شکنجه فعالان مدنی در زندان تبریز • گفت و گو با وکیل یونس سلیمانی
۱۳۸۹ شهریور ۱۰, چهارشنبه
در حالی که هفته گذشته، سازمان ملل متحد با انتشار بیانیه‌ای نسبت به نادیده گرفته شدن حقوق اقلیت‌های قومی و دینی در ایران هشدار داده بود، خبر می‌رسد فعالین مدنی در آذربایجان شکنجه شده‌اند. حال عمومی یونس سلیمانی وخیم است. یونس سلیمانی مدیر مسئول سابق نشریه دانشجویی "ایلدیریم" دانشگاه بوعلی سینای همدان و فعال دانشجویی آذربایجانی با دادن شوک الکتریکی در بازداشتگاه اداره اطلاعات تبریز شکنجه و دچار ناراحتی قلبی شده است. نقی محمودی وکیل یونس سلیمانی در گفت و گو با دویچه‌وله از وضعیت موکلش می‌گوید.
دویچه‌وله: موکل شما، آقای یونس سلیمانی کجا و به چه جرمی بازداشت شده‌اند؟
نقی محمودی: در اردبیل دستگیر شده‌اند و به ادارهی اطلاعات تبریز منتقل شدند.
آیا تاکنون توانستهاید با موکلتان ملاقاتی داشته باشید و اطلاع دارید که ایشان در حال حاضر در چه وضعیتی هستند؟
من یک بار ایشان را ملاقات کردهام. در دیداری که من با آقای سلیمانی در زندان تبریز داشتم، ایشان عین این گفتهها را با من در میان گذاشتند و گفتند که در اثر شکنجههای وارده سه بار سکته کردهاند، به ایشان شوک الکتریکی وارده کردهاند و در اثر همین شکنجه، چندین بار از هوش رفتهاند و به بیمارستان منتقل شده‌اند. بر همین اساس، در زمان تقدیم وکالتنامه به قاضی مربوطه، کل پروندهی پزشکی ایشان را نیز ضمیمهی وکالتنامه کردم و در لایحهای به وضعیت جسمی ایشان اشاره کردم و نوشتم که ایشان از لحاظ جسمی، دچار بیماریهای متعددی هستند و نیاز به مراقبت ویژه دارند و اینکه از هرگونه رفتار خشن با ایشان اجتناب بورزند. اما متأسفانه به این لایحه توجه نشده و پس از آن رفتارهای شدیدی با ایشان صورت گرفته است.
یکی از اتهاماتی که این روزها فعالین مدنی دستگیرشده در مناطقی مانند بلوچستان، خوزستان، آذربایجان و کردستان با آن مواجهاند، اتهام تجزیهطلبی است. یعنی اگر در تهران و جاهای دیگر، عنوانهای شایع برای اتهامها تشویش اذهان عمومی، نشر اکاذیب و… است، در این مناطق، اتهام تجزیهطلبی نیز در مورد این فعالین بهکار میرود. دستکم در مورد موکل خودتان، میتوانید توضیح بدهید که این اتهام تا چه حد با فعالیتهای مدنی و سیاسی ایشان ارتباط دارد؟
ذکر این نکته ضرورت دارد که کل فعالین مدنی و فرهنگی در آذربایجان، هیچگاه مبارزهی مسلحانه و رفتار خشونتآمیز نداشتهاند. رفتارهای این فعالین مدنی و مطالباتشان در چهارچوب قانون اساسی بوده است. به همین خاطر، اتهام تجزیهطلبی در مورد این فعالین اتهام درستی نیست. از سوی دیگر، اگر این اتهام به عنوان یک اتهام خاص وارد بشود، بازهم درست نیست. چرا که فعالین آذربایجانی حقوق ابتدایی خودشان را مطالبه میکنند. وقتی آنان حقوق ابتداییشان را که اجرای اصول ۱۵ و ۱۹ قانون اساسی و رسیدگی به وضعیت اقتصادی و اجتماعی شهرهای آذربایجان است مطالبه میکنند، اطلاق تجزیهطلبی به رفتارهای این افراد جایی ندارد. کما اینکه در آذربایجان محدودیتها و محرومیتهای زیادی وجود دارد و به این منطقه از نظر جغرافیایی و اقتصادی واقعاً رسیدگی نمیشود. به همین خاطر، من اتهام تجزیهطلبی را اتهام نادرستی میدانم.
هفتهی گذشته سازمان ملل بیانیه‌ای منتشر کرده و در آن در ارتباط با از بین رفتن حقوق اقلیت‌های قومی و مذهبی هشدار داده بود. شما نیز در صحبتهایتان به محدودیتها و محرومیتهای جغرافیایی اشاره کردید. به عنوان یک وکیل که دفاع از پروندهی فعالین مدنی و سیاسی را بر عهده دارید، فکر میکنید شرایط فعالین سیاسی و مدنی که در شهرستان‌ها زندانی هستند، با تهران تفاوت دارد؟ چون برخی اخبار حاکی از آن است که رفتار با این زندانیان در شهرستان‌ها خشنتر از تهران است.
دقیقاً همینطور است و متأسفانه رسانهها و سایتهای مرکزگرا، هیچگاه در مورد فعالین شهرستان‌ها مطلبی را درج نمیکنند. یعنی وضعیت زندانیان سیاسی در کل شهرستان‌ها و همچنین در آذربایجان، در هالهای از ابهام و دقیقتر بخواهیم بگوییم، در یک بایکوت خبری قرار گرفته است.
مصاحبه‌گر: حسین کرمانی
تحریریه: فرید وحیدی