انتشار اسناد محرمانه جاسوسی ایران در آفریقای جنوبی
۱۳۹۳ اسفند ۶, چهارشنبهاسناد محرمانهای که از سرویسهای اطلاعاتی چندین کشور درز کرده و به تازگی به دست شبکه "الجزیره" رسیده، به تناوب منتشر میشود.
این اسناد از اقدامات جاسوسی دولت ایران در آفریقای جنوبی و هراس مقامات اطلاعاتی این کشور از عملیات جاسوسان و نیروهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی و نیز تلاشهای ایران برای دور زدن تحریمها با کمک آفریقای جنوبی پرده برمیدارد.
به گزارش الجزیره٬ تلاشهای ایران برای بهرهگیری از کانالهای رسمی و غیررسمی جهت متقاعد کردن مقامات آفریقای جنوبی به همکاری در زمینه دور زدن تحریمها٬ نیروهای امنیتی این کشور را نگران کرده و آنها را به پیگیری دقیقتر فعالیتهای این نیروها واداشته است.
اسناد محرمانهای که به دست الجزیره رسیده٬ نشاندهنده تلاشهای گسترده ایران برای بهرهگیری از کمپانیهای گوناگون و نیز کانالهای دیپلماتیک برای دور زدن محدودیتهای اعمالشده از سوی غرب است تا بتواند از راههای گوناگون مواد مورد نیاز خود برای تولید تسلیحات و صنایع دیگر را تامین کند.
این اطلاعات در سندی ۱۲۸ صفحهای با عنوان «تحلیل اهداف عملیاتی» آمده٬ که در آن نام چندین نیروی اطلاعاتی ایرانی با جزئیاتی نظیر آدرس و شماره و تلفن و نام اعضای خانواده آنها ذکر شده است.
الجزیره نام همه این افراد را از اسناد بیرون کشیده تا از هویت آنها حراست کند.
مقامات آفریقای جنوبی برای کسب اطلاعات دقیقتر درباره نیروهای عملیاتی ایران در عرصه جاسوسی٬ حتی باغبانهای سفارت ایران را هم زیر نظر قرار دادهاند و با نظارت موشکافانه به این نتیجه رسیدهاند که شبکه نسبتا بزرگی از اشخاص٬ تجار و گروههای فرهنگی با جاسوسان ایرانی همکاری میکنند تا منافع جمهوری اسلامی در این کشور را تامین کنند.
پاکسازی نیروهای منتقد احمدینژاد و دور زدن تحریمها به روایت اسناد
در یکی دیگر از اسناد سرویس جاسوسی آفریقای جنوبی٬ ماجرای برکناری چندین دیپلمات ایرانی به خاطر انتقاداتشان نسبت به محمود احمدینژاد٬ رئیسجمهور وقت ایران ذکر شده است.
بر اساس این سند٬ یکی دیگر از دیپلماتهای ایرانی که «مشکل قمار داشته و به دقت زیر نظر بوده» قرار بود طی این پروژه پالایش٬ از کار خود برکنار شود٬ اما روابط سیاسی آن دیپلمات آنقدر قوی بود که توانست سمت خود را حفظ کند.
این اسناد همچنین نشان میدهد که مقامات ایرانی بارها از رهبران آفریقای جنوبی خواستهاند که با دور زدن تحریمها٬ امکان دسترسی به تکنولوژیهای ممنوعه را برای آنها فراهم کنند٬ از جمله برای توسعه توانمندیهای هستهای.
در راستای تحقق این هدف٬ در اکتبر ۲۰۰۵ هیاتی از ایران به سرپرستی «آقای روحانی» که احتمالا رئیسجمهور کنونی ایران است٬ با تابو امبکی٬ رئیسجمهور وقت آفریقای جنوبی دیدار کرد.
در پی این مذاکرات محرمانه٬ پیشرفتهای آفریقای جنوبی در زمینه صنایع مرتبط با هوا و فضا٬ بهخصوص در ارتباط با تولید و هدایت موشک٬ در کانون توجه طرف ایرانی قرار میگیرد.
به گفته جاسوسان آفریقای جنوبی٬ طرف ایرانی به تکنولوژی شنود و رهگیری ارتباطات ماهوارهای٬ جاسوسی آنلاین و هک و نفوذ به سیستمهای کامپیوتری هم توجه ویژهای نشان میداد. در پی این درخواستها٬ نمایندگان ایران با مدیران تاسیسات شنود الکترونیک و مرکز ارتباطات ملی این کشور دیدار کردند.
جاسوسان ایرانی زیر نظر جاسوسان بریتانیایی
سند دیگری از همین مجموعه که توسط الجزیره منتشر شده٬ نشان میدهد که نیروهای اطلاعاتی بریتانیا هم فعالیتهای ایرانیها را در آفریقای جنوبی زیر نظر داشتند و سعی میکردند تا جلوی نقض مقررات منع داد و ستد با ایران را بگیرند.
سرویس جاسوسی بریتانیا (MI6) درباره همین موضوعات بارها به همتای خود در آفریقای جنوبی نسبت به معاملههای صورت گرفته با کمپانیهای ایرانی هشدار داده است.
نیروهای بریتانیایی هشدار دادند که برخی کمپانیهای ایرانی فعال در آفریقای جنوبی٬ از مهمترین شرکتهای پسپرده صنایع موشکی ایراناند٬ اما هویت خود را بهگونهای دیگر معرفی میکنند تا به دردسر نیفتند.
یکی از این موارد٬ گروه صنعتی شهید باقری است که داراییهایش از سوی سازمان ملل در سال ۲۰۰۶ مسدود شده است.
بریتانیا به شدت نگران این بود که مواد فروختهشده به ایران «بهطور قابلتوجهی تواناییهای این کشور در تولید موشکهای بالستیک را ارتقا بخشد.»
فرشفروشها و نهادهای مذهبی٬ در خدمت نیروهای اطلاعاتی
گزارشهای محرمانه سازمان جاسوسی آفریقای جنوبی حاکی از آن است که ایرانیهای متنفذ ساکن این کشور٬ بهخصوص کسانی که در امور مذهبی و فرهنگی فعالاند٬ و نیز تاجران فرش٬ مستمر به عنوان پوششی برای فعالیتهای جاسوسی ایران در این کشور مورد استفاده قرار میگیرند.
در این اسناد از ایرانایر٬ خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا)٬ دفتر صدا و سیمای جمهوری اسلامی و شرکت کشتیرانی ایران به عنوان دیگر پوششهای فعال جاسوسی جمهوری اسلامی نام بردهاند.
این اسناد همچنین از ارتباط نزدیک جاسوسان ایرانی با تروریستها و افراطگرایان پرده برمیدارد.
بنا بر این اسناد «هم وزارت اطلاعات و هم نیروهای وابسته به سپاه٬ از مصونیت دیپلماتیک برای انتقال تسلیحات به سفارتخانههای ایران در خارج از کشور بهره میگیرند و این تسلیحات با آگاهی کامل شخص سفیر٬ در سفارتخانهها نگهداری میشود.»