۱ مارس ۱۸۷۱: کارفرمای کارگردوست

فرزند دوم صنعتگر آلمانی ارنست لایتس (Ernst Leitz) پدر بود که در کارخانه میکروسکوپ‌سازی پدرش مهندسی ابزار دقیق را آموخت و به عنوان سهام‌دار در‌‌ همان شرکت مشغول کار شد.

لایتس با اینکه کارفرما و صاحب امتیاز شرکت بود، از آغاز کار برای رفاه کارکنان شرکت خود می‌کوشید و به عنوان نماینده لیبرال‌ها در مجلس آلمان برای بهترسازی حقوق کارگران تلاش می‌کرد.

ارنست لایتس در سال ۱۹۰۶ با موافقت پدرش کار روزانه را به ۸ ساعت در شرکت خود تقلیل داد. گفتنی است که قانون کار هشت‌ساعته تازه در سال ۱۹۱۸ در آلمان تصویب شد و به اجرا درآمد.

لایتس با همکاری مهندسان شرکت خود اوسکار بارناک (Oskar Barnack) و ماکس برک (Max Berek) دوربین لایکا را به بازار فرستاد. پیش از آن دوربین‌های عکاسی بسیار حجیم و سنگین بودند و می‌توانستند روی یک صفحه زینک تنها یک عکس را ضبط کنند. اما دوربین لایکا با عکس‌های ۲۴ در ۳۶ میلیمتری، ۳۶ عکس را روی نوار فیلم ضبط می‌کرد و به این ترتیب از سال ۱۹۲۵ به بعد دگرگونی بنیادینی در صنعت عکاسی پدید آمد.

ارنست لایتس پیش از روی کار آمدن نازی‌ها به شدت با ایشان مخالفت کرده بود ولی چون دوربین‌ها و میکروسکوپ‌های او شهرت جهانی داشتند، نازی‌ها تا سال ۱۹۴۲ او را به حال خود گذاشتند. او حتا در دوره نازی‌ها هم به مخالفان رژیم و یهودی‌تباران برای فرار و تامین زندگی کمک می‌کرد و کارگران اجباری را که حکومت به کارخانه‌های او می‌فرستاد، از حقوق برابر با کارگران دیگر برخوردار می‌ساخت.

از آنجا که ناظران و نیروهای متفق پیروز در جنگ جهانی دوم می‌دانستند که لایتس به زور عضو حزب نازی‌ها شده بوده، پس از جنگ علیه او پرونده‌ای تشکیل نشد و او توانست از سال ۱۹۴۶ به کار موفق خود ادامه دهد.

ارنست لایتس در ۸۵ سالگی در شهر گیسن در مرکز آلمان درگذشت.