مغاره نشینان بامیان: طالبان ما را کوچ اجباری میدهند
۱۴۰۱ مهر ۷, پنجشنبهدر مرکز بامیان در کنار تندیس های بودا بیش از ۲۵۰ خانواده بخاطر فقر و نداشتن سرپناه از سال ها به این طرف در وضعیتی وخیم زندگی می کنند. آنان از برخورد و رفتار طالبان شاکی اند.
بیگم یکی از مغاره نیشنان سه سال می شود که از ولسوالی بهسود ولایت میدان وردک بیجا شده و بخاطر فقر و نداشتن سرپنا در یکی از مغاره های باستانی زندگی می کند. او می گوید:«طالبان می گویند که بیرن شوید و اگر نشوید، با زور تفنک شما را می کشیم.»
شوهر این زن ۴۰ ساله معتاد است و یک سال پیش ناپدید شده است. این خانم سرپرست پنج طفل است و در یک مغاره نمناک زندگی می کنند. او گفت:«غم نان کمبود که حالا غم خانه هم اضافه شد و در فصل سرما به کجا برویم.»
او با چشمان پر اشک می گوید که در این فصل سرما جایی برای زندگی ندارد و اگر ازمغاره ها اخراج شود، اطفالش از سردی هوا تلف خواهند شد.
درکنار بودای صلصال و شهمامه بیش از ۱۲ هزار مغاره مربوط به دوران بودایی موجود است. در شماری از این مغاره ها، خانواده های فقیر و بی بضاعت از ولایت های مختلف زندگی می کنند.
حکومت پیشین با همکاری موسسات در ۲۰ سال گذشته برای ۲۰۰ خانواده مغاره نیشین، زمین و خانه فراهم کرد و قرار بود که برای ۲۵۰ فامیل دیگر نیز مکانی زندگی فراهم شده و از این ساحات تاریخی محافظت صورت گیرد.
عبدالعظیم یکی دیگر از مغاره نیشنان می گوید که ۶۵ سال است در این محل زندگی می کند. او گفت:«طالبان ما را ۱۰ روز وقت داده است که از مغاره ها بیرون شوید و اگر نشدید، به زور شما را می کشیم.»
این باشنده محل می گوید که حکومت پیشین برای آنان وعده سپرده بود که زمین توزیع کند. اما قبل از توزیع زمین، حکومت به دست طالبان سقوط کرد.
این مغاره های باستانی جز میراث های فرهنگی است و کسی حق ساخت و ساز را در این محلات ندارد.
مقام های اداره محلی طالبان می گویند که کوچ اجباری مغاره نیشنان شایعه می باشد و مشکل پیش آمده بزودی حل می گردد. عبدالله سرحدی والی طالبان در ولایت بامیان به دویچه وله گفت:«دو نفر رفته بود و تعداد از مغاره نیشنان را تهدید کرده بود که از این ساحات برایید. تا دو روز دیگر این مشکل حل می گردد.»
اما کارشناسان فرهنگی می گویند که این ساحات جز میراث های فرهنگی و تاریخی کشور می باشد و باید از آن محافظت صورت گیرد.
محمد قاسم وفایی زاده کارشنان فرهنگی و سرپرست وزارت اطلاعات و فرهنگ در حکومت پیشین گفت که از مدت ها به این طرف خانواده های فقیر و بی بضاعت در این مغاره ها زندگی می کنند و در این فصل سرما با اخراج این افراد به زور، فاجعه انسانی رخ خواهد داد.
وفایی زاده افزود:«خارج ساختن این خانواده ها، بدون اینکه مسکن بدیل برای آنان فراهم ساخته شود، یک زورگویی مطلق است، جز افزودن بدبختی و آوارگی مردم فقیر، نتیجه خاصی ندارد.»
در ولایت بامیان ده ها ساحه تاریخی و باستانی وجود دارند و هشت ساحه این ولایت در سال ۲۰۰۳ میلادی از سوی سازمان علمی، فرهنگی و آموزشی ملل متحد (سازمان یونسکو) به عنوان ساحات در معرض خطر به ثبت رسیده است.