شکر و حقیقت تلخ آن

عنوان تحریک‌آمیز مقاله‌‌ای که دانشمندان آمریکایی در نشریه‌ی علمی Nature منتشر کرده‌اند، مضرات شکر را آشکارا بیان می‌کند. منظور دانشمندان شکری است که صنایع مواد غذایی به محصولات خود می‌افزایند. گفته می‌شود که افزودن شکر به دلیل آن است که این محصولات خوشمزه‌تر شوند، اما دلیل اصلی، فروش بهتر آن‌ها است. دانشمندان میزان بالای شکر در مواد غذایی را عامل اضافه‌ی وزن و بیماری‌های متابولیسم می‌دانند.

در ۵۰ سال اخیر مصرف شکر در دنیا سه برابر شده است. به عقیده‌ی دانشمندان در حال حاضر به مواد غذایی آماده بیشتر و بیشتر به طور صنعتی شکر افزوده می‌شود و این امر اکنون روندی رایج است. ماده‌ای که به این محصولات اضافه می‌شود شربت ذرت است که دارای فروکتوز یا قند گیاهی بالایی است.

تارهای گیاهی و عدم جذب فروکتوز

قند گیاهی صرفا برای بدن انسان زیان‌آور نیست. زمانی که انسان میوه مصرف می‌کند، قند گیاهی همواره همراه با الیاف و رشته‌های گیاهی وارد بدن او می‌شود. این فیبرهای گیاهی باعث می‌شوند که شکر به میزان بالا وارد خون نشود. آنها به این صورت مانع دز بالایی از قند گیاهی در بدن می‌شوند. اما مساله‌ی مهم آن است که در صنعت، قند گیاهی بدون این الیاف گیاهی به مواد غذایی افزوده می‌شود.

جذب فروکتوز در بدن انسان همانند جذب الکل است. به همین دلیل فروکتوز حتی می‌تواند باعث بیماری‌هایی شود که از مصرف الکل نشات می‌گیرند؛ برای مثال بیماری‌های کبدی و قلبی. فروکتوز به طور مستقیم وارد کبد می‌شود و می‌تواند آن را مسموم کند. این اتفاق می‌تواند به بیماری‌های متابولیسم نیز منجر شود.

اضافه وزن روندی جهانی

برای دانشمندان این مساله نمایانگر یک روند جهانی است. براساس داده‌های سازمان ملل، در حال حاضر در دنیا میزان افرادی که با اضافه وزن مواجه هستند بیشتر از میزان افرادی است که دچار کم غذایی هستند. این امر یک زنگ خطر برای بسیاری از محققان و کارشناسان بهداشت و سلامتی است.

یکی از استادان کلینیک دانشگاهی سان فرانسیسکو در این‌باره می‌گوید: «زمانی که در ایالات متحده روی بسته‌ی نان مواد اولیه‌ی آن را می‌خوانم، می‌بینم که شکر به میزان بالا در آن موجود است. علاوه بر این بسیاری از سس‌ها مانند (Ketchup) همیشه فاقد شکر بودند، اما آنها نیز اکنون حاوی شکر هستند.»

در حال حاضر در ایالات متحده آمریکا سه چهارم بودجه‌ی بهداشت کشور برای درمان بیماری‌های غیر مسری، مانند دیابت، بیماری‌های قلبی و سرطان مصرف می‌شود.

DG/BM