کمبود قابله به مرگ بيش از يک ميليون انسان مي انجامد

در کشورهاي کمتر توسعه يافته ي جهان، بيش از نيمي از مادران نوزادشان را بدون هيچگونه مددگار آموزش ديده ،به جهان مي آورند که اين رقم در کشوري مانند بريتانيا فقط يک درصد مي باشد. دو ميليون از زنان روزهاي ترسناک و دشوار بارداري و زايمان را کاملا در تنهايي به سر مي برند.

گزارش "کمبود قابله" مي گويد که روزانه تقريبا 1000 مادر و 2000 نوزاد مي ميرند؛ که 350 هزار قابله حرفه يي آموزش ديده براي نجات اين قربانيان نياز است.

جستين فورسايت، مدير اجرايي موسسه " سيف د چلدرن فند" مي گويد: "اين مسئله چندان پيچيده نيست. کسي که مي داند چگونه يک نوزاد را به طور مناسب خشک کند، و پشت او را بمالد تا به نفس کشيدنش کمک کند، مي تواند باعث مرگ يا زندگي شود." او همچنين مي گويد: "هيچ مادري نبايد بدون کمک ولادت کند."

هشت ميليون کودک سالانه پيش از سن 5 سالگي مي ميرند و يک نوزاد از هر ده نوزاد در روز اول عمرشان مي ميرند.

گزارش مي گويد که آموزش قابله ها در هشت طرزالعمل، از جمله مراقبت از نوزاد تازه متولد شده و شيردادن آن، مي تواند يکباره ميزان مرگ نوزادان را تا يک سوم در 68 کشور جهان پايين بياورد.

تاريخ نيز در اين باره نکات آموزنده يي دارد. ديويد کامرون نخست وزير بريتانيا خاطر نشان کرد که چگونه برنامه ي ملي براي قابله ها در بريتانيا در دهه ي 1930 توانست هشتاد درصد مرگ مادرها را در طول 15 سال کاهش بدهد. اکنون برخي از کشورهاي در حال توسعه تلاش مي کنند تا برنامه ي مشابهي را به اجرا بگذارند.

گزارش "سيف دچلدرن فند" مي گويد که در افغانستان که يکي از پرخطرترين کشورها براي مادر و کودک مي باشد، ميزان تولدها به کمک افراد آموزش ديده از 6 درصد به 19 درصد در بين سالهاي 2003 تا 2006 ارتقا يافته است.

هرچند تقريبا 2400 قابله به نيروي کار پيوسته اند و 300 تا 400 نفر ديگر سالانه فارغ التحصيل مي شوند، با آن هم راه درازي پيش رو است تا به معيار سازمان صحت جهاني برسيم که بر مبناي آن براي هر 175 زن باردار، يک قابله درنظر گرفته شده است.

اين گزارش همچنين هشدار داده است که حل مشکل کمبود قابله تنها با پرداخت پول به مدارس آموزشي و دانشکده ها ميسر نمي شود؛ کار کردن به عنوان قابله در بسياري از مناطق چندان جذاب نمي باشد؛ و عليرغم نياز به اين افراد، در کشورهاي در حال توسعه غالبا مقدار کمي دستمزد پرداخت مي شود. و يا مجبورند تا در مناطق دور افتاده و حتا خطرناک کار کنند. از سوي ديگر، کشورهاي ثروتمند کار مندان بخش بهداشت را از کشورهاي فقير، چه از طريق استخدام فعال يا غير فعال، جذب مي کنند.

فورسايت گفت: "ما از دولت کشورهاي فقير و ثروتمند مي خواهيم که کارمندان بخش بهداشت را قلب برنامه هاي خود قرار دهند" تا حمايت مالي و سياسي قوي براي آموزش قابله ها صورت بگيرد. او گفت: "بدون اين، مادرها و نوزادان مرگشان بي دليل هر روز ادامه خواهد يافت."

رويترز / عاصف حسيني

ويراستار: رسول رحيم