حامد کرزای و کیف‌های پول نقد
۱۳۸۹ آبان ۴, سه‌شنبه
"زوددویچهتسایتونگ" تفسیر خود را با تلاش در راه توضیح ویژگی‌های فرهنگی جوامع آغاز می کند و می‌نویسد: «در دانش فرهنگ‌شناسی، رشته‌هایی مانند انسان‌شناسی، جامعه‌شناسی و سایر رشته‌های علوم انسانی به یکدیگر می‌پیوندند تا ویژگی‌های خاص فرهنگی را دریابند. در افغانستان، رئیس جمهور کشور، حامد کرزای، هنگامی که با سادگی نمایشی خود تأیید کرد که کیف‌های پول از دولت‌های دوست دریافت کرده، درس ویژه‌ای در زمینه‌ی فرهنگ‌شناسی به ناظران داد.»
در ادامه‌ی تفسیر روزنامه‌ی آلمانی آمده است: «کسی که از این خبر خشمگین می‌شود، وضع افغانستان را به‌درستی درک نکرده است. در کشوری بدون نظام مالیاتی کارآمد، سامانه‌‌ی بانکی و روند تخصیص بودجه و سازمان حسابرسی، بیشتر شبیه یک شوخی است که حسابرسی دقیقی از رئیس جمهور انتظار داشته باشند.»
مفسر زوددویچه تسایتونگ می‌افزاید که در کشوری مثل افغانستان تنها پول نقد است که حقیقی است و در آن وفاداری و حمایت را با پول نقد جلب می‌کنند. همین گفته را می‌‌توان به عنوان یک واقعیت در نظر گرفت: وفاداری‌های سیاسی با بهترین برنامه‌های حکومت به وجود نمی‌آیند؛ بلکه داشتن سرمایه‌ی نقدی وضع را مشخص می‌کند.
کسی که ریاست جمهوری را به عهده گرفته است، باید به تأمین مالی خود دقت کند. البته شناخت و آگاهی نسبت به چنین وضعیت‌هایی یک موضوع، و سخن گفتن درباره‌ی آن‌ها امری دیگر است.
زوددویچهتسایتونگ در ادامه می‌افزاید کرزای با رک‌گویی خود در حضور خبرنگاران درباره‌ی کمک‌های مالی کشورهای بیگانه، نه تنها ایران؛ بلکه آمریکا را نیز به دلیل فرستادن چمدان‌های پول به افغانستان رسوا می‌کند.
آمریکا و ایران اکنون باید به این فکر کنند که با پشتیبانی مالی خود وفاداری سیاسی چه‌کسی را به دست آورده‌اند. همچنین دشواری دیگر در این میان، نبود توجیهی برای انتقال‌های مالی و حمایت خارجی برای پارلمان کشوری دیگر است؛ آن هم در جایی که هنوز برخی به وجود دولتی بدون فساد مالی در افغانستان باور دارند.
به نوشته‌‌ی زوددویچهتسایتونگ، حمایت مالی بیگانگان در افغانستان از مسئولان دولتی خبر تعجب‌آوری نیست. موضوع زمانی ممکن بود شگفت‌انگیز شود که کرزای ائتلاف‌های سیاسی خود را با دولت‌های خارجی با فرهمندی سیاسی به وجود بیاورد.
FS /JT