"پای زنان که به میان می‌آید فیفا خود را به ندانستن می‌زند"

پس از مرگ غم‌انگیز سحر خدایاری و واکنش گسترد‌ه رسانه‌ها و مطبوعات ورزشی به سرنوشت این زن جوان ایرانی، فدراسیون جهانی فوتبال اعلام کرده هیئتی به ایران می‌فرستد.

یوشا وبر، خبرنگار ورزشی دویچه‌وله می‌گوید سحر خدایاری، برای آنچه که دوست داشت، ارزشمندترین دارایی یعنی زندگی‌‌اش را داد، چون فریاد او برای کمک‌خواهی گوش شنوایی نداشت. 

او در تفسیر خود برای دویچه‌وله نوشته است: خودسوزی سحرخدایاری که به دلیل علاقه‌اش به تیم استقلال، دختر آبی خوانده می‌شود، بازتاب گسترد‌ه‌ای در شبکه‌های اجتماعی داشت و کابران بسیاری به سرنوشت غم‌انگیز او واکنش نشان دادند. اما فدراسیون جهانی فوتبال ۹ روز زمان نیاز داشت تا به این حادثه که حال سایه آن بر جهان فوتبال سنگینی می‌کند، واکنش نشان دهد.

 فیفا با انتشار بیانیه‌ای خطاب به خانواده و دوستان سحر خدایاری از مقامات ایران خواسته است آزادی و امنیت تمام زنانی را که در مبارز‌ه‌ای قانونی خواستار لغو ممنوعیت حضور در استادیوم هستند، تأمین کند.

وبر می‌گوید فیفا طوری رفتار می‌کند که گویی دستانش بسته است. اما حال تنها بحث دولت، سیستم قضایی و فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی نیست که به تصویر متحجر جدایی جنسیتی و نقش زن و مرد چسبیده‌اند. فدراسیون جهانی فوتبال هم آبروی خود را برده است.

یکی از اعضای این فدراسیون به طور فعال نیمی از جمعیت کشور خود را تبعیض می‌کند و اجازه نمی‌دهد که بازی فوتبال را زنده تماشا کند. این فدراسیون چند میلیارد دلاری طوری خود را به ندانستن زده که انگار هیچ‌کاری از دستش برنمی‌آید و جرأت ندارد بیش از چند درخواست شفاهی از تهران مطرح کند. 

اما پای موضوعات دیگر که میان باشد، فیفا خیلی هم سریع عمل می‌کند. مثلأ سال گذشته فدراسیون‌های فوتبال یونان، سودان و سیرالئون را به دلیل دخالت سیاست در فوتبال معلق کرد. فدراسیون فوتبال پاکستان هم به دلیل توقیف دارایی فدراسیون در پرونده تخلف اداری معلق شد.

اما وقتی طرفداران زن فوتبال به زندان می‌افتند، برای فیفا ارزش مجازات ندارد؛ تصورش هم خجالت‌آور است.  

این تصمیم فیفا که حال می‌خواهد هیئتی به تهران بفرستد تا با مسئولان جمهوری اسلامی در مورد حضور زنان در ورزشگا‌ه در بازی تیم ملی ایران مقابل کامبوج گفتگو کند - آن‌هم فقط برای یک بازی-  تصمیمی است مثل باز کردن سوپاپ برای کم کردن فشار. 

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

چهل سال است که در ایران زنان اجازه ندارند به استادیوم فوتبال روند چون بازیکنان مرد نیمه برهنه هستند و طرفداران آنها حرف‌های رکیک می‌زنند، حال تازه فیفا یادش افتاده است که چنین رفتاری "کمی تبعیض‌آمیز" است.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

اگر قرار است چیزی تغییر کند این رفتار فیفا با ایران است که باید عوض شود. شاید روزی رسید که یکی از استادیو‌م‌های این کشور به نام یک قهرمان واقعی فوتبال ایران تغییر کرد: سحر خدایاری.