جو کوکر، خواننده معروف بریتانیایی درگذشت

جو کوکر، خواننده بریتانیایی راک و برنده جایزه "گرمی" به هنگام مرگ ۷۰ سال داشت.

او که در روز بیستم ماه مه سال ۱۹۴۴ در شهر شفیلد به دنیا آمد، در سن ۱۷ سالگی شیفته موسیقی شد و تصمیم گرفت که کارش را به عنوان تعمیرکار رها کند و در کلوب‌های مخلتف به عنوان خواننده به روی صحنه برود. حضور کوکر در فستیوال اسطوره‌ای وودستاک سبب شد که این خواننده بریتانیایی در صحنه موسیقی پاپ و راک آمریکا نیز مطرح شود و به شهرت برسد.

او که در سنین جوانی در زمره ستاره‌های پاپ بریتانیا در آمد با صدای خش‌دار و حضور پراحساسش بر روی صحنه توانست بیش از ۴۰ سال شهرت خود را حفظ کند.

جو کوکر، خالق ترانه‌های فراموش‌نشدنی همچون Unchain My Heart و You Are So Beautiful و به حرکات منحصر‌‌‌به‌فرد بدن و چهره‌اش هنگام خواندن ترانه‌ها معروف بود.

استعداد فوق‌العاده جو کوکر در اجرای تازه‌ی ترانه‌های قدیمی نهفته بود. او با صدای بی‌نظیرش می‌توانست به ترانه‌های سبک‌های مختلف، از راک گرفته تا پاپ، بلوز و سول روحی تازه، یا به عبارتی، بعدی جدید ببخشد، به‌طوری که شنونده تصور می‌کرد این ترانه‌ها در اصل به خود کوکر تعلق دارند. برای نمونه می‌توان به ترانه Unchain my heart اشاره کرد که در گذشته با صدای ری چارلز اجرا شده بود، اما با صدای کوکر جاودانه شد.

جو کوکر بزرگ‌ترین موفقیت‌اش را در اواخر سال ۱۹۸۲ با انتشار سی‌دی تک‌آهنگی Up where we belong کسب کرد. این ترانه که دو صدایی و با همراهی جنیفر وارنز اجرا شد ترانه متن فیلم "یک افسر و یک جنتلمن" بود و به عنوان بهترین ترانه متن فیلم، جوایز اسکار و گرمی را از آن خود کرد.

در اوایل دهه هشتاد میلادی جو کوکر با انتشار آلبوم Sheffield Steel بازگشت موفقیت‌آمیزش را به صحنه جشن گرفت، آلبومی که شماری از ترانه‌های قدیمی با اجرایی تازه و با صدای بی‌نظیر او را دربرمی‌گرفت، از جمله آهنگ Seven days که یکی از ترانه‌های معروف باب دیلان است.

کوکر ۲۳ آلبوم در استودیو ضبط کرد که آخرین آن مربوط به سال ۲۰۱۲ می‌شود.

او در سال‌های پایانی عمرش در کراوفورد ایالت کلرادوی آمریکا می‌‌زیست؛ جایی که کوکر به همراه همسرش، پام بکر مؤسسه‌‌ای را برای کمک به جوانان تأسیس کرد به نام Cocker Kids.