۲۷ ژوئیه ۱۹۰۹: سراینده‌ای "با وجود این"
۱۳۹۵ مرداد ۶, چهارشنبه
پدر هیلده دومین (Hilde Domin) وکیل دادگستری و مادرش خواننده اپرا بود. در خانواده او جز تبار یهودی، چیزی از این قوم و آیین مشهود نبود.
۲۰ ساله بود که تحصیل دانشگاهی را در رشته حقوق در هایدلبرگ آغاز کرد اما بیشتر به کلاس‌های درس اقتصاد می‌رفت و این رشته را در کلن و برلین هم ادامه داد.
۲۳ ساله بود که در برلین کتاب "نبرد من" هیتلر را خواند و دریافت که آلمان جای ماندن نیست. در همان سال با دوست و همسر آینده‌اش به ایتالیا رفت و در آنجا علوم سیاسی خواند.
اما چون بنیتو موسولینی دیکتاتور ایتالیا با هیتلر هم‌دست بود و شرایط را پیوسته بر یهودی‌تباران تنگ‌تر می‌کرد به انگلیس و سپس به همراه همسرش به جمهوری دومینیکن در آمریکای جنوبی گریخت.
هیلده دومین که تا آن زمان و پس از آن هزینه زندگی را از راه تدریس زبان آلمانی و ویرایش آثار همسرش تامین می‌کرد به ناگاه در تبعید برای تسلای دل خود به شعر روی آورد.
۴۵ ساله بود که پس از ۲۲ سال تبعید به کشورش بازگشت.
از قرار، شبی شعرهایش را برای یکی از مهمانان خود که ناشر بوده می‌خواند و او با علاقه بسیار این شعرها را منتشر می‌کند و از آن پس در مدت کوتاهی جای خود را به عنوان یکی از شاعران سرشناس آلمان پس از جنگ باز می‌کند.
ایلکا شایدگن (Ilka Scheidgen) که به تازگی زندگینامه هیلده دومین را تدوین کرده او را با توجه به زندگانی، گذشته و انعکاس آن‌ها در شعرهایش "شاعر با وجود این" معرفی می‌کند:
"دور لیک پیش چشم‌ها
رود خشک و سنگریزه‌ها
با حروف روشن و سفید
می‌نویسم این کلام را
با وجود این و این‌همه".
از آنجا که شعرهای هیلده دومین سیاسی نبودند، او در دهه ۱۹۷۰ اندکی از صحنه اجتماعی طرد شد اما باز در دهه‌های بعد او را گرامی داشتند.
هیلده دومین در ۹۶ سالگی در هایدلبرگ درگذشت.