بیماران قلبی در کابل تداوی می‌شوند
۱۳۹۴ تیر ۹, سه‌شنبه
ریحانه، زنی که برای سال‌های زیادی از تکلیفی سوراخ قلب رنج می‌برد، در اتاق یک شفاخانه خصوصی نشسته و با صدای درد کشیده‌ای ابراز رضایت می‌کند. او که سال‌ها به این فکر بود که قلب‌اش چه زمانی از کار خواهد افتاد، حالا خاطر جمع شده است.
ریحانه می‌گوید: «از طفلی مرض قلبی داشتم. قلبم سوراخ بود. وقتی راه می‌رفتم نفسم قید می‌شد و دلم تکان می‌خورد.»
این خانم 28 ساله تا حالا به این دلیل قلب خود را تداوی نکرده بود که در افغانستان امکانات آن وجود نداشت. خانواده او امکانات مالی رفتن به خارج برای تداوی را نداشت. او که در شفاخانه خصوصی امیری در شهر کابل معالجه شده، حالا وضعیت خوبی دارد: «بسیار خوش هستم. داکتران رسیدگی خوبی دارند. امکانات آنها خوب است. از سره میاشت و این شفاخانه تشکر می‌کنم.»
این شفاخانه تاکنون پنج مورد از بیماران قلب را از طریق عملیات جراحی درمان کرده و قرار است با گسترش فعالیت‌های این شفاخانه افغان‌ها برای تداوی بیماری قلب به هند و پاکستان نروند. چهار تن از این مریضان با خبرنگاران صحبت کرده و از وضعیت صحی شان ابراز رضایت کردند.
وزارت صحت عامه می‌گوید تا دو ماه پیش عملیات قلب در افغانستان میسر نبود ولی حالا داکتران افغان قادر شده‌اند تا پنج عملیات جراحی قلب را در کابل انجام دهند. این وزارت وعده کرد که سکتور خصوصی را در عرصه صحت تشویق و حمایت می‌کند.
فیروزالدین فیروز وزیر صحت عامه روز سه شنبه در کابل گفت: «حکومت متعهد است که خدمات را در افغانستان معیاری بسازد و احتیاج افغانستان را به کشورهای همسایه کم کند. ما شدیدا از سکتور خصوص حمایت می‌کنیم.»
شفاخانه امیری با همکاری سره میاشت ایجاد شده است. بیشتر مریضانی که برای مداوا به این شفاخانه می‌آیند از طریق سره میاشت معرفی می‌شوند و بخشی از مصارف مالی مریضان نیز توسط سره میاشت پرداخته می‌شود.
مریضان قلبی به خصوص کودکان و بزرگسالانی که به امراض قلبی یا سوراخ قلب مبتلا بودند، پیش از این مجبور بودند برای تداوی به کشورهای دیگر بروند اما حالا با ساخت این شفاخانه به هزینه پنج و نیم میلیون دالر، زمینه تداوی این بیماری‌ها در کابل فراهم شده است.
در حال حاضر 124 شفاخانه خصوصی در شهر کابل فعالیت می‌کنند ولی مردم از خدمات آنها راضی نیستند. وزیر صحت عامه گفت: «بدبختانه یک تعداد شفاخانه‌ها هیچ خدمات معیاری ندارند. ما باید این زمینه را مساعد کنیم که چند شفاخانه، یک مرکز صحی را با معیارهای عالی خدماتی ایجاد نمایند.»
داکترانی که در این شفاخانه کار می‌کنند به وسایل مدرن طبی دسترسی دارند. ذکی سلطانی یکی از داکتران گفت که قلب ریحانه سوراخ بود، ولی بدون عملیات جراحی توسط یک وسیله طبی جدید تداوی شد. او توضیح داد که این وسیله از طریق رگ پای به قلب او رهنمایی شد و پروسه تداوی موفقنامه انجام گردید: «از طریق شریان پای وسیله بالا می‌رود و یک بالون را به قلب می‌رساند و مجرا یا سوراخ غیرطبیعی را بسته می‌کند.»
اما این شفاخانه هنوزهم مشکلات زیادی دارد. رئیس شفاخانه گفت حکومت باید در وارد کردن ماشین‌های جدید طبی با او همکاری کند و برای این‌که شفاخانه بتواند با قیمت مناسب مریضان را تداوی کند، به حمایت‌های مالی نیاز دارد.