ستایش دیدبان حقوق بشر از مقاومت در برابر پوپولیسم

دویچه وله: "مبارزه برای حقوق بشر موفق است"،این تیتر شما در سال جاری برای رسانه ها است. اما حقوق بشر به طور مداوم نقض شده است: در یمن، میانمار، ترکیه ... دقیقا  این موفقیت در کجاست؟
 

ونسل میچالسکی: موفقیت در مخالفت جدی با پوپولیسم جناح راست و خودکامگانی که تلاش زیر پا کردن حقوق بشر را دارند، نهفته است. به عنوان مثال، دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده امریکا، از آنچه که می خواست، دور ماند. مثلا مانع شدن ورود مسلمانان به ایالات متحده امریکا یکی از خواسته هایش بود. همچنین دیواری که می خواست در مرز مکسیکو بسازد، تا حال این دیوار ساخته نشده است و یا هم روند بازگشت مهاجران، مهاجرانی که در کودکی طور غیر قانونی به ایالات متحده آمده بودند، هنوز تکمیل نشده است. این نشان می دهد که مقاومت در برابر پوپولیسم موثر است.
در جاهایی این موفقیت را نداشته ایم، به عنوان مثال در فیلیپین و یا در یمن و ترکیه که مدافعین عنعنوی حقوق بشر و دموکراسی غربی، علیه نقض شدید حقوق بشر نتوانستند صدا بلند کنند و یا بالای این کشورها فشار وارد کنند. 

دویچه وله: بنابراین پس نمی توان روی حکومت ها حساب کرد؟

ونسل میچالسکی: جامعه مدنی باید خود را سر و سامان دهد، و به همین ترتیب افراد دارای صلاحیت، نمایندگان پارلمان و اپوزیسیون. همه مسئول اند تا پوپولیسم ملی گرایانه و ناقض حقوق بشر را خاموش گردانند. در جای که چنین کاری صورت می گیرد، دستآوردهای هم وجود دارد. یک مثال خوب پیروزی امانوئل ماکرون در برابر مارین لوپن در فرانسه است. با یک حکومت پوپولیست راستگرا، وضعیت حقوق بشر تا حد زیادی در فرانسه می توانست رو به خرابی نهد. این کار اتفاق نیفتاد زیرا ماکرون به صورت واضح جایگزینی برای پوپولیسم راستی ارائه کرد و اکثریت را توانست بسیج کند.

مثال مقابل اتریش است، جایی که جریان های اصلی شعارهای پوپولیست های راستگرا را کاپی می کنند. در این کشور حزب خلق اتریش سیاست های راست پوپولیستی را اختیار کرده و در ائتلاف با تندروان دست راستی، حزب آزادی اتریش حکومت می کند.

در ایالات آلمان، در جاهای که نامزدان بر ضد حزب بدیل برای آلمان که یکی از احزاب ضد مهاجرت است، عمل کردند، آرای بیشتر را بدست آورده اند. بر عکس نامزدهای که مثلا از حزب دموکرات مسیحی در ایالت زاکسن یا بایرن، مسیر مشابه چون حزب بدیل برای آلمان را پیش گرفتند، آرای کمتری را گرفتند. در اینجا حزب سوسیال مسیحی در اپوزیسیون قرار گرفت و از سیاست های مرکل در قبال پناهجویان انتقاد کرد. در اینجا آرای حزب بدیل برای آلمان بسیار زیاد بوده است.

دویچه وله: شما وضعیت حقوق بشر در آلمان را چگونه ارزیابی می کنید؟

ونسل میچالسکی: به طور کلی، در مقایسه به سطح بین المللی خوب است. ما باید مراقب باشیم که بدتر نشود. واژه کلیدی آزادی بیان است. قانون اجراآت شبکه ها راه خوبی نیست. فیس بوک، گوگل، یوتیوب و تویتر می خواهند همه آن چیزی ها که از آنها بوی ارتباط مردمی می آید، مسدود کنند. از این امر طنز نیز متاثر است. وقتی سخنان نفرت انگیز به نشر می رسند، باید شرکت ها مسئولیت بیشتری به دوش بگیرند. مهمتر از همه، باید آواز های ضد نفرت پراگنی بسیج گردد.
یکی دیگر از مسائل مربوط به الحاق اعضای خانواده های پناهجویان است که احتمالا برای افرادی که دارای حفاظت فرعی هستند محدود می شود. یک حق الحاق به خانواده وجود دارد. این همچنین برای ادغام پناهجویان کمک می کند.
وقتی که مساله اسلام هراسی یا یهود ستیزی مطرح می شود، متوجه می شویم که مؤسسات مسئول مانند مکاتب کمتر آمادگی دارند. در اینجا فقدان توانایی های اخلاقی و حرفه ای درک می شود.

