تحقیق: یک هفتم آلمانی‌ها آزار جنسی را تجربه کرده اند
۱۳۹۵ اسفند ۲۷, جمعه
کارشناسان امیدوار کاهش رقم سوء استفاده کودکان بودند، اما پژوهش جدید روان درمانی کودکان و نوجوانان در دانشگاه اولم آلمان برعکس آن را نشان داده است. در سال ۲۰۱۱، ۱۲ درصد از پاسخ دهندگان گفته اند که آنها در هنگام کودکی خشونت جنسی را تجربه کرده اند. در یک بررسی جدید حدود ۱۴ درصد از سوء استفاده جنسی در دوران کودکی گزارش داده اند. رقم خشونت جنسی علیه زنان، از ۱۵،۲ درصد به ۱۸ درصد افزایش یافته است، در میان مردان، رقم این خشونت ها همان ۹،۵ درصد باقی مانده است. محققان برای این پژوهش تقریبا از ۲۵۰۰ شهروند آلمانی که به صورت فراگیر انتخاب شده بودند و بین ۱۴ تا ۹۴ سال سن داشتند، سوال کرده اند. یوهانس ویلهلم رویریگ کمیسار مستقل در امور مربوط به سوءاستفاده جنسی از کودکان در آلمان، در مصاحبه ای با دویچه وله می گوید که نزد سیاست گذاران اهمیت این مسئله هنوز آشکار نگردیده است.
دویچه وله: آقای رویریگ، بلند بودن رقم آزار جنسی کودکان، شما را شگفت زده ساخته است؟
رویریگ: نه، من به این دلیل که رقم این موارد کاهش نیافته است شگفت زده نشده ام، زیرا نه آمار جرم و جنایت ادارات پولیس و نه تحقیقات غیررسمی در حال حاضر از یک کاهش گزارش می دهند. اگر چه تعهد به حمایت از کودکان و نوجوانان در برابر خشونت جنسی قوی تر شده است، اما ما هنوز موفق نشده ایم تا یک حفاظت جامع ارائه کنیم. از آنجایی که ما از تمام امکانات استفاده نکردیم، باعث گردیده که در این بخش کمتر کاهشی هویدا گردد.
دویچه وله: چرا تا حال در این ساحه دست آورد آن چنانی وجود ندارد؟
رویریگ: ما باید بیش از هر زمان دیگر، در قسمت پیشگیری نسبت به حفاظت بیشتر سرمایه گذاری کنیم. بعد از توصیه های "میزگرد سوءاستفاده از کودک سال ۲۰۱۱"، ما می دانیم که حفاظت از افراد زیر سن قانونی و کمک به کودکان و جوانان چه بهبودی را به میان می آورد و کودکان و نوجوانانی که در خانواده و یا در محیط اجتماعی قربانی سوءاستفاده می گردند، شدیدا به چه چیز نیاز دارند. اما این امکانات هنوز مورد استفاده قرار نگرفته است و هم در دسترس کودکان قرار نگرفته است. ما در حال حاضر بسیار سخت روی این امر کار می کنیم، به عنوان مثال، با ابتکار عمل "مکتب علیه خشونت جنسی". همچنین ما یک همکاری را با ۱۶ وزیر امور فرهنگی تاسیس کردیم. با این کار می خواهیم تا کودکان قربانی که در خانه از سوء استفاده جنسی رنج می برند، نجات پیدا کنند. اما ما متاسفانه، هفت سال پس از رسوایی بزرگ سوء استفاده جنسی در سال ۲۰۱۰ هنوز هم در آغاز کار قرار داریم.
دویچه وله: سیاستگذاران چه کاری را باید برای حفاظت بهتر کودکان انجام دهند؟
رویریگ: ما باید شرایط بهتری را ایجاد کنیم، یعنی شرایطی که به طور دایمی برقرار باشد. بسیاری از پروژه های ما موقتی و زود گذر دارند. مثلا قرارداد کاری من موقت است و هم کار کمیسیون کاری از جانب حکومت تنها به طور موقت ایجاد گردیده است. با این حال، سوء استفاده جنسی از کودکان را نمی توان با اقدامات کوتاه مدت کاهش بخشید. کار در این بخش طولانی مدت است و باید صبر و حوصله داشت. اگر قرار باشد که واقعا با نیروی کامل در برابر سوء استفاده جنسی کار کنیم تا استراتژی عاملان خنثی گردد، باید حکومت بودجه بیشتری را در اختیار قرار دهد.
