محبوبیت آبجوهای متنوع در جهان عرب
۱۳۹۰ اسفند ۲۹, دوشنبه
تولید آبجو در کشورهای عربی قبل از رواج اسلام هم رایج بوده است. باستان‌شناسان در سوریه نشانه‌هایی از تولید آبجو یافته‌اند که متعلق به ۴۰۰۰ سال پیش می‌شود. همچنین در تاریخ مصر قدیم نیز نشانه‌هایی در این‌باره وجود دارد. باستان‌شناسان در نقاشی‌های دیواری موجود روی اهرام ثلاثه، اشاره‌هایی در باره تولید آبجو دیده‌اند.
به‌تازگی گزارشی از مصرف آبجو و انواع آن در کشورهای عربی در روزنامه "دی ولت" آلمان منتشر شده است. بر اساس این گزارش، اکثر آبجوهای عربی هر چند به ندرت حاوی الکل هستند و طعمی قوی ندارند، اما به عنوان یک نوشیدنی خنک برای روزهای بسیار گرم کشورهای عربی گوارا و لذت‌بخش هستند.
باده‌نوشی در کشورهای مختلف عربی
مصرف الکل در کشورهای عربی متفاوت است. در عربستان سعودی تولید، فروش، مالکیت و مصرف الکل غیر قانونی و ممنوع است. هر کس در عربستان سعودی از این قانون سرپیچی کند باید به زندان برود. در کشور قطر که فضای نسبتا بازتری دارد، باده‌نوشی تنها برای خارجیان غیرمسلمان آزاد است.
در کشورهایی چون اردن، سوریه، مصر و مراکش نوشیدن الکل ممنوع نیست و در آنها کارخانجات آبجوسازی نیز وجود دارد. با وجود این، بیشترین مصرف در کشورهای عربی متعلق به آبجوی بدون الکل است.
آبجوی لبنانی
تا چندی پیش در کشور لبنان تنها یک نوع آبجو به نام „Almaza“به فروش می‌رفت که متعلق به کارخانه‌ی هلندی Heineken است. اما در حال حاضر انواع آبجوهای دیگر نیز در این کشور موجود است. برای مثال „Libanese Brew“ (LB) وهمچنین آبجویی با نام "961" که کد تلفنی کشور لبنان است. این آبجو امروزه به ۱۶ کشور دنیا صادر می‌شود.
بهترین آبجو در رام‌الله
بر اساس گزارش دی ولت، بهترین آبجو در کشورهای عربی در روستایی مسیحی‌نشین در نزدیکی رام‌الله تولید می‌شود. اسم این آبجو "طیبه" (Taybeh) است. تولید این آبجو در این روستا از سال ۱۹۹۵ توسط یک مسیحی به نام ندیم خوری با میزان سالانه ۶۰۰۰ هکتولیتر آغاز شده است. حدود ۴۰ درصد این تولید صادراتی است و بیشترین میزان صادرات نیز به اسراییل می‌رود. ندیم خوری در سال ۲۰۰۶ شروع به تولید "طیبه‌ی حلال" برای مسلمانان فلسطینی کرد.
DG/MDM