دویچه وله: تعادل سیاست خارجی در رابطه با چین و روسیه چیست؟

ونسل میچالسکی: زمانی که انگلا مرکل، صدراعظم آلمان در این کشورها سفر می کند، به وضوح از نقض حقوق بشر در این کشورها سخن می زند، که ما این کار او را بسیار استقبال می کنیم.

به عنوان مثال در مصر، جایی که آلمان در یک همکاری امنیتی با این کشور قرار دارد، بسیاری از این آروزوها هنوز باز مانده اند. پولیس آلمان، پولیس و مأموران استخباراتی مصر را آموزش می دهد. چیزی که ما از مصر می دانیم این است که نمی توانیم مطمئن باشیم که این پولیس ها یا ماموران استخبارات بعدا از این آموزش ها برای سرکوب حقوق بشر، نظارت جمعی یا آزار و اذیت و شکنجه استفاده خواهند کرد یا خیر. در اینجا این خطر وجود دارد و به همین دلیل ما حکومت آلمان را از این همکاری امنیتی با مصر هشدار می دهیم.

دویچه وله: در پهلوی کشورهای روسیه، چین یا مصر دیگر کدام کشور ها برای سازمان دیدبان حقوق بشر موجب نگرانی اند؟

ونسل میچالسکی: ما هنوز هیچ انتقادی قوی از حکومت فدرال آلمان مبنی به میانمار، ویتنام و کامبوجیا، که از لحاظ استراتژیک و اقتصادی از اهمیت برخوردار هستند، نشنیدیم. از موارد نقض حقوق بشر که همواره شدت می گیرد، دایما چشم پوشی گردیده است و این موارد محکوم نشده اند و حکومات هم تحت فشار قرار نگرفته اند.

ما هنوز نمی توانیم پیشبینی کنیم که سیاست های ترکیه چگونه توسعه خواهد یافت. سفیر آلمان در ترکیه در حال انجام کار بسیار خوبی برای مراقبت از زندانیان سیاسی و نه فقط آلمانی ها است. اما اگر معاملات تسلیحاتی با ترکیه دوباره از سر گرفته شود و این سلاح ها برای سرکوب اقلیت کرد استفاده شود، باید گفت که مناسبات بهتر به قیمت بسیار بالا خریداری شده است.

دویچه وله: در مقدمه "گزارش جهانی ۲۰۱۸" آمده است که حامیان سابق حقوق بشر از جمله ایالات متحده یا بریتانیا از این رده خارج می شوند. چه کسی وارد می شود؟
 

ونسل میچالسکی: کشورهای کوچک: این هالندی ها هستند که از جنایات ائتلافی به رهبری عربستان سعودی در یمن به شدت انتقاد کرده اند. لختن اشتاین باعث شد که مجمع عمومی سازمان ملل متحد یک بازرس را برای بررسی جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت در سوریه تعیین کند. کوچکترین ها شجاع و بزرگ ها بزدلانه عمل می کنند.

دویچه وله: نیمی از جمعیت جهان زنان هستند، حقوق زنان در چه وضعیت قرار دارد؟
 

ونسل میچالسکی: پیشرفت های کوچکی وجود دارد، به عنوان مثال در عربستان سعودی، جایی که زنان در استدیوم های فوتبال اجازه تماشای بازی را دریافت کرده اند. اما بسیار نگران کننده است نمونه ای از تانزانیا: هر دانش آموز باید تحت بررسی طبی قرار گیرد. وقتی معلوم می شود که شاگردی حامله است، اجازه مکتب رفتن را بدست نمی آورد. بنابراین این دختران بقیه زندگی شان را بدون تحصیل باید بگذرانند. این فرمان ریاست جمهوری است.

در سطح بین المللی هنوز هم حقوق زن در وضعیت خیلی بد قرار دارد. در غرب دیده می شود که در زندگی روزمره برابری بین مردان و زنان هنوز قابل پیش بینی نیست، ایده های مردسالارانه در جهان غالب است.

دویچه وله: برگردیم به سوال اول، پس چه چیز مثبت است؟

ونسل میچالسکی: این امر مثبت است که مقاومت علیه پوپولیسم راستگرا، علیه ملی گرایی و جرایم حقوق بشری آغاز شده است.

ونسل میچالسکی، مدیر سازمان دیدبان حقوق بشر در آلمان است.