هوش مصنوعی در خدمت پیشگیری از خودکشی در ایستگاه‌های قطار
۱۳۹۵ آذر ۲۵, پنجشنبه
برخی از کسانی که در زندگی به بن‌بست‌های روانی می‌رسند، چاره‌ای جز خودکشی نمی‌بینند و کسری از آنها ایستگاه‌های قطار را برای پایان دادن به زندگی خود انتخاب می‌کنند. بسیاری از کشورها با پدیده خودکشی با رفتن زیر قطار در حال حرکت ناآشنا نیستند، اما در کانادا این موضوع تبدیل به معضلی جدی برای سلامت عمومی شده است.
پژوهشگران کانادایی می‌گویند هوش مصنوعی می‌تواند به تشخیص کسانی که احتمالا نقشه خودکشی در سر دارند کمک کند. انجمن پیشگیری از خودکشی در کانادا می‌گوید بحران خودکشی معمولا موقت است و بسیاری از کسانی که در ایستگاه‌های قطار دست به خودکشی می‌زنند لزوما از پیش برای چنین کاری برنامه‌ریزی نکرده‌اند، اما با نظارت بر رفتار مسافران با دوربین‌های مداربسته، شاید بتوان کسانی را که با مرگ یک قدم فاصله دارند شناسایی کرد.
بیشتر بخوانید: استفاده از روبات برای آموزش زبان آلمانی به کودکان پناهجو
به گزارش مجله مادربرد، گروهی از دانش‌جویان علوم کامپیوتر با بازنگری ویدئوهای ضبط شده از ۶۰ اقدام به خودکشی با رفتن زیر قطار، به این نتیجه رسیده‌اند که میتوان الگوهای رفتاری این افراد را شناسایی کرد و با بهره‌گیری از هوش مصنوعی آژیر خطر را پیش از اقدام به خودکشی به صدا درآورد تا نیروهای حاضر در ایستگاه‌ها برای نجات جان آنها اقدام کنند.
به گفته متخصصان «نظارت انسانی بر صدها نمایشگری که ایستگاه‌ها را با دوربین‌های مداربسته زیر نظر دارند آسان نیست و به همین خاطر راه‌حل ایده‌آل آن است که این کار اتوماتیک با هوش مصنوعی انجام شود.» کامپیوترها می‌توانند با تحلیل رفتار مسافران، سیگنال‌های لازم درباره افراد مشکوک را به ماموران اتاق کنترل یا لوکوموتیوران بدهند تا از وقوع سانحه جلوگیری شود.
بیشتر بخوانید: درخواست صدها دانشمند برای ممنوعیت تولید تسلیحات با هوش مصنوعی
پژوهشی که در کانادا انجام شده نخستین گام به سوی توسعه سامانه هوشمند کشف تلاش برای خودکشی است. به گفته پژوهشگران افرادی که فکر خودکشی در سر دارند، معمولا افسرده به نظر می‌رسند، شیئی را روی سکو قرار می‌دهند یا حوالی خط زردرنگ هشدار پرسه می‌زنند. اما این‌ها فقط نشانه‌هایی اولیه برای آغاز کارند.
«دید کامپیوتری» (computer vision) سامانه‌ای است که می‌تواند با استفاده از یادگیری عمیق ماشینی (Deep Learning) درک عمیق و ارتقایابنده‌ای از این رفتارهای پرخطر پیدا کند و به مرور زمان با ضریب خطای کمترشونده‌ای به کمک نیروهای متمرکز بر پیشگیری از خودکشی بیاید.
هنوز تا پیاده‌سازی چنین سیستمی راه درازی باقی مانده، اما بسیاری از دانشگاه‌ها و کمپانی‌هایی نظیر گوگل، مشغول توسعه روش‌هایی کامپیوتری برای تجزیه و تحلیل دقیق رفتارها و فیگورهای بدن انسان‌اند تا بتوانند برای اهداف گوناگون، از جمله پیشگیری از خودکشی، از آن بهره بگیرند.