قاچاق انسان زنگ خطر را در قبرس به صدا درآورده است
۱۴۰۱ فروردین ۲۸, یکشنبهیک قربانی قاچاق انسان از کامرون به دختر خردسالش اشاره کرده گفت: «دوستش دارم، اما در عین حال او گذشته ام را به من یادآوری می کند.» این زن ۲۰ ساله اضافه کرد: «در آن ماه ها خیلی آزار و اذیت شدم.»
وی این حرف ها را به یک سازمان غیردولتی گفت که به قربانیان قاچاق انسان کمک می کند و هویت قربانیان را افشا نمی سازد. این زن افزود: «من نمردم و خدا مرا نجات داد؛ چون می دانم که او برای زندگی من طرحی دارد.»
سال گذشته وزارت امور خارجه ایالات متحده امریکا رتبه قبرس را در گزارش سالانه قاچاق انسان از ردیف اول، که بالاترین رتبه است، به سطح دوم کاهش داد. این گزارش به مشکلاتی از جمله طولانی شدن مراحل دادگاه و فقدان محکومیت قاچاقچیان اشاره می کند.
مرتبط: سوءاستفاده قاچاقچیان انسان از وخامت اوضاع مردم افغانستان پس از تسلط طالبان
قبرس از سال ۱۹۷۴ پس از حمله ترکیه در پاسخ به کودتای یونانی تجزیه شده است. در حالی که این گزارش به طور رسمی جمهوری ترک قبرس شمالی را که تنها توسط انقره به رسمیت شناخته شده است، رتبه بندی نمی کند، اما می گوید در صورت رسمیت، این منطقه در ردیف سوم با بدترین تخلفات در سطح افغانستان و کوریای شمالی قرار خواهد گرفت.
ناسیا حاجی جورجیو، استادیار عدالت انتقالی و حقوق بشر از دانشگاه مرکزی لانکشایر در قبرس، گفت که عدم پیشرفت در حل مناقشه توجه و منابع را از موضوعاتی مانند قاچاق انسان دور می کند. حاجی جورجیو افزود یک بن بست این است که هیچ همکاری در زمینه اجرای قانون بین دو طرف وجود ندارد. به گفته وی این وضع قاچاق انسان در سراسر جزیره را افزایش داده و "به معنای واقعی کلمه با آن برخورد نمی شود."
فضیله عصوم، از بنیاد حقوق بشر در قبرس شمالی گفت که در آن منطقه، قاچاقچیان از مقررات ویزای دانشجویی سوءاستفاده می کنند و أوضاع را "هشداردهنده" خواند. این سازمان یک خط تلفون مستقیم ضد قاچاق را مدیریت می کند که از اواخر سال گذشته ۱۲ قربانی را شناسایی کرده است؛ کسانی که همه به منظور استفاده جنسی و تن فروشی قاچاق شده اند.
مرتبط: سازمان ملل: ۲۰ درصد از پناهجویان زن قربانی خشونت های جنسی اند
عصوم گفت در برخی موارد، زنان جوان را از کشورهای افریقایی به عنوان دانشجو می آورند، اما زمانی که وارد می شوند "در آپارتمان های خصوصی حبس می شوند و مجبور به رابطه جنسی (تجاری) می گردند."
او افزود که این یک مورد تازه و علاوه بر موارد قاچاق از کلب های شبانه است؛ جایی که زنان دارای ویزای "خدمه میخانه" و "مهمانداری"، با وجود غیرقانونی بودن روسپیگری سازمان یافته در قلمرو قبرس، باید معاینات بیماری های مقاربتی را به صورت منظم دریافت کنند.
عصوم گفت که یکی از قربانیان به آنها گفته که کلب ها گاهی از باج گیری و مواد مخدر برای کنترول زنان قاچاق شده استفاده می کنند.
قبرس شمالی برای اولین بار در سال ۲۰۲۰ قاچاق انسان را جرم انگاری کرد، اما عصوم گفت هنوز هیچ محکومیتی در این منطقه ثبت نشده است.