دویچه وله: چه دلیلی وجود دارد که از لحاظ سیاسی کارهای که باید صورت می گرفت، صورت نگرفته است؟
رویریگ: مسئله سوء استفاده جنسی از کودکان بسیار نگران کننده است، و منجر به واکنش های دفاعی می گردد. بسیاری از مسئولان در سیاست فکر می کنند که در حال حاضر به اندازه کافی کار های انجام شده است، مثلا کمیساری در این بخش وجود دارد و این کار کافی است. اما به طور کلی، این کافی نیست. سوء استفاده کودکان یک مشکل بزرگ اجتماعی است. اگر ما این امر را که هفت درصد از کودکان و نوجوانان مورد خشونت های جنسی قرار گرفته اند و عواقب جدی و شدیدی آنها را دنبال می کند، که گاهی اوقات یک عمر طول می کشد، در نظر داشته باشیم، متوجه خواهیم شد که یک تفاوت بزرگ بین لفاظی سیاسی و عمل سیاسی وجود دارد.
دویچه وله: موضوع سوء استفاده جنسی نیاز به چه نوع توجه در جامعه دارد؟
رویریگ: حساسیت در حال حاضر بعد از رسوایی سوء استفاده جنسی سال ۲۰۱۰ افزایش یافته است. اما با روی دست گرفتن اقدامات جدی هنوز در این ساحه واکنش نشان داده نشده است. به عنوان مثال اگر مدیر یک مکتب می گوید: "ما می خواهیم تدابیر حفاظتی در برابر سوءاستفاده جنسی از کودکان ارائه کنیم"، او در بسیاری از موارد باید روی مقاومت حساب کند. مثلا در میان کارکنانی که می گویند: "اوه، این کار اصلا موضوع کاری ما نیست و به همین دلیل چرا باید با این موضوع خود را مصروف بسازیم، تا حال ما هیچ موردی از این چنین نداشتیم." همچنین پدران و مادران نیز با چنین پروژه ای اغلب تردید دارند. یعنی به این معنا که مکتبی که می خواهد برای حمایت از کودکان و نوجوانان کاری انجام دهد، سپس تحت سوء ظن عمومی قرار می گیرد. بنابراین ما هنوز ساحه تابو در مورد این موضوع در آلمان را ترک نگفتیم.
دویچه وله: چه عواقب را سوء استفاده جنسی در پی دارد؟
رویریگ: به طور کلی سوء استفاده جنسی اختلالات روانی را منجر می شود: افراد قربانی از ناحیه مشکلات جنسی و یا مشکلات در روابط شان رنج می برند. برخی از افراد به طور کامل از جامعه خود را به دور می کشند، برخی دیگر معتاد به الکول یا مواد مخدر می شود. کودکان و افراد جوان می تواند برخورد عصبی داشته باشند، حتی بی اشتهایی و یا چاقی می تواند ناشی از سوء استفاده جنسی باشد. عواقب سوءاستفاده جنسی نزد افراد می تواند بسیار شدید باشد و حتی خطر خودکشی نیز وجود دارد.
اما عواقب بسیار زیاد اقتصادی نیز وجود دارد. هزینه های هر سال ناشی از ضرب های روانی به میلیاردها یورو می رسد. یک تحقیقات جدید نشان داده است که این هزینه به ده میلیارد در سال می رسد. اما این تنها هزینه های درمان نیست، بلکه دربرگیرنده هزینه های چون مدت زمانی را که یک شخص به دلیل ضربه روانی قادر به کار نیست، نیز شامل می شود. همچنین هزینه بیمه های اجتماعی، حقوق بازنشستگی و بیمه درمانی یا پرداخت جبران خساره برای قربانیان بسیار بالا است. به همین دلیل است که خواستار جوابگویی بیشتر از جانب حکومت هستم. اگر سیاستمداران از من می پرسند که "چرا شما می خواهید کار بیشتر در این ساحه انجام دهید؟"، سپس متوجه می شوم که آنها هنوز ارتباط میان پیامدهای این خشونت و هزینه آن را درک نکرده اند و نمی توانند به اساس آن هزینه در اختیار قرار دهند. اما واقعیت این است: علاوه بر درد و رنج وحشتناک انسانی ناشی از سوء استفاده جنسی، آسیب های بزرگ اقتصادی نیز به وجود می آید.
جان ویلهلم رویریگ از دسمبر سال ۲۰۱۱ کمیسار مستقل برای مسائل مربوط به سوءاستفاده جنسی از کودکان است. این اداره در سال ۲۰۱۰ در پاسخ به افشای قضایای سوءاستفاده جنسی از کودکان، در میان موارد دیگر در مکاتب و موسسات کلیسایی تاسیس شد. این کمیسار موظف به اجرای دستورالعمل نیست.
nka, af (Jeannette Cwienk )