نشست گروه ۸ در ژاپن

نخستین روز نشست (۷ ژوئن / ۱۷ تیرماه) به بحث و گفت‌وگو در رابطه با مسائل آفریقا، به‌ویژه تاثیرات گرانی بر این قاره و مشاوره در مورد راه‌‌حل آن اختصاص دارد. در این نشست علاوه بر گروه ۸، دبیرکل سازمان ملل، کشورهای الجزیره، اتیوپی، غنا، نیجریه، سنگال، آفریقای جنوبی، تانزانیا و نمایندگان بانک جهانی، اتحادیه اروپا و اتحادیه آفریقا نیز شرکت دارند.

پیش از آغاز نشست، کشورهای عضو گروه ۸‌، به ویژه آلمان و فرانسه تاکید کردند که باید برای جلوگیری از فقر و افزایش قیمت‌ها اقداماتی فوری صورت گیرد.

خوزه مانوئل باروسو، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا اعلام کرد که اتحادیه اروپا تصمیم گرفته است، برای مبارزه با گرسنگی، یک میلیارد یورو در زمینه‌ی کشاورزی در کشورهای فقیر هزینه کند.

آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان نیز وعده‌ی ۶۰۰ میلیون یورو "کمک فوری" به کشورهای فقیر را داد.

نیکلا سارکوزی، رئیس جمهور فرانسه خواستار آن شد که برای جلوگیری از گسترش بحران گرانی مواد خوراکی‌، محدویت صادرات این گونه مواد برداسته شوند. وی همچنین گفت، کشورهای ثروتمند باید مازاد مواد غذایی خود را در اختیار کشورهای فقیر بگذارند.

وعده‌های کلان اما پوچ؟

آلمان، ایالات متحده، ایتالیا، بریتانیا، روسیه، ژاپن، فرانسه و کانادا (گروه ۸) در ۳ سال گذشته برنامه‌ها و بودجه‌های کلان برای ریشه‌کن کردن فقر در آفریقا در نظر گرفته‌ بودند. در نشست سال گذشته در هایلیگندام آلمان تصویب شد که بیش از ۶۰ میلیارد دلار برای مبارزه با ایدز، مالاریا و سل در آفریقا هزینه شود.

به گزارش سازمان داتا (DATA) تا کنون تنها ۱۴ درصد از این وعده‌ها به مرحله‌ی عمل رسیده‌ است. بر اساس گزارش "سازمان همکاری و توسعه" (OECD)، کمک‌های عمرانی کشورهای صنعتی نه تنها افزایش نیافته بلکه در سال ۲۰۰۷ کاهش نیز یافته است.

سازمان آتاک (ATTAC) معتقد است که در نشست‌های سالانه‌ی گروه ۸، بیش از هرچیز «وعده‌های کلان، مراسم باشکوه و خودروهای باعظمت» به چشم می‌خورد و «تنها چیزکوچک، عمل به وعده‌هاست».

سازمان اوکسفام (OXFAM) هشدار می‌دهد: «وقتی که فقیرها از گرسنگی رنج می‌برند، ثروتمندها اجازه ندارند، از مواد غذایی به عنوان سوخت برای خودروهایشان استفاده کنند.»

تحقیقی بحث‌برانگیز

در آستانه‌ی نشست گروه ۸، بانک جهانی نتایج یک تحقیق را منتشر کرد و باعث شد که در رابطه با گرانی روزافزون مواد خوراکی، نگاه‌ها بیش از پیش متوجه مواد سوختی گیاهی (بیو دیزل و بیو بنزین) شوند. کارشناسان بانک جهانی به این نتیجه رسیده‌اند که مواد سوختی بیو، بزرگترین عامل گرانی گندم و ذرت است. بانک جهانی از ایالات متحده و اتحادیه اروپا به دلیل گسترش سوخت بیو انتقاد کرده است و آنها را در رابطه با انفجار قیمت‌ها، مقصر اصلی شمرده است.

منتقدان سوخت بیو پیشتر به این نتیجه رسیده بودند که با غله‌ای که برای تولید یک باک سوخت اتانول به کار می‌رود، می‌توان نیاز غذایی یک سال یک انسان را تأمین کرد.

موضوعات دیگر

علاوه بر مسائل آفریقا، بالارفتن قیمت مواد خوارکی و نفت، و همچنین تغییرات جوی، دو موضوع محوری نشست خواهند بود. در بحث‌های روزهای آینده نمایندگان کشورهای برزیل، چین و هندوستان نیز شرکت می‌کنند.

بحث وگفت‌وگو در باره‌ی تغییرات جوی و گرمایش زمین روز سه‌شنبه آغاز خواهد شد. بان کی‌ مون، دبیرکل سازمان ملل در این مورد اظهار امیدواری کرد که ایالات متحده مسئولیت بیشتری بپذیرد. وی گفت: «جامعه‌ی جهانی از ایالات متحده آمریکا انتظار دارد، در این زمینه نقش رهبری را به عهده گیرد».

انرژی هسته‌ای

در پی بالارفتن قیمت نفت‌، به نظر می‌رسد که کشورهای عضو گروه ۸ بیش از پیش به استفاده از انرژی هسته‌ای تمایل نشان می‌دهند. آلمان تنها کشوری است که با انرژی هسته‌ای مخالف است. دولت ائتلافی این کشور قصد دارد، درازمدت (حداکثر تا سال ۲۰۲۲) همه‌ی نیروگاه‌های هسته‌ای خود را تعطیل کند و به انرژی‌های آلترناتیو روبیاورد.

کشورهای دیگر، به‌ویژه ایالات متحده از برنامه‌های آلمان در زمینه انرژی ناراضی هستند. جورج بوش، رئیس جمهور آمریکا گفته است که قصد دارد در نشست تویاکو برای انرژی هسته‌ای تبلیغ کند. او در آستانه‌ی نشست از "زیبایی‌های انرژی هسته‌ای" سخن راند و اینکه «این انرژی تجدیدپذیر، بدون گازهای گلخانه‌ای تولید می‌شود».

باروسو، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا نیز به صدراعظم آلمان یادآوری کرد که «انرژی هسته‌ای به عنوان یک راه‌حل موقتی برای کم‌کردن وابستگی به نفت و گاز» اهمیت دارد.

در آلمان به این نتیجه رسیده‌اند که ضررهای انرژی هسته‌ای از منافع آن بیشتر است. علت اصلی این موضع، صوانح اتمی‌ای است که تا کنون تشعشعات رادیوآکتیو خطرزایی به جا گذاشته‌اند؛ به‌ویژه حادثه چرنوبیل. مخالفان انرژی هسته‌ای بر این نکته تاکید می‌کنند که نیروگاه‌‌ها چه به هنگام فعالیت عادی و چه دراثر اختلالات و انفجارها، تشعشعات رادیوآکتیوی پخش و نشر می‌کنند که سرطا‌ن‌‌زا هستند و بر سامانه ژنتیکی انسان‌ها اثرات مخربی بر جا می‌گذارند.

به گفته‌ی مخالفان، تشعشات زباله‌های هسته‌ای تا میلیون‌ها سال باقی می‌مانند و پیامدهایی خطرناک برای طبیعت و نسل‌های متوالی انسان‌ها دارند.