روز جهانی زن: موضوع تساوی حقوق در آسیا

در افغانستان، پس از سقوط حاکمیت طالبان در سال ۲۰۰۱، تغییر مثبتی در وضعیت حقوق زنان هویدا شد. اما با تحولات اخیر، که احتمالاً طالبان در حکومت سهیم ساخته خواهند شد، شاید زنان مجبور شوند بار دیگر یک سلسله تغییرات را در رابطه با حقوق خود بپذیرند، از جمله در عرصه آموزش و کار در بیرون از خانه.

در ایران حالا زنان یک تیم فوتبال دارند. اما مبارزه آنها در راستای به دست آوردن آزادی ها و همچنان تقویت توانمندی های شان هنوز ادامه دارد. نسرین ستوده حقوقدان ایرانی، که همچنان به عنوان وکیل مدافع از زنانی دفاع می کرد که در برابر چادرپوشی اجباری احتجاج کرده بودند، در این اواخر به پنج سال حبس محکوم شد.

در این عکس عظمی نواز (در وسط) دیده می‌شود. این خانم اولین مستری زن در پاکستان است. این کشور آسیای جنوبی به تدریج در راه آزادی زنان گام بر می‌دارد. امروزه در شهر کراچی زنان زیر شعار "مارش آزادی عورت" به خاطر آزادی زنان راهپیمایی می‌کنند. امسال این راهپیمایی در روز جهانی زنان راه اندازی می‌شود.

زنان موترسایکل سوار در هندوستان یک جنبش گسترده ای را آغاز کرده اند. اما با وجود این پیشرفت، در این کشور زنان زیادی قربانی تجاوز های جنسی و خشونت می‌گردند. سال گذشته شمار زیاد زنان در کمپاین "می‌تو" علیه تجاوزگران شرکت کردند. این زنان همچنان در برابر مردان قدرتمندی اقامه دعوا کردند که قسماً در مقام های بلند سیاسی قرار داشتند.

زنان اندونیزیایی در راستای پیشرفت کشور شان در صف اول قرار دارند. با آنهم آنها تحت تأثیر قوانین سخت مذهبی، مانند قوانین شریعت زندگی می‌کنند. به گونه مثال در ولایت آچه چنان قوانین سختگیرانه اسلامی وضع گردیده اند که زنان را به چادر پوشیدن مجبور ساخته و اجازه نمی‌دهد که با مرد نامحرم تماس داشته باشند.

زنان این کشور از دیر زمانی به گونه نسبی از تساوی حقوق بهره مند اند. آنها اجازه دارند که مطابق به وضعیت اقتصادی خانوداه خود به تحصیلات عالی پرداخته و یا کار کنند. از قرار معلوم سریلانکا یگانه کشور آسیای جنوبی است که زنان در آن از امکانات خوب در عرصه های صحی و آموزشی برخوردار اند.

از بیشتر از دو دهه به این طرف مردم بنگله دیش یک زن را به عنوان نخست وزیر کشور خود برگزیده اند. هرچند زنان در این کشور از حقوق بیشتری برخوردار شده اند، اما در ساحه کاری تا هنوز حضور کمرنگی دارند. آنها همچنان در مقایسه با مردان، به عرصه های صحی و آموزشی دسترسی محدودی دارند.

زنان چینایی بدون شک از رشد اقتصادی کشور شان بهره مند شده اند. اما تبعیض جنسیتی در برابر زنان در چین تا هنوز محسوس است. تا امروز نیز پسران نسبت به دختران برتر شمرده می‌شوند که در نتیجه آن در زمینه تساوی جنسیتی تا هنوز مشکلات وجود دارد. همچنان زنان به تناسب مردان، کمتر دسترسی به امکانات تحصیلی دارند.