۲۲ ژوئن ۱۸۸۷: عاشق مردان ولی مجازی

پدر اویگنیه مارلیت (Eugenie Marlitt) بازرگان بود و رفت و آمدی با درباریان اتریش داشت. همسر یکی از این درباریان و والیان وین با شنیدن صدای دلنشین مارلیت که نام اصلیش یون (John) بود، او را با خود به اتریش برد و برای آموزش حرفه‌ای به موسیقیدانان آن دیار سپرد.

خانم جوان تا ۲۸ سالگی در دربار اتریش و با ارکسترهای مجلسی آواز می‌خواند ولی ناگهان شنوایی او رو به ضعف گذاشت و او مجبور شد موسیقی را کنار بگذارد.

پشتیبان او بانو شوارتزنبورگ (Schwartzenburg) با این حال او را ۱۰ سالی به عنوان ندیمه پیش خود نگاه داشت اما مشکلات مالی آن بانو باعث شد که سرانجام ندیمه را اخراج کند.

مارلیت که بی پشت و پناه مانده بود، به زادگاه خود نزد برادرش بازگشت. از آنجا که ۱۰ سال نامه‌نگاری‌های بانویش را انجام داده بود به صرافت افتاد که با الهام از ماجراهای پنهان زندگی زنان فرادستی که با آن‌ها نشست و برخاست داشت یا با بانویش تماس داشتند داستان‌های عشقی با نام انتخابی مارلیت بنویسد و به مجله ادبی مشهور آن روزگار "گارتنلاوبه" (Gartenlaube) (آلاچیق) بفرستد.

رمان‌های او به اندازه‌ای موفق بودند که مشترکان مجله را از ۱۰۰ هزار به ۴۴۰ هزار نفر رساندند و آثار او را به عنوان نخستین رمان‌های پرفروش جهان ثبت کرد.

در رمان‌های عشقی و احساساتی مارلیت زنان خودآگاه مردان دلخواه خود را انتخاب می‌کنند و سر انجام در آغوش معشوقان خود آرام می‌گیرند.

مردان بسیاری از طریق این رمان‌ها شیفته نویسنده می‌شدند و به او نامه‌های عاشقانه می‌نوشتند، اما مارلیت که رفته رفته به علت درد مفاصل گرفتار صندلی چرخدار شده بود، از دیدار با علاقه‌مندان پرهیز می‌کرد و تنها در جهان نوشته‌ها به عشق و عشقبازی می‌پرداخت.

اویگنیه مارلیت در ۶۲ سالگی در زادگاهش درگذشت.