همایش جهانی رسانهها، ۲ هزار کارشناس و ۵۰ برنامه در بن
۱۳۹۲ خرداد ۲۶, یکشنبهاریک بترمن مدیرعامل دویچهوله و سرپرست "همایش جهانی رسانهها"، این همایش را "صحنهای برای گردهمایی انسانهایی با تخصصهای مختلف" معرفی میکند. متخصصانی که معمولا رابطه مستقیمی با یکدیگر ندارند. از حوزه رسانهها، اقتصاد، سیاست و نهادهای همکاری برای توسعه کشورهای مختلف به بن میآیند.
فراهم ساختن حداکثر امکان تبادلنظر میان این گروهها، هدف غائی همایش جهانی رسانهها است که از سال ۲۰۰۸ میلادی هرسال یکبار در بن برپا میشود.
آقای بترمن میگوید:«ما بهعنوان برگزارکننده همایش از این که محتوای همهبحثها را از پیش تعیین کنیم خودداری ورزیدهایم. کارگروههای بسیار زیادی داریم که همه شرکتکنندگان در همایش شانس ارائه ایدهها و مواضع خود را در این کارگروهها خواهند داشت و این شاید مهمترین ویژگی همایش خواهد بود.»
الکه هولست که از برلین در همایش شرکت میکند، در تایید نظر آقای بترمن میگوید:«در این همایش فرهنگهای مختلف در کنار هم قرار میگیرند و میتوان دریافت که علایق و موقعیت کشورهای شرکتکنندگان چقدر متفاوت است.»
برای همایش سهروزه امسال بیش از ۵۰ برنامه درنظر گرفته شده که برای پیگیری ۴۰ مورد از آنها گروههای کاری تعیین شدهاند. به این ترتیب حدود دوهزار شرکتکننده از سراسر جهان، موضوعهای بیشماری برای بحث کردن دارند.
مرزهای رشد اقتصادی کجا است؟
"مرزهای رشد اقتصادی" که بحث محوری امسال همایش جهانی رسانهها است، برای نخستینبار در سال ۱۹۷۲ میلادی به موضوعی بسیار مهم و حساس برای کارشناسان تبدیل شد. در آن سال کارشناسان کلوب رم نتایج پژوهش خود را در این مورد منتشر کردند. ۴۰ سال پس از انتشار پژوهش کلوب رم، بسیاری به این نظر رسیدند که جهان اگر مرزهای رشد خود را پشتسر نگذاشته باشد، دستکم به آنرسیده است.
در مقدمه بروشور نشست امسال همایش جهانی رسانهها اریک بترمن مدیرعامل دویچهوله و سرپرست همایش این پرسش را مطرح میکند که «آیا برای افزایش رفاه، مجبور به رشد بیشتر هستیم؟» شهردار بن نیز در خوشامد به شرکتکنندگان تاکید میکند که رشد جهان باید سبز باشد.
اما برای این رشد، چه بهائی باید پرداخت؟ در نشست صبح چهارشنبه (آخرین روز همایش) مدیر استانداردهای زیستمحیطی و اجتماعی شرکت تولیدکننده لباس و کفش ورزشی پوما و "یاکوب فون اوکسکول" موسس جایزه نوبل آلترناتیو از جمله کسانی هستند که خواهند کوشید به این پرسش پاسخ بدهند.
شاخصهای تازه رشد و جایگاه زنان
آیا تمرکز روی تولیدناخالص ملی و تعیین رشد اقتصادی از این راه درست است؟ یا زمان درنظر گرفتن شاخصهای دیگری مثل "شانس ناخالص ملی" فرا رسیده است؟ در نشست روز سهشنبه همایش جهانی رسانهها یک محقق آمریکائی و یک روزنامهنگار زن روسی پاسخ این پرسش را جستوجو خواهند کرد.
"جایگاه جنسیت در رشد اقتصادی" یکی دیگر از موضوعات جالبی است که بعد از ظهر سهشنبه در کارگاه آموزشی خانم الکه هولست مورد بررسی قرار میگیرد. به نظر خانم هولست در صدر اغلب مواضع کلیدی که درباره رشد اقتصادی بحث و تصمیمگیری میشود، مردان نشستهاند. وی میگوید:«من اطمینان دارم که اگر زنان یا وابستگان به اقلیتها در این مواضع قرار داشتند، وضعیت اقتصاد جهانی و رشد آن به گونه دیگری میبود.»
در برنامه روز دوشنبه همایش جهانی رسانهها درباره رابطه سلامتی انسانها با رشد اقتصادی و همچنین تامین انرژی در رشد اقتصادی بحث خواهد شد. در این بخش از جمله یک کشیش نیجریائی و یک پژوهشگر زن هندی سخنگویان اصلی هستند.
ترکیب متنوع سخنرانان
ترکیب سایر سخنرانان این روز نشانمیدهد که برگزارکنندگان همایش جهانی رسانهها برای تنوع بخشیدن به برخوردها بسیار کوشیدهاند. در این بخش از برنامه، علاوه بر یک کشیش کاتولیک نیجریائی و پژوهشگر زن هندی، یک کارشناس فیلیپینی پزشکی از راه دور، یک مدافع حقوقبشر از چاد، سخنگوی یک کنسرن تجاری، یک وزیر فرهنگ، یک نماینده زن جوان از پارلمان کنیا، یک زبانشناس آمریکائی و یک روشنفکر چینی در کنار هم مینشینند.
از دید اریک بترمن سرپرست همایش جهانی رسانهها، دوگروه از شرکتکنندگان در اینهمایش از اهمیت ویژهای برخوردارند. نمایندگان "ربرودکاستر" یکی از این گروهها هستند. این شرکت در سراسر جهان برنامههای دویچه وله را از ۵ هزار ایستگاه رادیوئی و تلویزیونی پخش میکند. تبادلنظر با این گروه به گفته مدیرعامل دویچهوله بسیار مهم است.
آقای بترمن میگوید:«برای ما بهعنوان فرستنده برنامههای خارجی آلمان همایش جهانی رسانهها میعادگاه مهمی است که از طریق آن در مییابیم ماموریت مستقیم ما چیست. از طریق این همایش ما میتوانیم انگیزهبگیرم و گرانیگاههای تازه برنامههای خود را تعیین کنیم.»
غروب روز سهشنبه جوایز برندگان بابز آواردز دویچهوله به آنان اعطا خواهد شد. این جایزه به فعالان آنلاین تقدیم میشود. همایش جهانی رسانهها مثل هرسال با کشتی سواری شرکتکنندگان بر روی رود راین پایان مییابد. مدیرعامل دویچهوله میگوید:«این جای بزرگی برای ارتباط است. همه در کشتی هستند و میتوانند با یکدیگر حرف بزنند. برای من عادی است که کسی در پایان به من بگوید: من دلم میخواست این و آن را ببینم و ندیدم.»