۱۵ مارس ۱۹۰۷: پرآوازه‌ترین هنرپیشه آلمانی، آلمانی نبود
۱۳۹۴ اسفند ۲۵, سه‌شنبه
نام اصلیش زارا ستینا هدبرگ (Zarah Stina Hedberg) بود. پدر و مادرش می‌خواستند او را زنی سربه‌راه و خانه‌دار بار آورند اما او شیفته تئا‌تر بود و از کودکی می‌دانست که هنرپیشه و خواننده خواهد شد.
نخست کوشید به مدرسه تئا‌تر راه یابد. هرچند دست‌اندرکاران، قیافه و به ویژه پاهای کشیده‌اش را می‌ستودند ولی او را در کار تئا‌تر بی‌استعداد می‌پنداشتند و در این عرصه راهی برایش باز نمی‌کردند. تا سر انجام در ۲۲ سالگی در تئاتری پذیرفته شد که هنرپیشه و خواننده اصلیش بیمار شده بود.
از آن پس زارا که در آن هنگام با نیلس لئاندر (Nils Leander) ازدواج کرده و دارای دو فرزند شده بود، به استکهلم پایتخت سوئد رفت و شهرت برق‌آسایی به هم زد.
۲۹ ساله بود که در فیلمی در وین بازی کرد و از‌‌همان هنگام مورد توجه شرکت سینمایی آلمانی اوفا (Ufa) قرار گرفت.
نازی‌ها که می‌خواستند با قیافه‌ای هوس‌انگیز و صدایی دلنشین ملودرام‌هایی در رقابت با هالیوود بسازند، زارا را یافته بودند و او هم به هوای شهرت و ثروت، دغدغه دیکتاتوری و یهودی‌ستیزی را نادیده می‌گرفت.
پنج سال تمام سینما و رسانه‌ها از او هنرمندی یگانه ساختند که با چهره، صدا و اشک‌هایش تماشاگران آلمانی را از خشونت روزمره دور کرده و به جهان عشق و شیفتگی رویایی می‌برد. جهانی که در آن زنی زیبا و هوس انگیز تسلیم عشق و سرنوشت می‌شد. این ملودرام‌ها در ظاهر سیاسی نبودن اما در اصل تصویر دلخواه نازی‌ها از زن را ترویج می‌دادند. در فیلم «عشق بزرگ» زارا لئاندر از ستاره‌ای خودپسند سرانجام به زن فرمانبرداری تبدیل می‌شود که حاضر است ماه‌ها منتظر نامزدش که در جبهه می‌جنگید، بماند.
دولت نازی‌ها با جدا کردن زارا از مردم از او هنرمندی دست‌نیافتنی ساخته بود: رستوران‌ها و فروشگاه‌ها را برایش قرق می‌کردند و هیچکس اجازه ورود به قلمروی ویلای او را نداشت. تنها اختلاف او با نازی‌ها این بود که نخواست تابعیت آلمانی بپذیرد.
زارا لئاندر در ۷۴ سالگی در استکهلم درگذشت. او بی‌گمان محبوب‌ترین خواننده و هنرپیشه دهه‌های ۳۰ تا ۵۰ میلادی در آلمان بود.