، گفته است که از سال ۲۰۱۱ تا کنون ۱۸ زن در فرانسه مبتلا به سرطان نوع ALCL (لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک) شده‌اند و همه این ۱۸ زن کاشت پستان داشته‌اند. به نوشته روزنامه "پاریزین"، تا کنون ۱۷۳ مورد ابتلا به این سرطان در سراسر جهان ثبت شده است. هم اکنون وزارت بهداشت فرانسه در حال بررسی است که آیا کاشت پستان را به طور عموم ممنوع کند یا نه.

ارنست ماگنوس نواه، رئیس اتحادیه جراحان پلاستیک آلمان، در مصاحبه‌ای گفته است که ممنوع کردن کاشت سیلیکون را "مسخره" می‌داند. به گفته او، امکان ابتلا به سرطان نوع ALCL بسیار کم است. افزون بر این، هنوز درباره علل رشد این سرطان تحقیق کمی صورت گرفته است.

PIP Brustimplantat OP Archiv 2012
عکس: Leo Ramirez/AFP/GettyImages

همچنین لوکاس کنر، پرفسور در انستیتوی تحقیقات سرطان لودویگ بولتسمان و انستیتوی پاتولوژی دانشگاه وین، معتقد است نباید باعث وحشت افکار عمومی شد. پرفسور کنر نتایج تحقیقات خود درباره ارتباط میان کاشت پستان و این نوع سرطان را در سال ۲۰۱۴ منتشر کرد. او می‌گوید: «تحقیقات ما نشان می‌دهد که میان کاشت پستان و این نوع سرطان ارتباط وجود دارد. اما به لحاظ آماری فقط یک نفر از هر ۵۰۰ هزار تا ۳ میلیون زن دارای ایمپلنت پستان به سرطان ALCL مبتلا می‌شود.»

علائم ALCL علائمی خاص نیستند. بیمار اغلب متوجه تورم غیرعادی در پستان خود می‌شود. در این صورت باید به سرعت به پزشک مراجعه کرد. به گفته پرفسور کنر، شانس مداوا در مورد این نوع سرطان در صورتی که زود شناخته شده باشد زیاد است.

بزرگ کردن پستان متداول‌ترین نوع جراحی زیبایی

کاشت پستان در سال‌های اخیر مدام پررونق تر شده است. عمل بزرگ کردن پستان متداول‌ترین نوع جراحی زیبایی در سراسر جهان است. تنها در آمریکا که یک پنجم تمامی جراحی‌های زیبایی دنیا در آن انجام می‌گیرد، سالانه ۳۰۰ هزار زن به عمل کاشت پستان تن می‌دهند.

اما همچنین شمار عمل‌های "بازسازی پستان" پس از دوره ابتلا به سرطان و برداشتن آن افزایش یافته است. گزارشی که درباره جراحی‌های زیبایی در آمریکا منتشر شده نشان می‌دهد که از سال ۲۰۰۰ تا سال ۲۰۱۳ شمار این نوع جراحی زیبایی ۲۱ درصد افزایش داشته است.

Illustration Schönheitschirurgie - Brustimplantate
اهمیت کاشت پستان در جراحی زیبایی افزایش یافته استعکس: picture alliance/dpa Themendienst

علت ابتلا به ALCL ؟

هنوز روشن نیست به چه علت کاشت پستان و ابتلا به سرطان از نوع ALCL با یکدیگر در ارتباط هستند. برخلاف مورد جنجالی ایمپلنت‌های شرکت "پی آی پی" در سال ۲۰۱۱ که روشن بود سیلیکون‌ها ارزان قیمت و برای سلامتی خطرناک بوده‌اند، در موارد دیگر نمی‌توان گفت که مقصر کیست یا چیست؟

پرفسور کنر و تیم پژوهشی او در حال تحقیق فشرده در این باره هستند. در مورد علت ایجاد سرطان پس از کاشت پستان تحقیقی انجام نگرفته است.

