برنامه پرطرفدار ۹۰ به سال ۱۳۹۰ رسید
۱۳۸۹ اسفند ۲۶, پنجشنبه
هر قسمت از این برنامه که پخش می‌شود، عده‌ای از دست‌اندرکاران فوتبال و مسئولین ورزش که احساس می‌کنند از گزند نقد عادل فردوسی پور، تهیه کننده و مجری برنامه ۹۰ آسیب دیده‌اند، تا چند روز به انتقاد از آن می‌پردازند.
در سال ۱۳۹۰ نیز در مقاطع مختلف، افشین قطبی سرمربی پیشین تیم ملی فوتبال ایران، قاضی شریفی رئیس کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال، امیر قلعه نویی سرمربی تیم سپاهان اصفهان، محمود احمدی بیغش نماینده شازند در مجلس شورای اسلامی و جمعی دیگر از چهره‌های ورزشی و غیر ورزشی، بارها به شدت از برنامه ۹۰ و مجری‌اش انتقاد کردند.
بشنوید: گفت‌وگو با مهدی رستم‌پور درباره علل محبوبیت برنامه ۹۰
شدیدترین انتقادات اما به فراز کمالوند سرمربی تیم تراکتورسازی تبریز اختصاص داشت. انتقادات او گاهی جنبه توهین به خود می گرفت و در آخرین مورد، او عادل فردوسی پور را کارمند باشگاه استیل آذین خطاب کرد.
دلایل محبوبیت روزافزون
اتفاقات ۱۱ سال اخیر اما نشان می‌دهد که انتقاداتی از این دست، نتیجه‌ای جز محبوب‌تر شدن فردوسی پور و برنامه‌اش را در پی نداشته است. بسیاری از کارشناسان ورزش بر این باورند که برنامه تلویزیونی ۹۰ اعتبار و مشروعیت خود را از مردم می گیرد. مخاطبانی که هر هفته میلیون‌ها پیامک به خط ارتباطی برنامه می‌فرستند و علاقه وافر آن ها به این برنامه، از بازتاب گسترده قسمت های‌مختلف برنامه مشهود است.
هنوز پخش برنامه به پایان نرسیده و در حالی که همچنان مجری برنامه در استودیو است، همزمان بخش‌های پر تنش آن در یوتوب و فیس بوک و سایر سایت‌های اجتماعی منتشر می‌شود. وبلاگ ها درباره اش می‌نویسند و صبح فردا نیز، تیتر اکثر روزنامه های ورزشی به آن اختصاص دارد.
یکی از مهم‌ترین علل دیرپا بودن موفقیت‌های برنامه ۹۰، عدم وجود زد و بندهای رایج فوتبال ایران در آن است. در این برنامه، از دلالی‌ها و واسطه گری‌ها و شانتاژ کردن‌هایی که در اکثر برنامه های ورزشی صداوسیما دیده می شود و اصلی ترین آسیب رسانه‌های نوشتاری است، نشانه‌ای به چشم نمی خورد.
از طرفی با افت کیفی برنامه های تولید شده در سازمان صداوسیما، برنامه ۹۰ دائماً در ساختار خود تغییراتی ایجاد می‌کند، آیتم های جدید را به کنداکتور برنامه می‌افزاید و در تکاپو برای حفظ و افزایش کیفیت خود است.
فقدان نقد و برنامه های انتقادی در صداوسیما، از دیگر علل موفقیت ۹۰ است که هیچ گاه روی آنتن نرفته است، مگر با نقادی و موشکافی در معضلات فوتبال ایران.
نکته دیگر این که فوتبال، زندگی عادل فردوسی پور است. او این ورزش را به معنای کامل کلمه دوست دارد و برای افزایش آموخته‌هایش از فوتبال، وقت می‌گذارد. برنامه های مشابه خارجی را تماشا می کند و از مطالعه سایت‌ها و نشریات معتبر انگلیسی زبان در فوتبال دنیا غافل نیست. او بر خلاف اغلب مجریان ورزشی مشهور تلویزیونی در ایران، نه رستوران دارد و نه ساختمان‌ساز است؛ او هیچ گونه فعالیت تجاری ندارد.
بر این اساس، برنامه ۹۰ در شرایطی وارد سال ۹۰ می‌شود که منحنی حرکتی این برنامه موفق تلویزیونی در سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران، همچنان صعودی است.
نقش کار تیمی
عادل فردوسی پور را همه هفته یک گروه مجرب در شبکه سوم صداوسیما همراهی می‌کنند، گروهی که خودش یکایک آنها را برگزیده است. این بازوهای جانبی ۹۰، در طول هفته مسئولیت‌های مختلفی از جمله تهیه تصاویر از شهرهای مختلف ایران، تدوین تصاویر، هماهنگی و دعوت مهمانان، تهیه آمار یا رجوع به آرشیو برنامه و صداوسیما، هماهنگی ارتباطات تلفنی و غیره را برعهده دارند.
حسین فرجادیان از جمله نزدیک‌ترین همکاران فردوسی پور است. ساسان نجات‌پور هم از آرشیوهای زنده ورزش ایران است که در پخش اخبار ورزشی شبکه خبر صداوسیما هم کارنامه خوبی داشته. سپهر الیاسی، فرهاد فاضلی و کوروش اسدی از دیگر چهره های موثر در پخش برنامه ۹۰ هستند. در تدوین نیز حاجی نوروزی، فرید زرگری و حسن یاراحمدی از جمله اعضای تیم پرتعداد مونتاژ برنامه هستند که سال‌هاست با فردوسی پور همکاری می کنند.
عادل فردوسی‌پور همچنین گزارشگران و تصویربرداران پر انرژی و فعالی در شهرهای مختلف ایران دارد که به صورت ناپیوسته با ۹۰ همکاری می‌کنند.
مهدی رستم‌پور
تحریریه: شهرام احدی