۱۸ سپتامبر ۱۹۶۲: زنی که می‌گفت زخم مسیح بر تن دارد

تِرِزه نُیمان (Therese Neumann) فرزند یازدهم خیاط روستای زادگاهش بود و از ۱۴ سالگی به عنوان کلفت در خانه همسایه‌شان که کشت‌زار بزرگی داشت، کار می‌کرد.

۲۰ ساله بود که یک آتش‌سوزی در آغل صاحبخانه رخ می‌دهد و تِرِزه که به کمک شتافته بود زخمی و رفته رفته دچار فلج اندام‌ها و نابینایی می‌شود.

او از آن پس اعلام می‌کند که روزهای جمعه داغ‌های مسیح رنجور بر صلیب در تن او بروز می‌کنند و از آن زخم‌ها خون می‌ریزد.

دیدار فوج کنجکاوان و باورمندان به سوی تِرِزه، کلیسا را متوجه این رویداد می‌کند به ویژه که پس از ۵ سال ناگهان تِرِزه بیناییش را از قرار از طریق ریاضت و رنج باز می‌یابد.

۲۸ ساله بود که اعلام کرد یک شب جمعه مسیح را بر تپه جُلجتا با زخم‌هایی که میخ‌های صلیب بر دست و پای او ایجاد کرده بودند، دیده و گویی همین زخم‌ها بر دست و پای او هم داغ خود را گذاشته‌اند. او ادعا می‌کرد از آن هنگام دیگر نتوانسته غذا بخورد.

در حالی که کشیش منطقه یوزِف نابِر (Josef Naber) بارها به حقیقت ادعاهای تِرِزه گواهی داده، استاد الهیات در مونیخ یوزِف هاناوِر (Joseph Hanauer) نُیمان را زنی فریب‌کار و کلاهبردار دانسته که خود را خونی می‌کرده است تا عزیز و مقدس جلوه کند.

۵۵ ساله بود که در پیشگاه هیاتی از اسقفان سوگند خورد که دروغ نمی‌گوید و در پدید آمدن زخم‌های خونی بدنش هیچ دخالتی ندارد.

گِرد اووِربِک (Gerd Overbeck) استاد روان‌کاوی در دانشگاه فرانکفورت که کتابی درباره این داغ‌خوردگان نوشته است می‌گوید که تِرِزه نُیمان به گونه‌ای بیماری روانی دچار بوده و چنان به ادعاهای خود باور داشته که بعید نیست در حالت خلسه و بی‌خودی خود را زخمی می‌کرده ولی خود هرگز به این کار آگاهی نداشته است. اووِربِک می‌نویسد که نُیمان بی‌گمان همواره درد مسیح مصلوب را می‌کشیده است.

تِرِزه نُیمان در ۶۴ سالگی در زادگاهش درگذشت.