نخستین نشست پارلمان جدید آلمان با جار و جنجال شروع شد

ساعت ۱۱ روز سه شنبه اولین نشست پارلمان جدید آلمان با صدای ناقوس آغاز گردید. هنوز سه دقیقه نگذشته نبود که معلوم شد در این پارلمان حالا لحن دیگری حاکم است. انتخاب سابقه دار ترین عضو پارلمان به عنوان رئیس مجلس‌، که در اصل جنبه تشریفاتی دارد، به موضوع سیاسی مبدل شد.
در انتخابات ۲۴ اکتوبر امسال حزب راستگرای "بدیل برای آلمان"( آ اف دی)  برای اولین بار توانست آرای لازم برای ورود به پارلمان آلمان را کسب کند. به اساس مقررات هر جناح پارلمانی می تواند یک معاون و عضو هیئت رئیسه را برای پارلمان معرفی کند، اما نامزد جناح "بدیل برای آلمان" نتوانست آرای لازم را برای مقام معون رئیس پارلمان بدست بیاورد و این کرسی فعلاً خالی باقی مانده است. از سوی دیگر پارلمان قبلی، پیش از برگزاری اجلاس روز سه شنبه، قانونی را برای تعیین رئیس مجلس افتتاحیه تغییر داده بود.
برند باومن، سخنگوی جناح "بدیل برای آلمان" از این تغییر تشکیلات برای همچو یک مقام معتبر انتقاد کرد. او گفت که پارلمان قبلی این مقررات را آگاهانه به ضرر نامزدان احتمالی حزب "بدیل برای آلمان" تغییر داده است. او گفت حالا به جای کهن‌سال ترین عضو، سابقه دار ترین عضو مجلس را افتتاح کرد. باومن با جدیت افزود: «این یک مانور شفاف بود که ما شما را نمی‌گذاریم به جلو بروید.» او این عمل را یک نیرنگ مشابه با یک اقدام هرمن گورینگ فرمانده کل نیروی هوایی رژیم نازی ها در زمان هیتلر خواند. نماینده حزب دموکرات های آزاد بعداً در سخنرانی خود این اظهارات باومن را "یک مقایسه بی مزه" عنوان کرد.

انتخاب رئیس مجلس افتتاحیه و رئیس پارلمان
به این ترتیب درخواست جناح "بدیل برای آلمان" رد شد. پنج جناح در برابر یک جناح قرار گرفت و این رفتار انتخاباتی بر اولین نشست پارلمان جدید مستولی بود و احتمالاً کار های پارلمان در چهار سال آینده را نیز شکل خواهد داد.
هرمن اوتو سولمز از حزب دموکرات های آزاد "اف دی پی"، با ۳۳ سال سابقه کاری در پارلمان، ریاست نشست افتتاحیه را به دوش گرفت. سولمز پس از سپاسگزاری از نوربرت لامرت رئیس قبلی پارلمان آلمان، از همه نمایندگان خواستار احترام متقابل شد. او گفت درینجا نفرت و تحریک رسانه های اجتماعی جا ندارد، اما بحث روی مسایل مورد اختلاف در چارچوب مقررات عادلانه جا دارند. سولمز افزود: «همه ما وظیفه یکسان داریم، عین حقوق را داریم، ولی مسئولیت های ما نیز یکی است.»
پس از آن رأی‌گیری برای انتخاب رئیس جدید پارلمان آغاز شد. نامزد این مقام از سوی حزبی پیشنهاد می شود که در انتخابات بیشترین رأی را کسب کرده باشد. ولفگنگ شویبله، وزیر مالیه حکومتی که دوره اش به پایان می‌رسد، با بدست آوردن بیشتر از ۵۰۰ رأی به عنوان رئیس دوره بعدی پارلمان فدرال انتخاب شد.
شویبله با پذیرفتن این مقام گفت که از سال ۱۹۷۲ عضویت این پارلمان را دارد و در همان زمان نیز فضا در پارلمان مانند امروز بوده است. شویبله با اشاره به اختلافات سیاسی میان احزاب گفت: «در ماه های گذشته در کشور ما لحن های اهانت آمیز و تحقیر کننده وجود داشت. چنین چیزی در یک همزیستی متمدن جا ندارد.»

شویبله افزود ما درینجا نباید به لت و کوب همدیگر بپردازیم، بلکه با احترام متقابل به جر و بحث بپردازیم.
پس از آن پنج معاون رئیس پارلمان از پنج جناح پارلمانی انتخاب گردیدند: هانس پیتر فریدریش از حزب سوسیال مسیحی، توماس اوپرمن از حزب سوسیال دموکرات، ولفگنگ کوبیسکی از حزب دموکرات های آزاد، کلاودیا روت از حزب سبز ها و پیترا پاو از حزب چپ ها. البریشت گلاسر ۷۵ ساله از حزب "بدیل برای آلمان" در هر سه دور رأی گیری نتوانست آرای کافی برای احراز این مقام کسب کند.
نامزدی گلاسر برای مقام معاون رئیس پارلمان، به خاطر اظهارات منتقدانه اش از اسلام، از قبل با مقاومت پنج جناح دیگر پارلمانی روبرو شده بود.