شوری آب کارون، تهدیدی برای کشاورزان خوزستانی
۱۳۹۴ مهر ۱۶, پنجشنبه
سد گتوند که احداث آن بر روی رودخانه کارون سال ۱۳۷۶ آغاز شد بلندترین سد خاکی ایران و مخزن آن پس از کرخه دومین دریاچه مصنوعی بزرگ کشور است.
این سد چهار سال پیش آبگیری شد و بر سر آن از سالیان پیش بحث و کشمکش‌های فراوانی وجود دارد. معصومه ابتکار، رئیس سازمان محیط زیست آبگیری این سد را کار نادرستی خوانده است.
رضا موسوی، سخنگوی شورای استان خوزستان، پنجشنبه ۱۶ مهر به سایت "خبرآنلاین" گفت، قرار بود با احداث سد گتوند مشکل کم آبی مردم منطقه حل شود اما انباشت نمک پشت سد و دستور حذف کشاورزی از منطقه مشکلات را بیشتر کرد، چون این سد به لحاظ جانمایی مشکل دارد.
مخالفت با تخریب سد گتوند
ابتکار ۱۶ مرداد در یک نشست خبری به مناسبت هفته محیط زیست از احتمال تخریب سد گتوند خبر داد و گفت: «کارگروه خاصی با مسئولیت رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی تشکیل شده و مشغول بررسی موضوع است و در حال حاضر تخریب این سد موکول به تایید نهایی و ارزیابی کامل زیست‌محیطی است.»
ظاهرا این کارگروه تخریب سد گتوند را تائید نکرده است. به گزارش خبرگزاری ایسنا، رئیس سازمان محیط زیست، در واکنش به این انتقاد که مجوز احداث این سد ده سال پیش در دوران مسئولیت خود او صادر شده خاطر نشان کرد که مجوز تحت شرایط خاصی داده شد که رعایت نشده است.
موسوی با استناد به تحقیقاتی که در دانشگاه تهران انجام شده می‌گوید، در ۴ سال گذشته ۱۷ میلیون تن نمک وارد کارون شده و ۸ میلیون تن نمک محلول در آب این رودخانه وجود دارد.
سخنگوی شورای استان خوزستان افزود این مقدار نمک به جز نمک کوه‌های گچساران در نزدیکی سد است که غیرخوراکی هستند و "منطقه را نابود کردند".
بیشتر بخوانید: فولاد مبارکه ۵ و نیم درصد کل اصفهان آب مصرف می‌کند
خطر نابودی کشاورزی در حوزه کارون
به گزارش "خبرآنلاین" موسوی گفته است که پس از آبگیری سد آب‌های زیرزمینی اطراف کارون شور شده و این شروع فاجعه‌ای است که اگر ادامه یابد به نابودی تمام زمین‌های کشاورزی حوزه کارون می‌انجامد.
پیشتر سازندگان سد گتوند تپه‌های نمکی اطراف کچساران را که در امتداد مخزن سد قرار دارد با یک لایه گل رس پوشانده‌اند تا مانع برخورد آب با این تپه‌ها شوند. این طرح ظاهرا بی‌نتیجه مانده است.
مرکز امور تحقیقات دانشگاه تهران که از سوی وزارت نیرو مامور بررسی این معضل شد پنج طرح مختلف ارائه کرد که موسوی معتقد است "هیچ کدام علاج این مشکل نیست".
در حالی که شوری آب رودخانه کارون موجب نگرانی مردم خوزستان شده، ساکنان اصفهان با معضل خشکی زاینده رود روبرو هستند.
سپهر سلیمی، از فعالان محیط زیست اصفهان به خبرگزاری ایسنا گفته، ۱۵ تا ۲۰ درصد خشکی زاینده‌رود مربوط به خشکسالی است و ۸۰ درصد آن به سوء مدیریت بازمی‌گردد.
بیشتر بخوانید: آوارگان آب و نزاع‌های آبی، پیامدهای بحران کم‌آبی
پیامد خشکی زاینده‌رود
سلیمی با انتقاد از این که مسئولان سال‌هاست به هشدارهای تشکل‌های زیست‌محیطی بی‌اعتنایی می‌کنند، دولت یازدهم را متهم کرد که به رغم وعده‌هایی که داده مشکل زاینده‌رود و خشکی آن را حل نکرده است.
بخشی از آبی که قرار بود در زاینده‌رود جاری باشد به استان‌های دیگر منتقل می‌شود و بخش دیگری به مصرف فعالیت‌های کشاورزی و صنعتی می‌رسد.
این فعال محیط زیست گلایه می‌کند که در قبال آبی که از اصفهان به استان‌های دیگر منتقل می‌شود چیزی نصیب این استان نمی‌شود.
انتقال آب زاینده‌رود به استان یزد اسفند ماه ۹۱ با اعتراض شدید کشاورزان در شرق این استان روبرو شد که به درگیری و زد و خورد با نیروهای انتظامی نیز کشید.
محمدرضا محبوب‌فر، پژوهشگر مدیریت بحران شهری خرداد سال گذشته به خبرگزاری مهر گفته بود، خشکی زاینده رود علاوه بر خسارت‌های اقتصادی به کشاورزان باعث افزایش آلودگی هوا و افسردگی در میان شهروندان اصفهان شده است.