اما به گفته دکتر نواه، جراح زیبایی، سرطان ALCL به خصوص در نزد بیماران زنی که از ایمپلنت "زبر" استفاده کرده‌اند مشاهده شده است. این نوع ایمپلنت برخلاف ایمپلنت‌های "پرشده با آب نمک" دارای سطحی شبیه کاغذ سنباده است.

نواه می‌گوید طبق یک نظریه پس از عمل جراحی ممکن است یک لایه باکتری در اطراف ایمپلنت ساخته شود که به آن "زیست‌لایه" می گویند. باکتری‌های معینی می‌توانند باعث واکنش دفاعی بدن شوند که این ممکن است موجب ایجاد سلول‌های سرطانی شود.

نواه می‌افزاید: «این پدیده را در رابطه با باکتری‌های هلیکوباکتر می‌شناسیم که باعث ایجاد تومور و تورم غدد لنفاوی در معده می‌شود.»

احتمالا زیست‌لایه باکتری بهتر می‌تواند به ایمپلنت‌های زبر بچسبد. اگر این نظریه تایید شود، پس ممکن است که تجویز آنتی بیوتیک معمولی پیش و پس از عمل کاشت پستان، احتمال ابتلا به ALCL را به حداقل برساند.

نواه می گوید که انتظار دارد روشنگری و اطلاع‌رسانی درباره سرطان نوع ALCL به زودی جزو موضوع‌های مشاوره پیش از عمل کاشت پستان شود؛ به‌خصوص چون هنوز هم دلیل ایجاد این سرطان کاملا روشن نیست.

چه امکانی به جز کاشت پستان هست؟

در چند سال اخیر عمل "بازسازی پستان" با استفاده از بافت بدن خود بیمار رایج‌تر شده است. بازسازی پستان طبیعی‌ترین راه برای ایجاد تصویر سابق بدن پس از عمل برداشتن پستان (ماستکتومی) است. در این عمل بافت از شکم یا پشت برداشته و جایگزین پستان عمل شده می‌شود. همچنین امکان تزریق چربی وجود دارد و نیازی به استفاده از اندام ساختگی و جسم خارجی نیست.

اما به عقیده دکتر نواه، بازسازی پستان نمی‌تواند برای همه بیماران راه چاره باشد. او می‌گوید: «بازسازی پستان عمل جراحی بزرگی است که معمولا تا ۱۰ ساعت طول می‌کشد. بسیاری از زنان چنان پس از بیماری سرطان و برداشتن پستان ضعیف می‌شوند که تاب تحمل چنین عملی را ندارند.» کاشتن سیلیکون حدود یک ساعت و نیم طول می‌کشد.

"جای زخم زیبا"

مارلیز دینگل نیز حاضر به انجام عمل بازسازی پستان نیست. او با یک گروه خودیاری زنانی که مبتلا به سرطان پستان بوده‌اند همکاری دارد و از آن طریق با بسیاری از زنان آشنا شده که بازسازی پستان را تجربه کرده‌اند. او می‌گوید: «در مورد برخی از زنان این عمل به خوبی انجام گرفته اما من با زنانی هم آشنا شده‌ام که تجربه خوبی نداشته‌اند.»

مارلیز ۲۰ سال با ایمپلنت سیلیکون زندگی کرد و مشکلی نداشت. البته او می‌گوید که اگر ۲۰ سال پیش پزشک معالجش به او گفته بود که ممکن است مبتلا به سرطان ALCL شود احتمالا تغییر عقیده می‌داد.

هنگامی که مارلیز دو سال پیش تصمیم گرفت ایمپلنت سیلیکون را از پستانش درآورد، اراده کرده بود که دیگر بدون ایمپلنت زندگی کند. مارلیز می‌گوید از تصمیمی که گرفته راضی است. او پس از مدتی طولانی که به این موضوع فکر کرده بوده به نزد پزشک جراح رفته و به او گفته است: «خواهش می کنم فقط جای زخمی که می‌ماند زیبا باشد.»

پرش از قسمت در همین زمینه

در همین زمینه