سفر وزیر خارجه چین به هند؛ فرصت ها و دشواری ها

وزارت خارجه هندوستان گفته است که وانگ یی، وزیر خارجه چین، به حیث فرستاده ویژه شی جینگ پنگ، رئیس جمهور چین آمده است تا "با حکومت جدید هندوستان تماس برقرار کند".

با آن که مودی به مثابه یک ناسیونالیست تندرو شهرت دارد، پس از آن که در ماه گذشته قدرت را در دست گرفت، در آغاز کار در برابر پاکستان و چین که رقبای سنتی این کشور پنداشته می شوند، از خود انعطاف نشان داد.

نخست وزیر جدید هندوستان از شی جینگ پنگ رئیس جمهور چین دعوت به بازدید از هندوستان نموده است. قرار است وزیر خارجه چین با مقام های حکومتی هندوستان، به شمول سوشما سواراج وزیر خارجه جدید و پرناب موکرجی رئیس جمهور هندوستان ملاقات نماید. وزیر خارجه چین روز دوشنبه با مودی دیدار خواهد کرد.

رنجیت گوپتا، کارشناس سیاست خارجی و عضو شورای مشورتی امنیتی هندوستان و"بنیاد هندوستان" که یک موسسه تحقیقاتی در واشنگتن است، به فرانس پرس گفت: «این فال نیکی است... چین همه تلاش خود را به خرج می دهد تا رضایت هندوستان را جلب نماید و این یک افاده (ژست) بزرگ است».

روابط تجاری گسترده و مناسبات سیاسی پر مشکلات

چین بزرگترین شریک تجاری هندوستان است. حجم تجارت بین این دو کشور سالانه بالغ بر 70 میلیارد دالر است. اما ارقام رسمی در هند نشانت می دهند که کسر تجارت هندوستان در برابر چین از یک ملیارد دالر در سال های 2001 تا 2002 به 40 میلیارد دالر بلند رفته است.

کارشناسان می گویند که مودی باید این کسر تجارت را با دسترسی بیشتر به بازارهای چینی جبران کند. این در حالی است که قرار است در سال 2015 حجم تجارت این دو کشور به 100 میلیارد دالر برسد. گوپتا می گوید: «این کسر تجارت یک خجالت بزرگ است که افزایش می یابد».

با وجود علایق قوی تجاری، مناسبات سیاسی میان دو کشور چین و هند هنوز با مشکلاتی توام است. این مساله به خاطر سوءظن متقابلی می باشد که میراث یک جنگ کوتاه مدت و خونین مرزی در سال 1962 بر سر ایالت اروناچال پرادیش می باشد. این منطقه در امتداد شرقی هیمالایا واقع است و چین ادعای ملکیت بر آن دارد.

موتی در یک همایش انتخاباتی اش در اوایل سال جاری به چین هشدار داد تا «ذهنیت توسعه جویانه» اش را ترک گوید. چین متقابلاً پاسخ داد و گفت که این کشور «هرگز یک جنگ تجاوزی را برای اشغال یک اینچ از خاک یک کشور دیگر را به راه نیانداخته است».

پس از آن که در سال 2013 ادعاهای ارضی بین این دو کشور بار دیگر مشتعل شد، انتظار می رود که با سفر وانگ وزیر خارجه چین به دهلی جدید، مذاکرات روی موضوعات اقتصادی و مسائل مرزی متمرکز باشد. این دو کشور دارای قدرت اتومی هستند و هر یک بیش از میلیارد نفر جمعیت دارند.

هندوستان چین را متهم می سازد که نزدیک به 20 کیلومتر در درون قلمروی داخل شده که دهلی جدید ادعای ملکیت بر آن می نماید. این امر منجر به رو در روی ایستادن نیروهای هر دو کشور برای سه هفته شد و سرانجام با عقب کشیدن نیروهای هر دو جانب پایان یافت.

مرزهای بین چین و هندوستان هرگز رسماً علامت گذاری نشده اند؛ با این هم، دو کشور برای حفظ صلح، توافقنامه هایی با هم امضا نموده اند.

همزمان حکومت جلای وطن (حکومت در تبعید) تبت که در هندوستان می باشد، دل به آن بسته است که حکومت مودی به هنگام گفتگوهایش با وزیر خارجه چین از جانب آن ها صحبت کند.

لاب سانگ سانگی، نخست وزیر حکومت جلای وطن تبت به فرانس پرس گفت: «این به سود هندوستان نیز هست؛ زیرا تبت یک منطقه حایل بین هندوستان و چین می باشد و به سود همه کشورهای همسایه بوده است».

حکومت جلای وطن تبت این هفته تلاش های تازه ای را برای خود مختاری بیشتر تبت از پیکنگ به راه انداخته است. اما چین در هفته گذشته امکان کدام مباحثه روی تبت را رد کرده و سانگی را یک «جدایی طلب تمام عیار» خوانده است.

پس از آن که هندوستان به دالایی لاما پناهندگی داد، میزبان جماعت بزرگ تبتی های تبعیدی شد. دالایی لاما رهبر روحانی تبتی در سال 1959 به دنبال شورشی علیه حاکمیت چین، به هندوستان فرار کرد.