1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

امیدهای سینمای آلمان در برلیناله‌ی ۲۰۱۴

FF۱۳۹۲ بهمن ۹, چهارشنبه

در شصت و چهارمین دوره‌‌ی جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم برلین، ۱۴ اثر از سینماگران جوان آلمان به نمایش درمی‌آیند که به عنوان استعدادهای برجسته‌ی این کشور شناخته شده‌اند. اغلب این فیلم‌ها در آلمان ساخته نشده‌اند.

https://p.dw.com/p/1AtB5
عکس: Barbara Sax/AFP/Getty Images

بخش "چشم‌اندازهای سینمای آلمان" در برنامه‌ی اصلی برلیناله، امسال ۱۲ ساله می‌شود. این بخش، به ابتکار مدیر هنری کنونی فستیوال، دیتر کاسلیک شکل گرفته است.

دست‌اندرکاران برلیناله کوشیده‌اند در این ۱۲ سال با تاسیس نهادها، طرح‌ریزی برنامه‌ها و اهدای جوایز گوناگون، از سینماگران جوان پشتیبانی و از صنعت فیلم این کشور حمایت کنند: برنامه‌ی کمکی "سیکس‌پک"، "کامپوس تالنت" (استعدادهای جوان)، جایزه‌ها‌ی ۷۲ هزار یورویی "نخستین گام‌ها" و ده‌ها برنامه و جایزه‌ی دیگر از جمله‌ی این تلاش‌هاست.

حاصل تلاش؛ حضور در برلیناله

سینماگران تازه‌کاری که به برلین دعوت می‌شوند، اغلب از میان دانش‌جویان و فیلم‌آموختگان مدارس عالی سینمایی آلمان دست‌چین شده‌اند که به نوعی برای پیاده‌کردن پروژه‌های فیلم خود از حمایت‌های این نهادها، برخوردار شده‌اند.

ماکسیمیلیان لئو که نخستین فیلمش با عنوان "نگهبان برادر من"، در مراسم گشایش این بخش برلیناله به نمایش در می‌آید، از جمله‌ی این کارگردانان جوان است. "نگهبان برادر من"، در چارچوب برنامه‌ی "پشتیبانی از سینماگران جوان" با عنوان "سیکس‌پک" تهیه و تولید شده است.

دیتر کاسلیک، مدیر برلیناله
دیتر کاسلیک، مدیر برلینالهعکس: Eva Usi

طرح‌های ماکسیمیلیان لئو نیز که در سال ۲۰۰۹ از مدرسه‌ی بین‌المللی فیلم کلن فارغ‌التحصیل شده، در سال ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ در بخش "کامپوس تالنت" (استعدادهای جوان) برلیناله برگزیده شده بودند. "نگهبان برادر من"، داستان پزشک جوانی است که در جستجوی برادر ناپدید‌شده‌ی خود، به معنای زندگی دست می‌یابد و عادت‌ها و واکنش‌های نسنجیده‌ی خود را کنار می‌گذارد.

کارگردان آلمانی در قرقیزستان

درسیزدهمین دوره‌ی بخش "چشم‌اندازهای سینمای آلمان" برلیناله، ۱۴ فیلم (۹ اثر سینمایی و ۵ فیلم سینمایی و مستند کوتاه و بلند (از ۲۰ تا ۶۰ دقیقه) به نمایش درمی‌آید. ویژگی این بخش، امسال در این است که اغلب فیلم‌ها در خارج از آلمان فیلم‌برداری شده‌اند.

به عنوان مثال دو فیلم مستندی که در قرقیزستان تهیه شده‌اند: "بوستری زیر چرخ"، فیلمی است به کارگردانی لوین هوبنر، فیلم‌آموخته‌ی مدرسه‌ی بین‌المللی فیلم کلن. او در این فیلم خانواده‌ای قرقیزی را معرفی می‌کند که در یک چادر در چمن‌زارهای نزدیک کوه اوزوک کول زندگی می‌کنند. نبرد این خانواده با طبیعت برای گذران زندگی روزمره و یگانگی‌اش با عوامل طبیعی، در مرکز این روایت تصویری قرار دارد.

