۲۵ آوریل ۱۸۲۲: پیشآهنگ راهآهن در اروپا
۱۳۹۵ اردیبهشت ۶, دوشنبهپدرش آهنگساز بنام و بنیانگذار اپرای آلمانی بود. در چهار سالگی پدر را از دست داد و اگرچه استعداد نویسندگی، فنی و نقاشی را از او به ارث برده بود، ولی هیچ علاقه و استعدادی در موسیقی نداشت.
در عوض پیوسته اشتیاق و علاقه و تلاشش در زمینه تحول و تکامل راهآهن و قطار آشکارتر میشد.
ماکس ماریا فون وبر (Max Maria von Weber) در ۱۴ سالگی در آموزشگاهی در درسدن و سپس در برلین به فراگیری درسهای فنی در زمینه صنعت نوبنیاد راهآهن پرداخت و به سرعت در این کار پیشرفت کرد. او در زمان دانشجویی در کارخانه صنایع راهآهن بورزیگورک (Borsigwerk) کار میکرد و به زودی از کارشناسان برجسته آن کارخانه شد که نخستین لوکوموتیو آلمانی را ساخت. او برای کسب تجربه، امتحان رانندگی قطار را گذراند و یک سال در این حرفه کار کرد.
وبر از آن پس با اختراعها و کشفهای کارآمد و بزرگ مانند دستگاه یادداشتبردار لوکوموتیورانها، انبرهای سوزنبانی برای تغییر مسیر خط آهن و نخستین ایستگاه راهآهن با تجهیزات نوین به شکل امروزین، نام ماندگاری از خود در تاریخ راهآهن اروپا به جا گذاشت.
او همچنین برای نشان دادن نارساییهای وضعیت راهآهن و کارکنان این صنعت، چندین داستان دلنشین نوشت و از این راه جامعه را با مسائل درونی راهآهن و کارگران آشنا کرد.
خدمت بزرگ دیگر وبر تلاش برای ایجاد امنیت بیشتر مسافران و کارکنان راهآهن بود. پیش از او رانندگان قطار، کابین ویژه نداشتند. امروزه هنوز به کلاه قرمز ماموران ایستگاههای قطار که از فاصله بسیار دور پیداست، کلاه وبر میگویند.
وبر همچنین با تلاش بسیار موفق شد در سراسر آلمان علامتها و سوت خطر یکسانی برای قطارها معین کند و در بسیاری از مکانها و مناطق خطرناک در مسیر راهآهن مانعهایی بسازد که امروزه از مسلمات امنیتی خط آهن است.
ماکس ماریا فون وبر در ۵۹ سالگی در برلین درگذشت.