او یکی از قربانیان را می شناخت که مصیبت هایی را که دیده بود به پولیس در جنوب گزارش کرده بود، اما به او گفته شد: «این اتفاق در شمال رخ داده... چگونه می توانیم شواهدی را جمع آوری کنیم که شما واقعاً قاچاق شدهاید؟»
دوغوش دریا، سیاستمدار ترک قبرسی گفت که وضعیت به رسمیت شناخته نشده این سرزمین به این معنی است که نمی تواند با نهادهای بین المللی برای مبارزه با جنایات سازمان یافته همکاری کند. او گفت که قاچاقچیان انسان به شمال "به عنوان منطقه معافیت از مجازات" می بینند.
مرتبط: «ادارات آلمان علیه رئيس جمهور بلاروس به ظن قاچاق انسان تحقیق میکنند»
گزارش کمیسیون اروپا در سال ۲۰۲۰، با اشاره به داده های ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۸، می گوید که قبرس از نظر تعداد قربانیان شناسایی شده یا فرضی قاچاق انسان، نسبت به جمعیتی که دارد، با ۱۶۸ نفر در هر میلیون نفر، تمام کشورهای اتحادیه اروپا را تحت الشعاع قرار داده است. بریتانیا با ۹۱ نفر در هر میلیون نفر در جایگاه دوم قرار گرفته است.
پاراسکوی تزو، عضو هیئت مدیره "قاچاق به قبرس را متوقف کنید"، با اشاره به قربانیانی که در پناهگاه زنان این سازمان در جنوب به دنبال کمک هستند، گفت: «آنها وقتی اینجا می آیند، امیدی به آینده ندارند.»
یکی از کارگران این پناهگاه که خواست نامش فاش نشود، گفت: «آنها تقریبا از همه جا، از کشورهای اتحادیه اروپا، رومانیا و بلغاریا گرفته تا روسیه، اوکرایین، اتیوپیا، نایجریا، مولداوی، کامرون، هند و نیپال هستند.»
جمهوری قبرس که کنترل جنوب جزیره را در اختیار دارد، در سال ۲۰۱۴ قوانین جامع تری را برای مبارزه با قاچاق انسان تصویب کرد و پنج سال بعد آن را تقویت نمود.
النی مایکل، رئیس واحد مبارزه با قاچاق پولیس در این منطقه گفت که جنوب سال گذشته ۲۱ قربانی قاچاق انسان را ثبت کرده است. اما آمار رسمی نشان داده که ۱۶۹ نفر به عنوان "قربانیان احتمالی" طبقه بندی شده اند.
مایکل به خبرگزاری فرانسه گفت که پولیس به طور خستگی ناپذیر برای شناسایی و کمک به پرونده های واقعی کار می کند، اما تنها ادعاهای تأیید شده می تواند به وضعیت رسمی قربانی منجر شود. او افزود: «اگر آنها به ما بگویند که در خارج از قلمرو قبرس تحت کنترول ما مورد استثمار قرار گرفته اند، روشن کردن آن کمی دشوار است.»
قبرس جنوبی به دنبال تسریع روند رسیدگی به پرونده هایی است که در محاکم انبار شده اند و اخیرا چندین محکومیت در مورد قاچاق را صادر کرده است. اما محکمه لیماسول، ماه گذشته گفت: «جرایم قاچاق در کشور ما به ابعاد نگران کننده ای رسیده است.» سایر پرونده ها از جمله دوسیه چهار پولیس مهاجرت که در سال ۲۰۱۸ به ظن کمک به یک شبکه قاچاق دستگیر شدند، نامشخص باقی مانده اند.
دفتر سارنوالی عالی قبرس به خبرگزاری فرانسه گفت: «شاهدان اصلی که قربانیان این جنایات بودند... برای ارائه مدرک در دسترس نیستند... علیرغم تلاشهایی که برای یافتن آنها از طریق یوروپول انجام شد.» حالا روزنه ای از امید به چشم می خورد و یک کمیته فنی در امور جنایی نمایندگانی از هر دو طرف جزیره را گردهم می آورد.
آندریاس کاپاردیس، رئیس مشترک یونانی - قبرسی، این کمیته هیچ مجوز قانونی ندارد. او گفت: «اگر اراده سیاسی وجود داشته باشد، می توانیم برای کمک به مبارزه با قاچاق انسان واقعا کار کنیم.» اما او افزود که نگرانی در مورد به رسمیت شناختن قبرس شمال "طرح ها و ایده ها را راکد می سازد".