۳ ژوئن ۱۹۷۹: نویسنده عجیب‌ترین کتاب آلمانی
۱۳۹۵ خرداد ۱۴, جمعه
آرنو اشمیت (Arno Schmidt) در هامبورگ زاده شد. کودکی را در تنگدستی گذراند. در ۱۴ سالگی پدرش را از دست داد و چون معلوم شد پدر، حقوق و پول‌هایش را پنهان می‌کرده از آن به بعد خانواده یعنی وارثانش زندگی راحت‌تری پیدا کردند.
۲۰ ساله بود که انبارداری یک کارخانه پارچه‌بافی را به عهده گرفت. از نوجوانی شعر می‌گفت ولی به گفته خودش تازه از ۳۰ سالگی تصمیم گرفت زندگی را از راه نویسندگی تامین کند. همسرش آلیس در این راه از هیچ کاری فرو نگذاشت با این که آرنو اشمیت گرایش‌های مردسالارانه داشت.
آرنو اشمیت خود را یک نابغه ناشناخته می‌دانست و رغبتی به هم‌نشینی با دیگران نداشت. او با وجود بدخلقی با همگان، اهل ادب را شیفته آثار خود کرده بود. دو سال پیش از مرگش یکی از توان‌گران آلمانی به پاس آثارش و برای این‌که بتواند همه وقتش را صرف نوشتن آثار مورد علاقه‌اش کند، چکی به مبلغ جایزه نوبل به او اهدا کرد.
رمان‌ها و داستان‌های او که می‌توان آنها را تبلور ادبی روان‌کاوی فروید و نوگرایی‌های جیمز جویس (James Joyce) نویسنده ایرلندی دانست، از نظر محتوا و فرم از بحث‌انگیزترین آثار ادبی معاصر آلمان به شمار می‌آیند.
در آثار اشمیت رویداد بزرگی رخ نمی‌دهد بلکه این‌ها همه یک‌سره بازگفت پاره پاره جریان سیال ذهن شخصیت اصلی داستان‌اند.
رمان "رویای تکه کاغذها" (Zettel‘s Traum) که در ۵۴ سالگی منتشر کرد، از هر نظر معماگونه بود. این رمان در ۱۳۳۰ صفحه و اندازه‌هایی بزرگتر از ۳۰ در ۴۰ سانتی‌متر چاپ شد. هر صفحه این کتاب از سه ستون تشکیل می‌شود. در ستون میانی، رویدادها و گفتگوهای شخصیت‌های داستان بیان می‌شوند، در ستون سمت چپ، نقل‌قول‌هایی از ادگار آلن پو نویسنده انگلیسی می‌آیند که شخصیت‌های داستان در آن لحظه به آنها می‌اندیشند و در ستون سمت راستی تداعی‌ها، ایده‌ها و تراوشات ذهنی شخصیت اصلی داستان درج می‌شوند.
آرنو اشمیت در ۶۵ سالگی در شمال آلمان درگذشت.