ملل متحد: شکنجه در توقیفگاه‌های افغانستان هنوز هم ادامه دارد
۱۳۹۸ فروردین ۲۸, چهارشنبه
هئیت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) و بخش حقوق بشر این سازمان در گزارش تازه ای که روز سه شنبه نشر شد، از ادامه شکنجه و بدرفتاری در توقیفگاه های افغانستان خبر داده اند.
این گزارش که از آغاز ۲۰۱۷ تا پایان ۲۰۱۸ در نتیجه گفتگو با ۶۱۰ توقیف شده در ۲۸ ولایت تهیه شده، نشان می دهد که شکنجه و بدرفتاری در بازداشتگاه های اردو و پولیس افغانستان از ۳۹ درصد به ۳۲ درصد و در توقیفگاه های امنیت ملی از ۲۹ درصد به ۱۹درصد کاهش یافته است.
بر بنیاد خبرنامه یوناما، تدامیچی یاماموتو نماینده خاص سرمنشی سازمان ملل متحد در افغانستان با استقبال از این کاهش گفته است: «همان طوری که گزارش ما نشان می دهد، هنوز هم راه طولانی برای ریشه کن کردن این عمل فجیع در میان توقیف شدگان منازعات مسلحانه باقی است.»
انواع شکنجه و بدرفتاری‌ها
بر بنیاد یافته های کمیشنری حقوق بشر سازمان ملل متحد و یوناما، زندانیان ادعا کرده اند که به گونه مثال در زندان قندهار انواع شکنجه به ویژه خفه کردن، شوک برقی، کش کردن آلات تناسلی و آویزان کردن از سقف وجود دارد. همچنان ادعاهای در مورد ناپدید شدن توقیف شدگان در قندهار نیز ثبت شده است.
در این یافته های سازمان ملل متحد، شایع ترین نوع شکنجه و بدرفتاری، لت و کوب گزارش شده است. بیشتر توقیف شدگان گفته اند که به منظور گرفتن اعتراف اجباری شکنجه شده اند و زمانی که آنان اعتراف کرده اند، دیگر شکنجه نشده اند.
میزان متفاوت شکنجه در توقیفگاه ها
این گزارش خاطرنشان می سازد که میزان شکنجه و بدرفتاری در همه توقیفگاه هایی که مورد بررسی قرار گرفته، همسان نبوده است. مثلاَ در نظارتخانه پولیس کابل میزان شکنجه و بدرفتاری ۳۱ درصد گزارش شده است، اما در نظارتخانه پولیس ملی در قندهار ۷۷ درصد از شکنجه و بدرفتاری شکایت کرده اند.
برعلاوه شکنجه و بدرفتاری، یافته های این سازمان نشان می دهند که ازدحام، نبود نور کافی، استفاده از سلول های انفرادی، محدودیت در ملاقات زندانیان با خانواده ها و محدودیت دسترسی به وکلای مدافع از دیگر مشکلاتی است که توقیف شدگان با آن مواجه اند.
میشل باچلت، کمیشنر عالی ملل متحد در بخش حقوق بشر اقدام های افغانستان برای جلوگیری از شکنجه در زندان ها را تاثیرگذار اما ناکافی عنوان کرده است.
این کمیشنر عالی بخش حقوق بشر سازمان ملل متحد از حکومت افغانستان می خواهد که با نظارت دقیق از انواع شکنجه ها، بازدیدهای اعلام ناشده از توقیفگاه ها و آگاهی دهی از انواع شکنجه برای محو آن اقدام کند.