دومین فیلم با عنوان "گل‌های آزادی" از میریام لیوتسه، درباره‌ی گروهی از کنشگران زن روستایی دورافتاده به نام "بارزکوون" در قرقیزستان است که برای دستیابی به عدالت و حفظ محیط زیست خود مبارزه می‌کنند. طرف مبارزه‌ی این زنان کنشگر، یک شرکت کانادایی استخراج طلا ست که در نزدیکی این روستا واقع است. برخی از این روستاییان در اثر نشر گازهای سمی ناشی از انفجار بیمار شده‌اند. پیامدهای این اقدامات استخراجی، به طبیعت و محیط زیست اهالی روستا هم لطمه وارد آورده است. ولی نه ادارات دولتی و نه مدیران شرکت کانادایی که هم‌چنان به کار خود ادامه می‌دهد، مسئولیت این ویران‌گری‌‌ و خسارات جانی و مالی واردآمده‌ی به روستايیان را به‌عهده گرفته‌اند. میریام لیوتسه، این فیلم را با سرمایه‌ی خود تهیه کرده است.

Flash-Galerie Kino
عکس: picture-alliance/ ZB

کوبا و اسرائیل

فیلم مستند ۲۰ دقیقه‌ای El carro azul (یک خودروی آبی) از والری هاینه که دانش‌آموخته‌ی مدرسه‌ی بین‌المللی فیلم کلن است در کوبا فیلم‌برداری شده است. والری هاینه در این فیلم، داستان دو برادر به نام‌های هازل و مارکوس را بازگو می‌کند که پس از ۲۰ سال دوری، دوباره یک‌دیگر را در در کوبا می‌بینند: هازل که ۲۰ سال پیش کوبا را ترک کرده است، برای شرکت در مراسم به‌خاک‌سپاری مادر بزرگ خود به کوبا برمی‌گردد و ناگزیر مراقبت از برادر خود، مارکوس را به عهده می‌گیرد.

"جایی دیگر"، از استر آمرامی که از مدرسه‌‌ی عالی فیلم و تلویزیون "کنراد وولف" در پتسدام فارغ‌التحصیل شده، در اسرائیل فیلم‌برداری شده است. آمرامی، در این فیلم سینمایی داستان زن جوانی به نام نوآ را به تصویر می‌کشد که در برلین بزرگ شده و پس از گذران دوران نوجوانی در این شهر، به اسرائیل باز می‌گردد: احساس بیگانگی‌ای که نوآ را در برلین همواره عذاب می‌داده، پس از چندی در اسرائیل هم به سراغش می‌رود.

موضوع‌های دیگر: طبیعت،عشق و خشونت

از فیلم آکادمی بادن وورتمبرگ در لودویگزبورگ، فیلم مستند ۶۰ دقیقه‌ای به نام "مِه" به نمایش درمی‌آید. این فیلم که نیکوله فوگله آن را کارگردانی کرده است، به طبیعت، تنهایی، باد، حیوانات، آسمان و فضا می‌پردازد و به احساسات یگانه‌ای که از تاثیر این عوامل بر یکدیگر بر‌انگیخته می‌شوند.

فیلم مشترک فیلیپ ویدمن و کارستن کراوزه که "سناریو" نام دارد، کاری است که نه می‌توان به عنوان فیلم سینمایی و نه به عنوان مستند رده‌بندی کرد. این فیلم درباره‌ی رابطه‌ی عاشقانه میان دختر و پسر جوانی است که در سال‌ ۱۹۷۰ در یکی از "شهرهای نمونه‌ی" آلمان غربی به یکدیگر دل می‌بندند. فیلیپ ویدمن و کارستن کراوزه، در سال پیش برای فیلم کوتاه خود با عنوان "زن عکاس"، جایزه‌ی "نخستین گام‌ها" را به دست‌ آوردند.

در میان ۹ فیلم‌ سینمایی که در برلیناله‌ی امسال به نمایش در می‌آید، سه فیلم دلهره‌آور، جنایی و حادثه‌ای هم گنجانده شده‌اند: "نوار ۱۳" از آکسل اشتاین، "بی‌گناهان"، از اسکار زولفسکی و "زمان آدم‌خواری" از یوهانس نابر.

شصت وچهارمین دوره‌‌ی برلیناله از ۶ تا ۱۶ فوریه در برلین برگزار می‌شود.