چین و آلمان؛ شرکای عرصه های وسیع

این بار اول نیست که انگلا مرکل صدراعظم آلمان با ون جیابائو همتای چینایی اش روبرو می شود. این دو سیاستمدار شناخت چندین ساله از همدیگر دارند.

در اوایل همین سال روان میلادی مرکل به چین سفر کرد. او در سفرش از مناسبات چهل سالۀ هر دو کشور تمجید کرد:"ما در سالهای اخیر دستاوردهای زیادی با چین داشته ایم. به طور مثال، در سال 2011 برای اولین بار مشوره هایی را میان حکومت های هر دو کشور انجام دادیم. نخست وزیر ون جیابائو با 13 وزیر خود به اینجا آمد و در ساختمان صدارت در برلین به مشوره نشستیم. همکاری ما پایۀ گسترده ای دارد. ما مناسبات خود را از عرصۀ علم و دانش گرفته تا همکاری های اقتصادی، گفتگو بر سر دولت قانونمدار و مسایلی در رابطه با همکاری های دو کشور در عرصۀ زراعت تقویت کردیم".

گفتگوها میان آلمان و چین بیشتر از 30 عرصه را در بر می گیرد که بیشتر آن در سطوح بالایی حکومت ها صورت می پذیرد. یکی دیگر از عرصه هایی که این دو کشور را به هم نزدیک می سازد، تبادل کالاهای تجارتی است. آلمان مهمترین شریک تجارتی چین در اروپا به شمار می رود، و چین هم مهمترین شریک تجارتی آلمان در آسیا است.

چین در نمایشگاه بین المللی صنایع و تکنالوژی پیشرفته در شهر هانوفر آلمان در مناسبات اقتصادی با جمهوری فدرال آلمان نقش اساسی دارد. آلمان و چین از سال 2004 میلادی به این طرف مناسباتی را با هم ایجاد کرده اند که در اصطلاح حکومتداران "همکاری استراتیژیک با مسؤولیت های جهانی" نامیده می شود. زبستیان هایلمن، کارشناس امور سیاسی از شهر "تریر" آلمان همکاری دو کشور در عرصۀ اقتصاد را جلوتر از همه عرصه های دیگر می خواند. او می گوید: "در بسیاری از مسایل اقتصاد جهانی، مسأله بر سر تنظیم بازار مالی است، مسأله بر سر مبارزه در برابر تورم پولی است، مسأله بر سر نقش کسر بودجۀ دولتی بر بازار مالی است. در همۀ این مسایل وجوه مشترک زیاد سیاسی و اقتصادی میان آلمان و چین وجود دارد".

با تأسف که این منافع مشترک در تلاش ها برای نجات یورو مؤثر واقع نشده است. انگلا مرکل در سفرش در آغاز ماه فبروری سال روان به چین، هیچگونه وعدۀ مشخصی را در این زمینه از جانب چین به دست نیاورد. برعکس، ون جیابائو گفت که نخست خود اروپاییان باید در این راستا تلاش کنند. او گفت: "تلاش های خود اروپاییان اساس و کلید غلبه بر بحران قرضه است. چین از این تلاش ها حمایت می کند و همچنان به این می اندیشد که در مورد تدابیر نجات واحد پولی یورو از بحران سهم بگیرد".

زبستیان هایلمن می گوید این خویشتنداری چین یک استراتیژی روشن این کشور در خریداری اسناد بهادار اروپایی است؛ زیرا چین حاضر است از طریق صندوق جهانی پول در تلاش ها برای نجات یورو سهم بگیرد. اما به باور هایلمن چین در بدل آن می خواهد در برنامه های مختلف این سازمان نقش و تأثیر بیشتری داشته باشد.

ون جیابائو و انگلا مرکل یقیناً روی مسایل ایران و سوریه هم حرف خواهند زد. وجوه مشترک دو کشور در اینجا در یک نکته محدود می شود، و آن اینکه چین به هیچ صورت طرفدار یک مداخلۀ نظامی در سوریه نیست. در رابطه با فشار غرب بر ایران، پیکنگ دید انتقادی دارد.

دویچه وله / صفی الله ابراهیم خیل

ویراستار: عاصف حسینی