وب‌سیتی، عنوان تازه‌ی جامعه‌ی اینترنتی
۱۳۸۷ اسفند ۱۳, سه‌شنبه
منظور از "وب‌سیتی"
می‌گویند از این پس مدام این عنوان را خواهیم شنید. روزنامه‌ی هامبورگرآبندبلات (Hamburger Abendblatt) در مورد آن برای خوانندگانش این توضیح را نوشته است: «این واژه می‌خواهد بگوید: امروزه دیگر بدون اینترنت هیچ چیزی پیش نمی‌رود. بخش‌های عمده‌ی همرسانش (مراوده / تبادل اطلاعات) به صورت آنلاین انجام می‌گیرد و در عرصه‌هایی چون Xing، YouTube و MySpace. هر چه می‌گذرد، تعداد بیشتری از مردم در جریان کار و زندگی، روانه‌ی شاهراه جهانی داده‌ها می‌شوند. درباره‌ی آنچه به امور اجتماع شبکه‌ای مربوط می‌شود، یعنی همه‌ی چیزهایی که برای روندهای کاری، موضع‌گیری‌های سیاسی و رابطه‌های انسانی و امور دیگر آن مهم هستند، امروزه زیر عنوان "وب‌سیتی" بحث می‌شود. باید منتظر بود و دید که چه مدت طول می‌کشد تا مفهومی دیگر جای این مفهوم را بگیرد.»
مفهوم روز
به هر حال اینک "وب‌سیتی" مفهوم روز است. نمایشگاه کامپیوتر CeBeit در هانوفر آغاز به کار کرده و به این خاطر رسانه‌های آلمانی پر از "وب‌سیتی" شده است. "وب‌سیتی" واژه‌ی مرکزی نمایشگاه امسال است.
آسوشیتدپرس، در گزارشی از هانوفر می‌نویسد: «اکثریت ۵۵ درصدی شهروندان آلمان دیگر نمی‌توانند زندگی را بدون اینترنت تصور کنند. در مورد زیر ۳۰ ساله‌ها این رقم حتا به ۸۴ درصد می‌رسد. این آمار را اتحادیه‌ی Bitkom (اتحادیه‌ی آلمانی اقتصاد اطلاعات، مخابرات و رسانه‌های جدید) ارائه کرده است. Bitkom با پژوهشی که نتایج آن را انتشار داده، بر آن است توجه همگانی را به "وب سیتی" برانگیزد.»
در ادامه‌ی این گزارش به نقل از آوگوست−ویلهلم شر (August-Wilhelm Scheer)، رئیس اتحادیه‌ی مذکور، آمده است: «وب دیگر یک شبکه‌ی مجازی جانبی نیست. چیزی است که سبک زندگی بسیاری از انسان‌ها را دگرگون کرده است.»
انزوا و اجتماع در "وب"
در آلمان میزان متوسط "اقامت" در شبکه، ۱۳۸ دقیقه در روز، یعنی تقریبا دو ساعت و نیم است. در گزارش آسوشیتدپرس به دنبال بیان این موضوع از قول رئیس اتحادیه‌ی Bitkom آمده است: «وب رابطه‌هایی واقعی ایجاد می‌کند و دیگر به انزوا و زدودن چهره‌ی انسانی راه نمی‌برد.»
آیا به راستی چنین است؟
مجموعه‌‌ای از پژوهش‌ها جز این می‌گویند. ممکن است در تفسیر داده‌ها اختلاف نظر وجود داشته باشد، اما در مورد یک چیز دیگر شکی وجود ندارد: خود اینترنت در میان جامعه دیواری کشیده است: اینترنتی‌ها (گویا!) با هم‌اند و رابطه‌‌‌شان با غیراینترنتی‌ها گسسته شده است.
روزنامه‌ی "فرانکفورتر آلگماینه"، ساشا لوبو (Sasch Lobo) را مثال می‌زند. او کسی است که در روز ۱۲ تا ۱۴ ساعت در وب اقامت دارد. دوستانش اکثرا از وب می‌آیند. خودش می‌گوید که با ۸۰ درصد دوستانش به صورت آنلاین آشنا شده است. از قضا ساشا لوبو کسی است که در نمایشگاه امسال در هانوفر صحنه‌گردان وب‌سیتی است. او می‌خواهد همه را به اقامت در وب فرابخواند.
همه اما به "وب" نمی‌آیند. گفتیم که در درون جامعه دیواری کشیده شده و اختلافهای پیشین را ژرفتر کرده است. یک نتیجه‌ی پژوهشی که چند روز پیش در آلمان منتشر شد، این است که پیر و جوان با هم حرف نمی‌زنند. یک دلیل بر مجموعه‌ی دلیل‌های اختلاف میان نسل‌ها افزوده شده است: "وب سیتی". جوان‌ها اوقاتشان را هر چه بیشتر در "وب‌سیتی" می‌گذرانند. اکثریت کهن‌سالان اما نمی‌دانند که چگونه پایشان را در درون این شهر غریب بگذرند. و فقط پیران این مشکل را ندارند. در سطح جهانی، توده‌ی فقیر نیز به "وب‌سیتی" راه نمی‌برد.