1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

کامیل احمدی، پژوهشگر دوتابعیتی، ایران را ترک کرد

۱۳۹۹ بهمن ۱۵, چهارشنبه

کامیل احمدی در صفحه اینستاگرام خود خبر داده که ایران را ترک کرده است. این پژوهشگر دوتابعیتی از سوی دادگاه انقلاب تهران به ۹ سال زندان و پرداخت ۶۰۰ هزار یورو جریمه محکوم شده بود.

https://p.dw.com/p/3ooj4
کامیل احمدی، پژوهشگر علوم اجتماعی
کامیل احمدی، پژوهشگر علوم اجتماعیعکس: didarnews

کامیل احمدی، پژوهشگر علوم اجتماعی، با پیامی در حساب کاربری خود در اینستاگرام اعلام کرد که ایران را ترک کرده است. او تأکید کرده است که این تصمیم را "نه از روی انتخاب که از سر اجبار" گرفته است.

او می‌گوید که با "تایید بی‌کم‌وکاست حکم دادگاه بدوی در دادگاه تجدیدنظر" به این نتیجه رسیده است که "عقلانیت، وجدان و قضاوت عادلانه‌ای وجود ندارد".

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

این پژوهشگر که تابعیت دوگانه ایران و بریتانیا را دارد، برای کارهای پژوهشی به ایران سفر کرده بود، اما می‌گوید که در این راه با محدودیت‌های زیادی روبه‌رو بوده که به بازداشت و زندان ختم شده است.

او همچنین می‌گوید که در دوره بازداشت با "بازجویی‌های بلندمدت و فراقانونی و اتهامات غیرواقعی" روبه‌رو شده است.

اتهام "براندازی"

کامیل احمدی ۲۰ مرداد ۹۹ به دست مأموران امنیتی در تهران دستگیر شد. شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران در آذر ۹۹ آقای احمدی را به اتهام "تحصیل مال نامشروع حاصل از همکاری و اجرای پروژه‌های موسسات برانداز در کشور" و "همکاری و ارتباط با رسانه‌های معاند و بیگانه و ارسال گزارش خلاف واقع به گزارشگر حقوق بشر سازمان ملل علیه جمهوری اسلامی" به ۹ سال حبس و پرداخت ۶۰۰هزار یورو محکوم کرد.

کامیل احمدی که در وب‌سایتش خود را "مردم‌شناس و پژوهشگر در موضوعات فرهنگ محلی، کودکان و زنان و حقوق اقلیت‌‌ها" معرفی می‌کند، لیسانس خود را در رشته "حقوق انتشارات و چاپ" از دانشگاه هنر لندن و فوق لیسانس را در رشته "مردم‌شناسی اجتماعی و مردم‌نگاری تصویری" از دانشگاه انگلستان گرفته است.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

او همچنین مقالاتی در حوزه ازدواج سفید، آسیب‌شناسی ختنه زنان در برخی از مناطق ایران و زیان‌های کودک‌همسری نوشته است. برخی از کتاب‌های احمدی به زبان‌های انگلیسی و  ترکی نیز منتشر شده‌اند.

پژوهش‌ها و آثار کامیل احمدی پیرامون مسائلی است که در جامعه ایران حاد یا گاه تابو تلقی می‌شوند و نهادهای حکومتی به افراد "غیرخودی" اجازه ورود به آن حوزه‌ها را نمی‌دهند.