بي اعتمادي مشکل آفرين - دلايل فاصله گیری حامد کرزی از واشنگتن

آن زمانها ديگر سپري شده است که کابل وواشنگتن مي توانستند، چشم بسته به مديگر اعتماد بکنند. هردو جانب همديگر را به ناتواني درجنگ عليه طالبان، فساد اداري و قاچاقبران مواد مخدر متهم مي کنند. حامد کرزي رييس جمهور افغانستان براين نظراست که غربيان باشدت درامور داخلي کشورش مداخله مي کنند. کرزي به طور مثال براين نظراست که اونه ، بلکه " خارجيان " بوده اند که انتخابات رياست جمهوري اخير را مورد دستکاري قرار داده اند.

درماههاي اخير رييس جمهور افغانستان خود را سياستمدار مستقلي مي خواند که بدون هراس عليه هرگونه اِعمال نفوذ درکشورش اقدام مي کند. شاهد اين مشي جديد تقاضاي او مي باشد که درسخنراني اش دربرابر شمار زياد بزرگان اقوام درقندهار درارتباط با حمله ناتو ابراز شد. کرزي گفته است که اين حملهء ناتو بايد درمشورت با او و رهبران قومي صورت گيرد. گفته مي شود که بعدتر او بازهم دريک ملاقات سري با نمايندگان شوراي ملي افغانستان گفته است که بي توجهي " خارجيان" به قوانين افغاني ، طالبان را بيشتر ازاين تقويت مي کند.

چنين اظهارات انتقادي رييس جمهور، هشت سال پس از سرنگوني طالبان افغانها را خوش مي سازد. کرزي وتيم او اين را مي دانند. رييس جمهور افغانستان که با عملش نمي تواند ستايش مردم افغانستان را نسبت به خود برانگيزد، اکنون با گفتارش مي خواهد به اين مامول برسد. بسياري افغانها ازوضع ابتر کشور شان نوميد اند. قبل ازهمه ازغرب وبه ويژه از ايالات متحده امريکا مايوس اند. زيرا به آنها وعده امنيت، دموکراسي ويک زندگي بهتر داده شده بود، درحالي که واقعيت روزمره، دهسال پس از حضور نظامي ايالات متحده امريکا دراين کشور، اوضاع طور ديگري به نظر مي رسد.

البته رييس جمهور افغانستان صرفاً به دلايل عوام پسندانه ازايالات متحده امريکا که حامي اش مي باشد ، فاصله نمي گيرد. به نظرمي رسد کرزي که ازاعتماد جورج دبليو بوش رييس جمهور پيشين ايالات متحده امريکا برخوردار بود، ازچنين حمايتي درحکومت دموکرات امريکا برخوردار نيست. بارک اوباما رييس جمهور ايالات متحده امريکا، ريچارد هول بروک را به حيث نماينده ويژه اش براي افغانستان وپاکستان تعيين کرد. کرزي هول بروک را متهم مي سازد که ازپاکستان وعبدالله عبدالله رقيب داخلي او بيشتر پشتيباني مي کند.

يکي ازعوامل ديگر برافروختگي رييس جمهور افغانستان اين است که انتخاب مجدد او به حيث رييس جمهورمستقمياً وعلناً ازجانب ايالات متحده امريکا مورد سوال قرار گرفت. علاوه براين کرزي براين نظراست که سياست او براي آشتي با نيروهاي تند رو درافغانستان ازحمايت مطلوب حکومت اوباما برخوردار نيست. کرزي مي داند که وجهه اش را نزد دوستان ودشمنانش بسيار ازدست داده است، اکنون مي خواهد آن را جبران کند. البته اين کار را تنها با حرف انجام نمي دهد. کرزي چند هفته پيش براي چندمين بار ازپيکنگ وتهران بازديد کرد. او ازاين طريق مي خواهد نشان بدهد که درهرحال دوستاني درمنطقه دارد. اين سياست خطرناکي است. يک بار قريب 40 سال پيش کابل کوشيد تا ابرقدرتها را يکي عليه ديگري به بازي گيرد. نتايج اين کار براي افغانستان چنان ويرانگر بود که آثارآن تا امروز قابل مشاهده است.

رييس جمهور افغانستان مي داند که ايالات متحده امريکا با همه انتقادها از او، عجالتاً کدام بديلي دربرابر او ندارد. او بهرصورت رئيس جمهور منتخب افغانستان است. ايالات متحده امريکا نمي تواند کاملاً او را ناديده بگيرد. زيرا واشنگتن نمي تواند همزمان عليه القاعده، طالبان وحکومت کابل بجنگد. رييس جمهور اوباما، چاره اي ندارد مگراينکه دست کم درملا عام با همتاي افغاني اش کنار بيايد. براي اين منظور بازديد کرزي ازواشنگتن دراوايل ماه مي يک فرصت مناسب مي باشد. بهترآن خواهد بود تا هردو جانب ازيک دپلوماسي بيسروصدا به جاي غوغا برپاکردن کاربگيرند. مردم آرزومندانه انتظار پيشرفت را دارند. ايجاد درز در روابط ميان کابل وواشنگتن مي تواند موفقيت ماموريت صلح را با جديت به خطرانداخته وپيامد ويرانگري براي افغانستان ومجموع جهان داشته باشد.

نويسنده:رتبيل شامل آهنگ

مترجم: رسول رحيم

ويراستار: سيد روح الله ياسر